هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر محافظه کاری بر کارایی سرمایه گذاری با لحاظ عدم تقارن اطلاعاتی است. همچنین ، رابطه محافظه کاری و شیوه تأمین مالی در شرکت های کم سرمایه گذار بررسی می شود. به منظور سنجش محافظه کاری از الگوی باسو استفاده شد. همچنین، اندازه گیری متغیر عدم تقارن اطلاعاتی، با استفاده از الگوی ونکاتش و چیانگ انجام پذیرفت. به منظور انجام پژوهش از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران 78 شرکت در بازه زمانی 1385 تا 1393 انتخاب و آزمون شد. برای آزمون فرضیه ها از الگوی رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد تأثیر محافظه کاری بر کارایی سرمایه گذاری باوجود عدم تقارن اطلاعاتی، بیشتر است. عدم تقارن اطلاعاتی بین سرمایه گذاران موجب اعمال محافظه کاری بیشتری در گزارشگری مالی می شود. همچنین، باید به این نکته توجه داشت محافظه کاری نیز عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش می دهد؛ بنابراین، محافظه کاری در شرکت هایی که سرمایه گذاری کمتر از حد انجام می شود، سرمایه گذاری آتی را از طریق کاهش هزینه های تأمین مالی افزایش می دهد. علاوه بر این، یافته ها نشان می دهد محافظه کاری با تأمین مالی آتی از طریق بدهی و آورده سهامدار در شرکت های کم سرمایه گذار رابطه مثبت و معنادار دارد
