هدف: محققان حوزه های روان شناختی، علوم زیستی و علوم اجتماعی به اهمیت نقش شادی در بهداشت روانی، سلامت جسمانی، کارآمدی، بهره وری و مشارکت اجتماعی اشاره نموده اند و به ارائه ی انواع روشهای افزایش شادی پرداخته اند. این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر شادکامی زنان و مردان متأهل شهر اصفهان پرداخته است. روش: این پژوهش تجربی از نوع میدانی است. جامعه آماری این پژوهش زنان و مردان مراجعه کننده به مرکز مشاوره الفبای زندگی در بهار و تابستان سال 1389 بودند. نمونه ی پژوهش شامل 32 زن و مرد متأهل بودند که به روش نمونه گیری داوطلب با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. زنان و مردان متأهل گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه در هشت هفته تحت آموزش به شیوه ی کیفیت زندگی درمانی قرار گرفتند و بر روی گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. یافته ها: تحلیل یافته ها مبتنی بر آزمون تی برای گروه های مستقل نشان داد که تفاوت معنادار بین نمرات شادکامی گروه آزمایش و کنترل در مرحله ی پس آزمون وجود دارد. به این معنی که کیفیت زندگی درمانی بر شادکامی زنان و مردان متأهل مؤثر بوده است#,
