الخاص ویسی

واکاوی متون دینی برای رمزگشایی متون دینی از نظر کاربردشناختی زبان به صورت توصیفی-تحلیلی در این پژوهش به منظور تحلیل کنش های گفتاری پنج گانه سرل (1969) در خطبه قاصعه از نهج البلاغه انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل خطبه 192 (قاصعه) با موضوع دوری جستن از شیطان و تکبر در نهج البلاغه بر اساس طبقه بندی کارگفت های سرل انجام شده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که امام علی (ع) در این خطبه از نهج البلاغه، به ترتیب فراوانی و بسامد، از کنش ها ی گفتاری ترغیبی و اظهاری به میزان زیاد و از کنش های عاطفی، تعهدی و اعلامی به میزان کمتر، در جهت انتقال پیام به مخاطب به صورتی حکمت آمیز بهره گرفته است. نتایج این تحلیل نشان می دهد که امام علی (ع) به دلایل موقعیتی و سیاسی آن زمان بیشتر کارگفت های ترغیبی و اظهاری را استفاده نموده است. زیرا ارائه این خطبه در زمانی بوده که ایشان هدف موعظه و پند و اندرز داشته اند.

زبان شناسی حقوقی به عنوان علمی نوپا و مؤثر در واکاوی گفتمان نوشتاری و گفتاری در پرونده های دادگاه و تسهیل روند دادرسی کارساز بوده، شاخه ای از زبان شناسی کاربردی است که در تحلیل گفتمان عوامل دادگاه و کشف ساختار و سبک سخن در مستندات دادگاه، محققان را یاری می رساند. پژوهش حاضر، تحلیل مکالمات قضات و متهمان دادگاه های کیفری ایران را با توجه به نظریه قدرت و عدم قدرت انجام داده است. روش پژوهش، ترکیبی و از نوع ک مّی و کیفی است. سؤال اصلی درباره کشف بسامد الگوهای گفتاری قضات و متهمان در 29 پرونده معروف و شناخته شده است. تحلیل این الگوها در مکالمات قضات و متهمان از منظر زبان شناسی حقوقی، موضوع این پژوهش بوده است. داده های این مطالعه از مکالمات دادگاه در درگاه آپارات جمع آوری شد. تحلیل کیفی داده ها و تحلیل استنباطی انجام شد. نتایج این پژوهش درباره متغیر «قدرت» نشان داد که از میان شاخص های مقوله قدرت، قضات در بهره گیری از دو شاخص «استفاده از جمله های القایی، سؤالات هدایتگر و بسته» و «استفاده از جمله های امری» دارای اختلاف معنا دار با متهمان بودند. در مقوله عدم قدرت مشخص شد که متهمان در استفاده از تمامی شاخص ها، به جز شاخص «ارجاع به منبع قدرت»، دارای اختلاف معنادار با قضات بودند. نتایج این پژوهش در تربیت قضات قبل و در حین خدمت منجر به افزایش دانش زبان شناسی و تحلیل گفتمان آنها می گردد.

هدف: تحلیل کاربست نظریه های کاربردشناسی زبان موضوعی جدید است. پژوهش حاضر در بستری زبان شناختی و با تکیه بر نظریه «کارگفت» به بررسی نقش انواع کارگفت ها در تعاملات گفتاری در بافت ورزشی میان مربیان و بازیکنان فوتبال ایران پرداخته است. بدین منظور  فراوانی کارگفت ها در میان مربیان فوتبال ایران و بازیکنان آنها مورد بررسی قرار گرفته است.روش شناسی: در این پژوهش از روش کیفی(مصاحبه) استفاده شده بدین منظور، ۴۰ مصاحبه از چهار نفر از مربیان و 20 بازیکن لیگ برتر فوتبال ایران گردآوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل کارگفت جان.آر. سرل(1975) استفاده شد. پنج سطح از مدل کارگفت سرل عبارتند از: اظهاری، تعهدی، عاطفی، اعلامی و ترغیبی. برای اطمینان از اعتبار و پایایی داده ها, مصاحبه ها هم از تیم های برنده و هم بازنده به عمل آمد.یافته ها: نتایج نشان داد که کارگفت های اظهاری، عاطفی و ترغیبی به ترتیب بیشتر در گفتگوهای بین مربیان و بازیکنان استفاده می شود، همچنین کارگفت های تعهدی و اعلامی کمترین کاربرد را داشتند. از سوی دیگر، نتایج حاصل از تحلیل ها در مسابقات منتج به برد و باخت تیم ها، تفاوت داشتند.نتیجه گیری: نتایج از میزان بسامد بالای کارگفت ها و اهمیت و تاثیر بسزای آنها در بافت ورزشی حکایت  می کند.  از سویی دیگر مشخص گردید که روابط نزدیک بین مربیان و بازیکنان تا چه حد می تواند با استفاده از هر یک از کارگفت های اظهاری، تعهدی، عاطفی، اعلامی و ترغیبی در موقعیت های مختلف و گفت و گوهای قبل از مسابقات و بعد از مسابقات، در موفقیت و ناکامی آنها موثر باشد.