در پژوهش حاضر، تأثیر توانایی مدیریتی بر کیفیت گزارشگری مالی در طول چرخه عمر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش، نمونه آماری از جامعه مورد مطالعه در قلمرو زمانی 10 ساله براساس صورت های مالی سال های 1381 تا 1390 شرکت های بورسی انتخاب شده است. پس از اخذ نمونه آماری و جمع آوری داده ها، متغیرهای مورد آزمون محاسبه و در نهایت، تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها به صورت داده های پانلی از طریق روش آماری رگرسیون خطی چندمتغیره انجام گرفت. در نهایت، نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که در دوره رشد، توانایی مدیریتی تأثیر مستقیم معناداری بر روی کیفیت گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دارد. در عین حال، نتایج نشان داد که در دوره بلوغ و افول، توانایی های مدیریتی شرکت ها نمی تواند به افزایش کیفیت گزارشگری این شرکت ها منجر گردد. همچنین، نتایج نشان دهنده تأثیر مستقیم اندازه شرکت، حاشیه سود و صداقت مدیریت و تأثیر غیرمستقیم اهرم مالی بر کیفیت گزارشگری مالی شرکت هاست.
