هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر هوش فرهنگی و خصیصه های شخصیتی بر عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی گری سازگاری میان فرهنگی در شرکت پالایش نفت تهران می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، در گروه تحقیقات کاربردی قرار گرفته و از جهت روش، تحقیق توصیفی و در زمره تحقیقات پیمایش و همبستگی قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش را 2700 نفر از مدیران و کارکنان شرکت پالایش نفت تهران تشکیل می دهد که از این تعداد 337 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه و به روش تصادفی طبقه ای جمع آوری و با روش مدل معادلات ساختاری توسط نرم افزار SPSS22 و AMOS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ و پایایی ترکیبی، و روایی پرسشنامه با استفاده از روایی همگرا و روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها منجر به تایید همه ی فرضیه های پژوهش گردید. نتایج و یافته های مدل معادلات ساختاری حاکی از آن است که سازگاری میان فرهنگی به عنوان متغیر میانجی نقش موثری را در تاثیر هوش فرهنگی و خصیصه های شخصیتی بر عملکرد شغلی ایفا می کند.
