"تجربه کشورهای پیشرفته نشان میدهد که برنامههای شبیهسازی در آموزش پژوهشگران، استادان، دانشجویان، دیپلماتها و مجریان علم سیاست و روابط بینالملل بسیار سودمند و اثربخش است. با اینکه چنین روش آموزشی سبب میشود تا مدار آزمون و درستی و نادرستی یک تصمیم یا برنامه پیشاپیش روشن شود، اما هنوز چنین روش آموزشی به طور رسمی در برنامه آموزش دانشگاهها و آمادهسازی دیپلماتها و مجریان به کار گرفته نشده است. حال آنکه ضروری است که به این روش آموزشی، مدلسازی برنامههای شبیهسازی و نظریهپردازی و سناریونویسی در این زمینه توجه جدی صورت گیرد. پرسش پایهای مقاله پیشروی نیز همین است که چگونه میتوان در زمینه شبیهسازی در رشتهی روابط بینالملل مدلسازی نمود و چه برنامههای شبیهسازی میتواند جامعه دانشگاهی ما را به عقلانیت کاربردی و تصمیمسازی علمی نزدیکتر نماید؟
از آنجا که دستیابی به یک سیاست خارجی علمی و برخورداری از روابط مناسب با جامعه بینالمللی، نیازمند برنامهریزی و تصمیمسازیهای علمی است، نویسنده این فرضیه را مورد بررسی قرار میدهد که مدلسازی برنامههای شبیهسازی در روابط بینالملل برپایه دانش، پژوهش، آزمایش و نیازمندیهای کشور به طور مستقیم بر تواناییهای نیروهای دانشگاهی و متخصصین روابط بینالملل اثرگذار است. در راستای آزمون این فرضیهها، برنامهها و مدلهای شبیهسازی در روابط بینالملل که تاکنون از سوی نویسنده برگزار شدهاند مورد بررسی قرار گرفته و با بهرهگیری از تجربه برگزاری برنامههای شبیهسازی در روابط بینالملل، مدلهای تازه شبیهسازی و سناریونویسی در این زمینه پیشنهاد و تمرین میشوند.
"