مایکل پورتر، در زمرهی نام آورترین صاحبنظران استراتژیست دنیا است. برای بسیاری از شرکتهای بزرگ دنیا کار کرده؛ در سال 1983، رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت امریکا، به او مأموریت داد تا در خصوص رقابت در صنعت، فعالانه کار کند. ظاهراً و به احتمال، هنوز هم در برخی موارد مشاوره هایی برای دولت فدرال امریکا دارد. آثارش نظیر استراتژی رقابتی، بویژه مزیت رقابتی ملتها از او چهره ای جهانی و پرآوازه پدید آورده است.
مدل پنج عاملی پورتر و سایر دیدگاههای ابداعی وی، سالهای طولانی فضای دانشگاههای جهان و ایران را به تسخیر خود درآورده و همچنان آموزه های او تدریس میشود. اما اکنون شتاب عصر کنونی و الزامات این عصر سبب شده تا سازمانها دیگرگونه شوند و از این رو مدل پورتر زیر سؤال رود. و این دیدگاه یعنی عدم کارآیی مدل پورتر، حاصل همان دانشگاهی است که پورتر در آن تحصیل کرده و دارای کرسی استادی است.
نیلوفر مرچانت، منتقد دیدگاه پورتر، یکی از نویسندگان مطرح مجلهی هاروارد بیزنس ریویو است؛ مرچانت بنیانگذار و مدیرعامل سابق شرکت روبیکان و یکی از سخنرانان دانشگاه استنفورد است.
وی که در دانشگاه هاروارد معروف به ""جیمزباند خلاقیت"" است، پس از فعالیت در شرکتهای اپل، اتودسک، نوکیا، سیمنتک، اچ پی، و یاهو، کتاب ""The New How:creating solution through collaborative strategy"" را منتشر کرد. نقد نیلوفر مرچانت از دیدگاه پورتر، در فوریهی 2012 در هاروارد بیزنس ریویو به به چاپ رسید که حاصل این دیدگاه را میخوانید.