هدف پژوهش، واکاوی منابع کارآمدی جمعی از تجارب ورزشکاران تیم ملی والیبال ایران بود. در این مطالعه با رویکردی کیفی از روش پدیدار شناسی استفاده شد. جامعة مورد پژوهش، ده ورزشکاران مرد عضو تیم ملی والیبال در سال 2014 بودند که به صورت هدفمند و در دسترس بود. ده مشارکت کننده به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه های نیمه ساختاریافته استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. اعتبار و قابلیت اعتماد نتایج مناسب بود. منابع کارآمدی جمعی در قالب 6 کد تبیینیِ ""دستاوردهای تیمی""، ""تمرین های تیمی""، ""تعاملات بین تیمی""، ""حامیان تیمی""، ""کارآمدی مربی"" و ""وحدت روانی تیمی"" شناسایی گردید. نتایج این پژوهش از جنبه ای مشابه دیگر تئوری های موجود و از جنبه ای مکمل و خاص است. پژوهش حاضر اهمیت دادن به موضوع کارآمدی جمعی برای رسیدن به موفقیت های بیشتر والیبال ایران در عرصه های بین اللملی را پیشنهاد می کند.
