این پژوهش با هدف بررسی تأثیر واسطه ای رضایت خانوادگی در رابطه غنای کار-خانواده با رضایت از زندگی در مردان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پژوهش را 1000 نفر کارکنان مرد یک بانک خصوصی در اصفهان تشکیل دادند که از بین آن ها 385 نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه غنای کار-خانواده (رشید و همکاران، 2011)، پرسشنامه رضایت خانوادگی (رشید و همکاران، 2011) و شاخص رضایت از زندگی (وود و همکاران، 1969) بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگو سازی معادله ساختاری (SEM) مورد تحلیل قرار گر فت. نتایج حاصل از الگو سازی معادله ساختاری (SEM) نشان داد که غنای کار- خانواده به طور مستقیم با رضایت خانوادگی (27/0 = β) و رضایت خانوادگی نیز به طور مستقیم با رضایت از زندگی (37/0 = β) دارای رابطه معنادار (005/0=p) هستند. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که غنای کار-خانواده ابتدا موجب افزایش رضایت خانوادگی و سپس رضایت خانوادگی زمینه تقویت رضایت از زندگی را در مردان فراهم می سازد. به عبارت دیگر نتایج این پژوهش نشان داد که رضایت خانوادگی متغیر واسطه (میانجی) میان غنای کار-خانواده و رضایت از زندگی است.
