بررسی تأثیر تدریس به روش مونته سوری بر خودانگاره و انگیزش در دانش آموزان پسر پایه اوّل ابتدایی شهر تبریز (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر تدریس به روش مونته سوری بر خودانگاره و انگیزش در دانش آموزان پسر پایه اوّل ابتدایی شهر تبریز می باشد. روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر پایه اوّل ابتدایی شهر تبریز از 665 مدرسه در سال تحصیلی 1395-1394 تشکیل می دهد. نمونه این پژوهش شامل 40 نفر دانش آموز پسر پایه اوّل ابتدایی(20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل) می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه خودانگاره و انگیزش لیو، ونگ و پارکینس که برای ارزیابی خودانگاره و انگیزش برای گروه سنی پیش دبستان و دبستان به صورت خود گزارش دهی طراحی شده است استفاده شد. جلسات تدریس به روش مونته سوری(به تعداد 40 جلسه) بر روی گروه آزمایش اجرا گردید و گروه کنترل در معرض آموزش رایج و سنتی قرار گرفتند. پس از برگزاری جلسات تدریس به روش مونته سوری و تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس، نتایج نشان داد که تدریس به روش مونته سوری بر خودانگاره و انگیزش دانش آموزان پسر پایه اوّل ابتدایی مؤثّر بوده است و این روش توانسته است باعث تقویت خودانگاره و افزایش انگیزش در دانش آموزان پسر شود.