رابطه بین حمایت والدین و تحصیل گریزی دانش آموزان: نقش واسطه ای اهداف پیشرفت (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه گری اهداف پیشرفت (هدف تبحرگرایی، هدف تبحرگریزی، هدف عملکردگرایی و هدف عملکردگریزی) در رابطه بین حمایت والدین و تحصیل گریزی دانش آموزان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دهم دبیرستان ها و هنرستان های شهر تهران بود. مشارکت کنندگان شامل 661 نفر بودند که از میان دانش آموزان پایه دهم دبیرستان ها و هنرستان های شهر تهران به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر مقیاس حمایت والدین (فال و روبرتز) مقیاس اهداف پیشرفت (الیوت ومک گریگور) و مقیاس تحصیل گریزی (خرمائی) بود. داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر حمایت والدین بر اهداف پیشرفت دانش آموزان به صورت مثبت و معنی دار بود. همچنین اثر حمایت والدین بر تحصیل گریزی (بیزاری از تحصیل و مدرسه گریزی) به صورت منفی و معنی دار بود. علاوه بر این، حمایت والدین با واسطه گری هدف تبحرگرایی، هدف تبحرگریزی و هدف عملکردگرایی توانست به طور غیرمستقیم تحصیل گریزی دانش آموزان را پیش بینی کند. نتایج کلی پژوهش حاضر نشان دهنده آن بود که افزایش حمایت والدین در دانش آموزان می تواند تحصیل گریزی آنها را هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم از طریق هدف تبحرگرایی، هدف تبحرگریزی و هدف عملکردگرایی کاهش دهد.