مهدی اصفهانی

مقدمه: اختلال وسواس – اجبار، وجود وسواس ها یا اجبارهای مکرر و بسیار شدید است که رنج و عذاب قابل ملاحظه ای برای فرد ایجاد می کند. هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی روش مواجهه و جلوگیری از پاسخ به شیوه خود درمانی و رویکرد حکایت درمانی بر کاهش نشانه های اختلال وسواس- اجبار بود.روش: این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری انجام گرفت. بدین منظور از بین کلیه بیماران مبتلا به اختلال وسواس- اجبار مراجعه کننده به مراکز خدمات روان شناختی و روان پزشکی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰، تعداد ۳۰ نفر بر اساس ملاک های ورود و خروج، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه ۱۰ نفری شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. یک گروه آزمایشی به مدت ۶ هفته، درمان مواجهه و جلوگیری از پاسخ به شیوه خوددرمانی دریافت نمودند و گروه دیگر طی ۸ جلسه هفتگی بر اساس راهنمای درمانی وایت (۱۹۹۵) و مانک (۱۹۹۷)، تحت حکایت درمانی قرار گرفتند. آزمودنی های گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار گرفتند. داده های پژوهش به روش تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا)، با استفاده از نرم افزار SPSS-26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها دال بر اثربخشی درمان مواجهه و جلوگیری از پاسخ به شیوه خوددرمانی و حکایت درمانی بر بهبود معنادار نشانه های وسواس در مرحله پس آزمون و تداوم این بهبودی پس از یک دوره یک ماهه پیگیری بود (01/0>P).نتیجه گیری: به نظر می رسد درمان مواجهه و جلوگیری از پاسخ و حکایت درمانی در کنار سایر درمان ها می تواند در درمان وسواس مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین و طبقه بندی عوامل مؤثر بر آموزش مجازی واحد تربیت بدنی عمومی دانشگاه فردوسی مشهد در دوران شیوع ویروس کرونا بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت، توصیفی و به لحاظ اجرا پیمایشی است که به صورت آمیخته (کیفی و کمی) انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه و پرسش نامه بود. در بخش کیفی پژوهش، افراد نمونه به صورت هدفمند و در بخش کمی پژوهش از بین اساتید تربیت بدنی و ورزش یک و دانشجویان غیرتربیت بدنی که از برنامه کاربردی مجازی تربیت بدنی استفاده کرده اند، طبق جدول مورگان تعداد 323 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. بر اساس نتایج پژوهش، چهار مؤلفه فناوری اطلاعات، نیروی انسانی، عوامل انگیزشی و عوامل محتوایی به عنوان عوامل مؤثر بر برگزاری کلاس های مجازی واحد تربیت بدنی عمومی شناسایی شدند. در این میان مؤلفه محتوایی در وضعیت مطلوبی قرار نگرفت که طراحان این برنامه باید توجه بیشتری به عوامل محتوایی دخیل در برنامه کاربردی داشته باشند و اقدامات اصلاحی را برای نسخه های بعدی انجام بدهند. با توجه به نتایج پژوهش، در جهت بهره برداری از نظام آموزش مجازی در دانشگاه های سراسر کشور برای برگزاری واحدهای تربیت بدنی عمومی باید با ایجاد فرصت هایی از قبیل توسعه فناوری اطلاعات ، فرهنگ سازی و ایجاد نگرش مثبت نسبت به آموزش مجازی، توسعه و استفاده از نیروی انسانی دارای صلاحیت کافی جهت ارائه نظام آموزشی مجازی، تحول در نظام برنامه ریزی درسی در بهره گیری ا ز برنامه های آموزش مجازی در اولویت قرار گیرد.

اثرات رسانه های تبلیغاتی و ترویجی شامل وظیفه ارتباطاتی خاصی است که با مخاطبین هدف مشخص، در طول یک دوره زمانی معین تحقق می یابد و در زمان معرفی یک سری محصول جدید، از تبلیغات با اثر آگاهی دهنده و اطلاع رسان و تبلیغات با اثر مجابگر، با شدت گرفتن رقابت بین شرکت های رقیب و تبلیغات با اثر یادآور برای محصولات شناخته شده حائز اهمیت می باشند. لذا هدف از تحقیق حاضر رتبه بندی میزان اثر رسانه های تبلیغاتی بر هواداران باشگاه فوتبال شهر خودرو بود. تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت و هدف، کاربردی و از حیث روش توصیفی مقایسه ای و به لحاظ نوع جستجوی داده ها، کمی است که به شیوه میدانی انجام و داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. تعداد 500 نفر به عنوان نمونه به پرسش نامه محقق ساخته 20 عبارتی اثر رسانه های تبلیغاتی بر هواداران به طور کاملا داوطلبانه و تصادفی پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی و بسته نرم افزاری SPSS نسخه 21 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که استفاده از رسانه تبلیغاتی تلفن همراه و شبکه های اجتماعی بیشترین تاثیر را بر هواداران دارد. با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که باشگاه فوتبال شهرخودرو با استفاده از میزان اثر گذاری هر یک از رسانه های تبلیغاتی می توانند به صورت اثر بخش با هواداران خود ارتباط برقرار کند.

