هدف این پژوهش بررسی رابطه اضطراب صفتی و حالتی با حس حرکت در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار پسر است. بدین منظور، 200 دانشجو (100 ورزشکار و 100 غیرورزشکار) با میانگین سنی 94/1 ± 80/21 به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه اطلاعات فردی، پرسش نامه اضطراب صفتی- حالتی اشپیل برگر و آزمون تنظیم زاویه دست برتر بهرامی استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه هم زمان و تحلیل واریانس ها بررسی شدند. یافته ها نشان دادند که همبستگی قوی و مثبتی بین اضطراب صفتی و حالتی با خطای حس حرکت وجود دارد. از طرف دیگر، خطای حس حرکت نیز می تواند اضطراب صفتی و حالتی را پیش بینی کند. نتایج نشان می دهد که افراد غیرورزشکار نسبت به ورزشکاران اضطراب و خطای حس حرکت بیشتری دارند. با توجه به میزان اضطراب حالتی متوسط ورزشکاران، می توان اظهار داشت که این پژوهش از فرضیه یوی وارونه حمایت می کند.
