هدف پژوهش حاضر آزمون مدل الگوی ارتباطی خانواده و نگرش نسبت به خلاقیت در دانش آموزان دبیرستانی با نقش میانجی گری انگیزش تحصیلی بود. شرکت کنندگان پژوهش، 328 دانش آموز (145 پسر، 183 دختر) مقطع دبیرستان شهر الیگودرز بودند. که به پرسش نامه ی نگرش نسبت به خلاقیت شیفر، پرسش نامه ی الگوی ارتباطی خانواده فیتزپاتریک و ریچی و پرسش نامه ی انگیزش تحصیلی از گی والرند و بلانچارد، پاسخ دادند. به منظور بررسی پایایی آزمون از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید؛ که پایایی مقیاس های پژوهش تأیید گردید. نتایج تحلیل مسیر مدل پژوهش به طور کلی نشان داد که خلاقیت دانش آموزان تحت تأثیر الگوی ارتباطی خانواده و انگیزش تحصیلی قرار دارد. بدین صورت که از بین ابعاد جهت گیری ارتباطی خانواده، جهت گیری گفت وشنود به صورت مثبت و جهت گیری همنوایی به صورت منفی نگرش نسبت به خلاقیت را پیش بینی می کنند. در رابطه با الگوی ارتباطی خانواده با انگیزش درونی نتایج نشان داد که جهت گیری گفت وشنود به صورت مثبت و جهت گیری همنوایی به صورت منفی انگیزش درونی را پیش بینی می کنند. دیگر نتایج نشان داد که جهت گیری گفت وشنود از طریق انگیزش درونی به صورت مثبت و از طریق بی انگیزشی به صورت منفی خلاقیت را پیش بینی می کنند. در مجموع نتایج نشان می دهد که الگوهای ارتباطی خانواده با واسطه ی انگیزش می تواند بر نگرش نسبت به خلاقیت اثر بگذارد. بنابراین نتایج پژوهش می تواند اطلاعات ارزشمندی در اختیار والدین و معلمان به منظور بهبود خلاقیت فراهم کند از جمله این که معلمان و والدین می توانند با بهره گیری از شیوه های آموزشی و تربیتی مشارکتی و گفتگو محور زمینه را برای ایجاد انگیزه ی درونی و به طبع آن خلاقیت فراهم آورند.