بررسی عوامل نهادی، یکی از روش های استراتژیک بهرهمندی از فرصتهای کارآفرینی صنعت گردشگری ورزشی میباشد. هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل نهادی موثر بر بهره برداری از فرصت های کارآفرینی در صنعت گردشگری با محوریت گردشگری ورزشی ایران می باشد.تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع پژوهش های کیفی می باشد که از روش سیستماتیک داده بنیاد و رویکرد گلیزری برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.مصاحبه روش اصلی جمع آوری اطلاعات در این پژوهش بود که به صورت هدفمند با 25 نفر از صاحب-نظران، مصاحبه شد. سوالات مصاحبه پیرامون ابعاد تنظیمی قانونی اداری، هنجاری فرهنگی، شناختی آموزشی و هدایت گر حمایتی که بر روی بهره برداری از فرصت های کارآفرینی موثر هستند، تنظیم گردید. همزمان با جمع آوری داده ها و انجام مصاحبه ها، کار تحلیل داد ه ها نیز انجام گرفت. بر اساس نتایج پژوهش در نهایت 74 شاخص از عوامل موثر بر بهره برداری از فرصت های کارآفرینی گردشگری ورزشی در ایران شناسایی شدند که پس انجام مراحل کدگذاری این شاخص ها در 11 عامل محوری طبقه بندی شدند که از این میان 4 بعد نهایی پدید آمد. با توجه به یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت که برای بهره برداری از فرصت های کارآفرینی در صنعت گردشگری ورزشی باید از عوامل نهادی شناسایی شده با همگرایی بیشتری استفاده نمود.

امروزه اخراج و جابه جایی مربیان در فوتبال حرفه ای پدیده ای متداول و از موضوعات بدیهی است که به دلایل متعدد روی می دهد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر آسیب شناسی تغییرات مکرر مربیان در لیگ برتر فوتبال ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی؛ به لحاظ ماهیت اکتشافی؛ ازنظرگردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی و به دلیل کاربرد، روش شناسی کیو، از نوع پژوهش های آمیخته می باشد. جامعه آماری کلیه پیشکسوتان و نخبگان فوتبال ایران بودند که از بین آن ها 20 نفربه عنوان مشارکت کنندگان به کمک تلفیقی ازنمونه گیری هدفمند و غیراحتمالی و نمونه گیری گلوله برفی پژوهش انتخاب شدند. در نهایت عوامل اصلی در تغییر مکرر مربیان در باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران بر اساس الگوهای ذهنی 6 گانه اولویت بندی شدند. باشگاه گرایان، مدیران ناآگاه، مربیان ناآگاه، رسانه زرد، اقتصاد معیوب و در نهایت ارتباطات مخرب از جمله الگوهای ذهنی برآمده از تحقیق بودند. با توجه به یافته های پژوهش پیشنهادات می گردد که مسئولان و سیاستگذاران کلان ورزش خصوصا مدیران فوتبالی با اتخاذ راهکارهای اجرایی در جهت ایجاد شرایط با ثبات برای کار کردن مربیان با دانش، با انگیزه و آینده دار از طریق افزایش دانش حقوقی مربیان در عقد قراردادهای همکاری، توسعه مهارت های ارتباطی و بیان خواسته ها و نظرات خود به صورت شفاف با مدیران و رسانه ها، کاهش سیاسی بازی و رفتارهای مخرب در باشگاه، کاهش واسطه گری و دلال بازی ها در عرصه مربیگری، طراحی، تدوین و پیاده سازی اصول و نظام نامه حرفه ای در باشگاه ها، تدوین چشم انداز و برنامه راهبردی برای باشگاه و فعالیت های باشگاه و انتخاب مدیران ورزشی و فوتبالی به عنوان مدیران عامل در رأس باشگاه ها گام بردارند.

