هدف از این تحقیق ارائه مدلی برای عوامل مؤثر بر گرایش دانش آموزان دبستانی به تربیت بدنی و ورزش در مدارس استان خوزستان بود. طرح پژوهش به شیوه آمیخته اکتشافی بود. شرکت کنندگان پژوهش در مرحله کیفی شامل 25 نفر از خبرگان حوزه ورزش دانش آموزی استان خوزستان بودند که مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. داده های حاصل از مصاحبه به روش تئوری سازی داده بنیاد کدگذاری و تجزیه و تحلیل گردید. سپس پرسش نامه ای مطابق با کدهای بدست آمده طراحی شد. برای روایی پرسش نامه از تکنیک دلفی استفاده شد و پایایی پرسش نامه نیز با آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. در مرحله کمی شرکت کنندگان پژوهش شامل 280 نفر معلمان تربیت بدنی، کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش و اعضای هیئت علمی دانشگاه های استان خوزستان بودند. با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری، مدل پژوهش استخراج و اعتبارسنجی گردید. نتیجه گروه بندی کدها، 54 مؤلفه را در سه سطح زمینه ای(جامعه و محیط زیست)، سازمانی(مدرسه و معلم ورزش) و رفتاری(عوامل فردی و خانواده) نشان داد. طبق مدل برآمده از پژوهش می توان گفت که به ترتیب معلم تربیت بدنی، عوامل فردی، خانواده، محیط زیست، جامعه و مدرسه بیشترین تأثیر را بر گرایش دانش آموزان به ورزش در مدارس داشتند؛ متغیر جامعه علاوه بر تأثیر مستقیم بر گرایش دانش آموزان به ورزش بر متغیرهای عوامل فردی، مدرسه، خانواده و معلم تربیت بدنی اثر معنی دار داشته است؛ متغیر محیط نیز علاوه بر تأثیر مستقیم بر گرایش دانش آموزان به ورزش بر متغیرهای خانواده، مدرسه و عوامل فردی اثر معنی دار داشته است؛ متغیرهای خانواده و مدرسه نیز به ترتیب بر متغیرهای عوامل فردی و معلم تربیت بدنی اثر معنی دار داشته اند. مدل ارائه شده می تواند به عنوان ابزار تحلیلی پیرامون عوامل مؤثر بر گرایش دانش آموزان دبستانی به ورزش در مدارس استان خوزستان مبنای عمل قرار گیرد تا بگونه ای منطقی و اصولی به حل مشکلات این حوزه از ورزش پرداخت.
