بحثها و نوآوری های کلامی ملاصدرا، هر چند در قالبهای رایج کلامی صورت نپذیرفته، اما تحوّلی عظیم در مسائل کلامی به وجود آورد. گذشته از آن، می توان گفت مهمتر از دستآوردهای کلامی صدرالمتألهین، روش وی در دستیابی به این نتایج است؛ هر چند که توجّه بسیارِ خوانندگان آثار ملاصدرا به دستآوردهای محتوایی اندیشة او، مانع گردید که روش او در دستیابی به این نتایج، به نحو شایستهای مورد عنایت و الگوبرداری قرار گیرد.
بررسی روش صدرالمتألهین در دستیابی به نوآوریهای کلامی، می تواند عامل پویایی و تحوّل کلام در عصر حاضر باشد؛ اما آن، مستلزم چارچوبی مفهومی است که در عین استواری و اعتبار، از گستردگی و شمول لازم نیز برخوردار باشد. در این نوشتار، با بهره گیری از برخی نظریههای ویژه در دانش هرمنوتیک (به طور مشخص، نظریة معروف قوس هرمنوتیکی با قرائت پل ریکور) و تبیین چارچوب مفهومی مناسب، روش کلامی صدرالمتألهین مورد بررسی و تبیین قرار گرفته است.
