هدف پژوهش، ارزشیابی محتوای درس پرستاری و بهداشت محیط زیست بر اساس معیارهای انتخاب محتوای برنامه درسی است. روش اجرای این پژوهش توصیفی و جامعه آماری آن، تمامی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد داراب می باشد. با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و حذف پرسشنامه های ناقص، تعداد 302 پرسشنامه بررسی شد. با توجه به تأکید اکثر صاحب نظران بر مؤلفه های سه گانه، پرسشنامه ای 18 سؤالی با طیف 5 درجه ای لیکرت طراحی شد. در ارزشیابی نشانگرهای فرهنگی و اجتماعی، نتایج نشان دادند که نشانگرهای آشنایی دانشجویان با مقررات جامعه برای حفاظت از محیط زیست (315/2-=t) و نشانگر افزایش آگاهی عمومی دانشجویان و جدی گرفتن پیام مسئولان برای حفاظت از محیط زیست (174/2-=t) در وضعیت نامطلوب قرار دارند. همچنین در ارزشیابی نشانگرهای مبانی روان شناختی کمترین میانگین (247/3) مربوط به فراهم کردن زمینه فعالیت عملی حفاظت از محیط زیست توسط دانشجویان (196/4=t) است و در ارزشیابی نشانگرهای تناسب محتوا با ساخت دانش پرستاری و بهداشت محیط زیست، نتایج نشان داد که بیشترین میانگین (352/3) مربوط به نشانگر آموزش انواع آلودگی و معیارهای مربوط به آن (152/5=t) و کمترین میانگین (147/3) مربوط به آموزش آسیب های شیمیایی بر محیط زیست (209/2=t) است. به طورکلی از 7 نشانگر مربوط به عوامل فرهنگی در محتوای درس پرستاری و بهداشت محیط زیست، 3 نشانگر در وضعیت نامطلوب و 4 نشانگر در وضعیت نسبتاً مطلوب قرار دارد. همه نشانگرهای مبانی روان شناختی در وضعیت نسبتاً مطلوب قرار دارد. در نهایت محتوای ارائه شده در درس پرستاری و بهداشت محیط زیست از حیث تناسب محتوا با ساخت دانش در وضعیت نسبتاً مطلوب قرار دارد.
