مدیریت در راستای دستیابی به سود مستمر و پایدار، سعی می کند نوسانهای دوره ای سود را حذف نموده ، اقدام به برنامه ریزی سود با یک نرخ رشد ثابت نماید. این موضوع سبب به این می شود که دور نمای آتی شرکت، مطلوب به نظر آمده، عملکرد آن قابل قبول ارزیابی شود. هدف این تحقیق، بررسی آثار هموارسازی سود بر پایداری و ثبات سود شرکت هاست. در این تحقیق اطلاعات مربوط به 95 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طول سالهای 1384 تا 1389 گردآوری و با استفاده از روش داده های تلفیقی ایستا تجزیه و تحلیل آماری شده است. برای تعیین سطح هموارسازی سود شرکتها، از روش برآورد اقلام تعهدی اختیاری با استفاده از مدل تعدیل شده جونز(1991) استفاده شده و پایداری سود شرکتها نیز از طریق الگوی رگرسیونی دچو و دیچو(2002) اندازه گیری شده است. نتایج حاکی از این است که پایداری سود شرکتهای هموارساز بیش از پایداری سود شرکت های غیرهموارساز است. از طرفی، آزمونها نشان می دهد شرکت هایی که اقدام به هموارسازی سود نمودهاند، در مقایسه با سایر شرکتها، سود سهم پایدارتری در آینده اعلام نموده اند.
