فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۰۱ تا ۴۲۰ مورد از کل ۱٬۰۱۱ مورد.
ضیافت موبدان زرتشتی (گزارشی از نخستین همایش موبدان و موبدیاران، تهران 14 تا 16 تیرماه)
حوزههای تخصصی:
مرور: جنبش های جدید در یهودیت
حوزههای تخصصی:
شناخت: نظریه مرزهای خونین اسلام افسانه ای بی بنیاد (مروری بر آراء جان اسپوزیتو اسلام پژوه آمریکایی)
حوزههای تخصصی:
کاتولیک تراز پاپ (نگاهی گذرا به دیدگاه پاپ درباره اسلام)
حوزههای تخصصی:
نسخه بوداییان ویتنام برای مبارزه با ایدز
حوزههای تخصصی:
نگاهی به مکتب های الهیاتی جدید
حوزههای تخصصی:
نگاهی به مطالعات ادیان و بایسته های آن
حوزههای تخصصی:
فرهنگنامه ای برای پارسایان مسیحی و بودایی (آشنایی با دایرة المعارف رهبانیت)
حوزههای تخصصی:
گفت و گو: افراطی ها همواره در اقلیت بوده اند (کاوش درعصر طلایی ادیان در گفت و گو با کارن آرمسترانگ)
حوزههای تخصصی:
آشنایی با ادیان: آیین شینتو، باورهای ملی در جایگاه دین
حوزههای تخصصی:
بررسی گاهان اوستا از منظر دینی و زبان شناسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
" بیش از یکصد سال است که زبان شناسان غربی و شرقی مبادرت به تحقیق و تفحص درباره ی متون قدیم اوستای نموده، نظریات و تفسیرهای مختلفی را در این راستا ارایه کرده اند. گرچه این تفاسیر در خور توجه اند، اما بسیاری از نکات مذهبی موجود در این متون، هنوز مجهول و ناشناخته باقی مانده است.
هدف از پژوهش حاضر، بررسی گاهان از دو جنبه ی زبان شناسی و مذهبی است. از لحاظ زبان شناسی، چگونگی نگارش متون گاهانی و بخش های پنج گانه ی آن، بررسی شده و جنبه ی مذهبی آن، که موضوع اصلی در این پژوهش است، به معرفی اهورامزدا به عنوان خدای یگانه و آفرینش جلوه هایش درگاهان، می پردازد.
تالیف گاهان به عنوان سروده های زردشت، دقیقا مربوط به زمانی است که «خدا» در اندیشه ی مردم به گونه ای انتزاعی درآمده بود و تاکید زردشت بر یکتا پرستی، از میان این نصوص کهن کاملا به چشم می خورد. «سپند مینو»، «اشه»، «وهومنه» و «آرمییتی»، عناصر الهی و قابل پرستشی هستند که درگاهان به عنوان جلوه های اهورا مزدا مطرح شده و آفریده ی او به شمار می روند. آنها دارای مقاوم الوهیت اند و به عنوان هسته ی مرکزی آیینی، پدیده های الهی کم اهمیت و بالقوه ای- که در یسن هفته ها نیز حضور می یابند- تابع آنها می شوند. بعدا در اوستای متاخر آنها نام «امشاسپندان» را به خود می گیرند."
تقویم جشن ها و اعیاد مذهبی هندوان
حوزههای تخصصی:
تقویم هندو مملو از روزهایی است که بنابر مناسبتهای خاص از دیدگاه هندوان، مبارک و مقدس به حساب می آیند و جشنهایی در آن ایام بر پا می شود که همه آنها ریشه در مذهب هندو دارد. ریشه همه این جشنها را می توان در اساطیر هندو و در زمانهای گذشته یافت. بر این مبنا نخستین دلیل بر پایی این جشنها، در زمانهای گذشته، یاد بود خدا(خدایان) و یا قهرمانان وابسته به آن خدا یا خدایان بوده است. جشنهای هندوان بعدها رو به فزونی نهاد، البته امروزه برخی از آنها کمرنگ شده و برخی شهرت بسیار یافته است و مردم به آنها بسیار توجه می کنند. بعضی از این مراسم مربوط به تولد قهرمانان و گروهی نیز مربوط به چرخش فصلهاست. جشنهای دیگر نیز ریشه در مذهب و اساطیر و حکایات معروف مذهبی دارد. از سوی دیگر، این جشنها و مراسم دینی وابسته به آن بیانگر تنوع و در عین حال متحد بودن هندوهاست. این نوشتار به معرفی اهم این جشنها و اعیاد مذهبی می پردازد. مقدمه در آئین هندو، اعیاد و جشنهای فراوانی وجود دارد که همه از رنگ و لعاب مذهبی برخوردار است. تقویم هندو مملو از روزهایی است که بنابر مناسبتهای خاص از دیدگاه هندوان، مبارک و مقدس به حساب می آیند و جشنهایی در آن ایام برگزار می شود که همه آنها ریشه در مذهب هندو دارد. البته بعضی از این جشنها را همه هندوان انجام می دهند و در آنها شرکت می کنند، اما برخی دیگر به مناطق خاصی تعلق دارد. تقویم هندو یکی از چندین تقویمی است که در شبه قاره هند استفاده می شود. در این تقویم قمری، سالهای کبیسه مصادف با سا لهای کبیسه در تقویم گریگوری(1) است. مبدا این تقویم دوره ساکا است که در اعتدال بهاری سال 79 ق.م. آغاز شد...
«اعتقادات یهودیان ارتدوکس» در گفت و گو با خاخامهای ضد صهیونیست
منبع:
طلوع بهار ۱۳۸۵ شماره ۱۷
حوزههای تخصصی:
ضرورت مطالعه ادیان
حوزههای تخصصی: