بررسی بازنمود آفرینش و مرگ در آثارسفالین غرب ( از نیمه دوم قرن بیستم تا امروز) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

یکی از تحولات بزرگ در تاریخ بشر، زمانی به وقوع پیوست که انسان دریافت می تواند طبیعت مواد را تغییر دهد. سفال اولین نتیجه این تغییر ساختار مواد غیر آلی است که خاک با سه ماده دیگر آب، هوا و آتش صورت می دهد. گلی نرم که به واسطه آتش تبدیل به سنگی سخت می شود. این کیمیای ترکیب در طول تاریخ موجب خلق حجم ها، طرح ها و نقش های گوناگون شده است. تحولات سفال نه تنها در فرم ها، تزیینات، روش ها و فنون ساخت بوده، بلکه در محتوا و معنای آثار نیز تغییراتی در طول زمان های متمادی ایجادشده است. از نیمه دوم قرن بیستم شاهد آثاری از هنرمندان هستیم که رویکردی معناگرا به این هنر دارند. در این میان، برخی از این آثار نگاهی به ساختار این ماده داشته و تداعی کننده مفاهیم آفرینش و مرگ بوده که از برخی جهات مرتبط با مادیت گل نیز است. ازاین رو، این مقاله باهدف معرفی و تحلیل بخشی از تحولات سفال معاصر غرب با طرح این سؤال که آثار سفالین شکل گرفته در هنر معاصر غرب با موضوعیت آفرینش و مرگ چگونه بوده و چه هنرمندانی در این زمینه به خلق اثر پرداخته اند؟ و با این فرضیه که برخی از هنرمندان معاصر در به کارگیری سفال به ارتباط بین ماده و محتوای اثر هنری توجه داشته اند، به کاوش و تحلیل در آثار هنرمندانی می پردازد که توجهی عمیق به رمز و راز این گل تغییر شکل یافته نموده اند. این تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش توصیفی- تحلیلی بوده و یافته اندوزی آن به روش کتابخانه ای صورت پذیرفته است. در این روند با شناختی که از هنرمندان این حوزه حاصل گردید به معرفی و تحلیل آثار هنرمندان آرت پوورا، آثار میمو پالادینو و میکل بارچلو پرداخته شده است. نتایج تحقیق علاوه بر معرفی بخشی از تاریخ معاصر سفال که تحقیقات بسیار اندکی در خصوص آن وجود دارد، نشان می دهد که توجه به ماهیت ماده و قابلیت آن در خلق آثار هنری چگونه بوده است. بعلاوه تأملی در جهان و قدرت خاک در این آثار دیده می شود که آن را از آثار گذشته متمایز می سازد.