در پاسخ به مسئله ناسازگاری میان مشیت مطلق الهی و آزادی مخلوقات، مولینیزم نظریه علم میانی را مطرح می کند، نظریه ای که با فرض علم خداوند به شرطی های خلاف واقعِ آزادی ادعا می کند که می توان بدون حذف یکی از طرفین (مشیت یا آزادی) مسئله فوق را حل نمود. بدین نحو که خداوند با علم به این شرطی ها و بالفعل کردن مقدم آنها می داند که مخلوقات، آزادانه چه فعلی را محقق خواهند کرد. لذا بدین طریق هم آزادی مخلوقات حفظ می گردد و هم مشیت خداوند که عبارت است از علم پیشین و کنترل او بر افعال مخلوقات. نوشته پیش رو سعی دارد نشان دهد از آنجا که عدم تغییرپذیری خداوند یکی از مفروضات اصلی مولینیزم است، لذا این دیدگاه نمی تواند صفت اراده را به خداوند نسبت دهد، زیرا صفت اراده برای مولینیزم امری است دوسویه که مستلزم حرکت از امکان به سمت فعلیت است و این امر معنایی جز پذیرش تغییر در ذات الهی ندارد. در پایان استدلال خواهیم کرد که چون معلومات شرطی نیازمند بالفعل شدن توسط اراده الهی هستند، در نتیجه طرح شرطی های خلاف واقع در داخل علم الهی طرحی ناموفق است و بحث پیرامون صدقِ آن کمک شایانی در حل مسئله فوق نمی کند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ارتباطات غیرکلامی مدرسین تربیت بدنی دانشگاه بر پاسخ های هیجانی و رضایت مندی دانشجویان می باشد. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی- همبستگی بود که داده های آن به صورت میدانی جمع آوری گردید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان شرکت کننده در کلاس های واحد تربیت بدنی عمومی دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) بود که بر اساس جدول مورگان 105 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. بمنظور گردآوری داده ها از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳ ﺘﺎﻧﺪارد (جانگ و یوون، 2011) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین ارتباطات غیرکلامی و تمامی مؤلفه های آن با رضایت مندی دانشجویان ارتباط معناداری وجود دارد (822/0=r). همچنین مؤلفه های ارتباطات غیرکلامی توانایی پیش بینی 46 درصد از پاسخ های هیجانی مثبت و 16 درصد از پاسخ های هیجانی منفی را دارا بودند و از طرف دیگر نیز 67 درصد از تغییرات رضایت مندی مربوط به پاسخ های هیجانی مثبت و 32 درصد از تغییرات رضایت مندی مربوط به پاسخ های هیجانی منفی می باشد. در این راستا توجه به این متغیرها و تلاش در جهت بهبود آن می تواند گامی مؤثر در راستای ارزیابی بهتر نیروی انسانی در سازمان و هدایت آنان در مسیر مناسب ارائه خدمات مناسب آموزشی و بهبود کیفیت عملکرد این افراد باشد.

مقدمه: با توجه به محدویت های درمان های مواجهه ای در کاهش شدت علائم وسواس-اجبار، بررسی در مورد کاربندی روش های درمانی غیر مواجهه ای جدید ضروری به نظر می رسد. بر همین اساس هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان دیدگاه زمان، بر شدت علائم وسواس و علائم اجبار بیماران مبتلا به اختلال وسواس-اجبار بود. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری است. تعداد 30 بیمار که بر اساس ملاک های راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تشخیص اختلال وسواس- اجبار دریافت می کردند، با استفاده از روش نمونه گیری سهل الوصول از بین سه مرکز خدمات روانشناختی و روانپزشکی شهر اصفهان در نیمه دوم سال 1392 انتخاب گردید. آزمودنی ها به صورت تصادفی در 2 گروه قرار گرفتند. این طرح شامل یک متغیر مستقل کاربندی درمان، در سطح 1-درمان دیدگاه زمان و 2-لیست انتظار بود. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس وسواس-اجبار ییل براون(Y-BOCS)جهت اندازه گیری شدت علائم وسواس و اجبار بود. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد درمان دیدگاه زمان باعث کاهش شدت علائم وسواس در مرحله پس آزمون می شود(05/0>P) ولی این اثر پایدار نیست. همچنین، درمان دیدگاه زمان بر شدت علائم اجبار اثربخش نبود (05/0P>). نتیجه گیری: بر اساس یافته ها درمان دیدگاه زمان می تواند برای درمان علائم وسواس بکار برده شود. ولی با توجه به عدم تأثیر این شیوه بر کاهش علائم اجبار می توان اینگونه بیان کرد که با رفع محدودیت های پژوهش حاضر و انجام تغییرات لازم، از درمان دیدگاه زمان می توان به عنوان یک روش درمانی جدید و غیر مواجهه ای در زمینه کاهش شدت علائم وسواس و اجبار استفاده کرد.

