هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مهارت ایروبیک بر کارایی شبکه موقعیت یابی توجه بود. از میان دانشجویان دانشگاه تبریز، 20 دانشجوی کم تحرک با دامنه سنی 19 تا 25 سال از طریق نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل به تعداد یکسان قرار گرفتند. مداخله تمرینی به مدت 16 جلسه روی گروه آزمایشی اعمال شد، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار جمع آوری اطلاعات، آزمون شبکه های توجه بود. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها حاکی از عدم وجود تفاوت معنادار بین گروه ها در شبکه موقعیت یابی توجه بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که احتمالاً اثر ورزش بر شناخت انتخابی بوده و به ماهیت عملکردهای شناختی و بسترهای مغزی مرتبط با آن ها بستگی دارد.