وحدت سیاسی

ماریو سانوخا، انسان شناس، نویسنده آثار پژوهشی متعدد، عضو فرهنگستان ملی تاریخ، و استاد بازنشسته دانشگاه مرکزی ونزوئلا است که موفق به دریافت جایزه ملی علوم انسانی در سال تحصیلی ۲۰۰۳-۲۰۰۲ گردید. وی در این کتاب قصد دارد تا راهکارهایی را برای وحدت کشورهای امریکای جنوبی و حوزه دریای کارائیب ارائه نماید. در این راستا وی معتقد است که علیرغم اینکه کشورهایی با ملیتها و فرهنگهای مختلف این قاره را تشکیل می دهند، هویت تاریخی و فرهنگی هیچکدام از این کشورها نباید مورد تعرض قرار بگیرد. برای رسیدن به چنین وحدتی و تشکیل یک جامعه چندملیتی در امریکای جنوبی، او معتقد به بازخوانی و بازسازی تاریخی است که مراحل پیدایش و شکل گیری سرزمینها و قومیتهای اصلی امریکای جنوبی و کارائیب در آن نشان داده شود این کتاب شامل مقدمه و پنج فصل است فصل اول، جوامع بدوی امریکای جنوبی فصل دوم، دوگانگی جوامع بدوی روستانشین حواشی دریاهای آتلانتیک و آرام فصل سوم، تمدن امریکای جنوبی و کارائیب فصل چهارم، نظام سرمایه داری و تمدن امریکای جنوبی و کارائیب فصل پنجم، اوضاع تاریخی و اقتران سرمایه داری جهانی عصر حاضر

پس از پیروزی انقلاب، نخبگان سیاسی و رهبران انقلابی و توده ها خواهان دگرگونی فوری زندگی روزمره بودند. بنابراین، مواضع نیروهای سیاسی در قبالِ وضع سیاست، در عین تنوع، می بایست زندگی روزمره را نیز شامل می شد و فرهنگ رسمی جدیدی را مسلط می ساخت. پژوهش حاضر بر این پرسش متمرکز است که زندگی روزمره در فاصله پیروزی انقلاب تا عزل بنی صدر چه رابطه ای با منازعه سیاسی داشته است؟ برای بررسی این مسئله، از روش تحقیق ترکیبی استفاده شد. در جمع آوری داده ها از ترکیبی از منابع دست اول و دست دوم استفاده شد که پس از طبقه بندی سعی کرده ایم پس از کشف و توصیف رابطه بین عناصر پژوهش، تحلیل و تفسیر نهایی را ارائه کنیم. این مقاله نشان می دهد که زندگی روزمره در موقعیتی انقلابی در فرایند منازعه پساانقلابی، خودش به موضوع اِعمال قدرت و محل بروز اختلافات نیروهای سیاسی تبدیل شد و پس از دو سال از موقعیت تکثر سیاسی به یگانگی سیاسی رسید. این یگانگی باعث افزایش پدیده های مظنون در زندگی روزمره می شد که می بایست آینده جامعه ایران و روابط نیروهای اجتماعی با ساخت قدرت مستقر را جهت دهد.