هدف اعتیاد یکی از مهمترین مشکلات اجتماعی در جامعه است که با مسایل زیادی در حوزه های پزشکی، روانپزشکی، خانوادگی، شغلی، قانونی، مالی و معنوی همراه است. لذا در سال های اخیر، تحقیقات زیادی در زمینه علل عود مجدد اعتیاد پس از ترک صورت گرفته و محققان سعی کرده اند تا میزان و اهمیت نقش هر یک از عوامل فردی و محیطی اثرگذار در این اختلال را مشخص کنند. روش: پژوهش حاضر، یک پژوهش فراتحلیل با استفاده از رویکرد هانتر و اشمیت است. به این منظور از بین 42 پژوهش، 28 پژوهش که از لحاظ روش شناسی مورد قبول بود، انتخاب و فراتحلیل بر روی آن ها انجام گرفت. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود. پس از خلاصه کردن نتایج مطالعات، اندازه اثرها به شیوه ی دستی محاسبه و بر اساس رویکرد فراتحلیل ترکیب شده و طبق جدول کوهن مورد تفسیر قرار گرفتند. یافته ها: میزان اندازه اثر عوامل محیطی و عوامل فردی در عود مجدد اعتیاد به ترتیب64/0 و 41 /0 به دست آمد. نتیجه گیری: طبق نتایج میزان اندازه اثر عوامل فردی در عود مجدد اعتیاد، متوسط و عوامل محیطی بالا ارزیابی می شود.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر مواجهه و جلوگیری از پاسخ بر کاهش علائم اختلال وسواسی- جبری، بوده است. روش: بدین منظور تعداد 20 نفر از مراجعان مبتلای داوطلب، به شیوه ی نمونه گیری در دسترس، انتخاب، و در دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10نفر) گمارش شدند. برای گروه آزمایش 12 جلسه گروه درمانی مبتنی بر مواجهه و جلوگیری از پاسخ، به صورت هفتگی اجرا شد، اما گروه کنترل در معرض هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. پرسشنامه ی وسواسی- جبری ییل براون در مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد گروه درمانی مبتنی بر مواجهه و جلوگیری از پاسخ، منجر به کاهش معنی دار شدت نشانه های وسواسی- جبری گروه آزمایش، نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده است. نتایج پیگیری سه ماهه نیز حاکی از تداوم معنادار اثربخشی مداخله بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، می توان این گونه نتیجه گیری کرد که گروه درمانی مبتنی بر مواجهه و جلوگیری از پاسخ، می تواند به عنوان روش مؤثری در بهبود نشانه های اختلال وسواسی- جبری به کار رود.

در تحقیق حاضر تغییرات حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max)، گلوکز خون، انسولین پلاسما و نیمرخ لیپدهای سرم در دو گروه از بیماران دیابتی نوع 2 پس از 8 هفته تمرین هوازی مقایسه شده است. 24 آزمودنی مرد مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سن 7.8±46.9 سال، قد 5.5±165 سانتی متر، توده بدن 12.2±73.5 کیلوگرم، و حداکثر اکسیژن مصرفی 6.5±40.3 میلی لیتر، کیلوگرم در دقیقه (انحراف معیار±میانگین) در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها به دو گروه قند خون بالاتر از 180 میلی گرم بر دسی لیتر (HG) و قند خون پایین تر از 180 میلی گرم بر دسی لیتر (LG) تقسیم شدند. بعد از اندازه گیریهای اولیه، برنامه تمرینات به شرح زیر اجرا شد: 10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه رکاب زدن روی دوچرخه با شدت 70-60 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره، و 10 دقیقه سرد کردن، 3 نوبت در هفته و به مدت 8 هفته. حداکثر اکسیژن مصرفی در 19 آزمودنی موفق در اتمام دوره تمرینات، به طور معنی داری (در هر دو گروه) افزایش یافت (0.05>p). غلظت گلوکز خون به طور معنی داری در گروه HG کاهش یافت (0.05>p)، اما این کاهش در گروه LG از لحاظ آماری معنی دار نبود. پس از دوره تمرینات، در سطوح کلسترول تام (TC)، لیپوپروتیین کم چگال (LDL)، و تری گلیسرید (TG) تغییرات معنی داری در هر دو گروه ایجاد نشد. مقدار لیپوپروتیین پرچگال (HDL) در گروه HG افزایش یافت (0.05>p)، اما در گروه LG این افزایش معنی دار نبود. وزن بدن، شاخص توده بدن (BMI) و درصد چربی بدن به طور معنی داری در هر دو گروه کاهش یافت (0.05>p). با مقایسه تغییرات به دست آمده در پارامترهای فیزیولوژیکی، مشخص شد که بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود ندارد. از نتایج این تحقیق چنین نتیجه گیری می شود که 8 هفته تمرینات بدنی به بهبود کنترل گلوکز خون، ترکیب لیپیدهای سرم، آمادگی قلبی - تنفسی و ترکیب بدنی مردان دیابتی نوع 2 می انجامد و غالبا این تغییرات در گروه با قند خون بالا مطلوب تر است.