با توجه به کاهش شدید منابع انرژی و مواد مصرفی در جوامع امروزی، علی رغم افزایش جمعیت که نتیجه آن نیاز بیشتر افراد جامعه به منابع انرژی و مواد برای تأمین مایحتاج این همه انسان می باشد، بنابراین جوامع امروزه به دنبال چاره اندیشی بوده و راهکاری با عنوان توسعه پایدار را همگی پذیرفته اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین عوامل اجتماعی و روان شناختی با رفتار صرفه جویی انرژی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق از بین دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر شیراز با تعداد 36000 نفر با روش تصادفی ساده با استفاده از فرمول کوکران با حجم نمونه به تعداد 267 نفر انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها در پژوهش حاضر پرسش نامه با 41 سؤال در مقیاس لیکرت بوده که به ترتیب بر مبنای پرسش نامه دانش محیط زیستی هو، کوانگ و کیم (2013)، هنجارهای ذهنی محیط زیستی ریورا (2004)، مسئولیت پذیری اجتماعی محیط زیستی کو، هوانگ وکیم (2013)، تجربیات پیشین ریورا (2004)، کنترل رفتاری ادراک شده، چو و هوا (2001)، سودمندی ادراک شده، مون وکیم (2001)، نگرش محیط زیستی کو، هوانگ وکیم (2013) و تمایل به رفتار صرفه جویانه انرژی کوانگ وکیم (2013) تهیه شده است. نتایج نشان داد که متغیرهای برون زا، دانش محیط زیستی، هنجارهای ذهنی محیط زیستی، مسئولیت پذیری اجتماعی محیط زیستی، تجربیات پیشین محیط زیستی به صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق متغیرهای واسطه ای کنترل رفتار ادراک شده، سودمندی ادراک شده و نگرش محیط زیستی بر تمایل به رفتار صرفه جویی انرژی معنادار بوده و بیشترین اثر کل مربوط به سودمندی ادراک شده و کمترین اثر کل مربوط به هنجارهای ذهنی محیط زیستی بر تمایل به رفتار صرفه جویی انرژی می باشد.
