داوود معنوی پور

هدف: این پژوهش با هدف ساخت مقیاس سنجش همدلی خود بر مبنای رویکرد روان پویشی دوانلو و مالان انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی با هدف توسعه ای- روانسنجی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران و گرمسار در سال تحصیلی 98-99 بود. یافته ها: ضریب پایایی این مقیاس به روش آلفای کرونباخ 0.89 به دست آمد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مقیاس همدلی خود نشان داد که با 16 گویه 5 عامل توجه به بدن، درک احساس، درون نگری، اضطراب و مکانیسسم های دفاعی را اندازه گیری می نماید. این مقیاس با ضریب پایایی و روایی سازه و محتوایی، برای غربالگری افراد در میزان همدلی خود مناسب است. این پژوهش به عنوان نخستین تلاش برای ساخت مقیاس همدلی خود انجام شد که به 16 گویه و 5 عامل درونی این مفهوم دست یافت. شاخص های روانسنجی این مقیاس برای نخستین تلاش قابل تامل است . این مقیاس فعلا برای غربالگری مناسب است و این مسیر نیازمند پژوهش های گسترده تری است تا بتواند به شاخص های روانسنجی مناسب برای سنجش های بالینی دست یابد.

زمینه: کارکردهای اجرایی مغز، ساختارهای مهمی هستند که با فرآیندهای روانشناختی، مسئول کنترل هوشیاری، تفکر و اعمال مرتبط با آن هستند. بنابراین مسئله پژوهش این است که آیا با استفاده از مداخله روان درمانی پویشی کوتاه مدت، تن آگاهی و تلفیق این دو با یکدیگر می توان کارکردهای اجرایی را ارتقا بخشید. هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه مداخله ای روان درمانی پویشی کوتاه مدت، آموزش تن آگاهی و تلفیق این دو برکارکردهای اجرایی انجام شد. روش: طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود که آزمون برج لندن جهت سنجش عملکردهای اجرایی مغز (توانایی حل مسئله) به کار گرفته شد. جامعه پژوهش شامل ۲۰۷۶ نفر از دانش آموزان دختر پایه نهم منطقه ۴ شهر تهران بود که در سال تحصیلی ۹۶-13۹۵ مشغول به تحصیل بودند. ۶۰ نفر آزمودنی انتخاب که پس از مصاحبه تشخیصی اولیه ۴۵ نفر، به روش نمونه در دسترس مناسب جهت شرکت در دوره شناخته شدند، در مرحله بعد افراد به صورت تصادفی براساس قرعه کشی در ۳ گروه آزمایش و ۱ گروه کنترل جایگیری شدند. ابزار پژوهش آزمون برج لندن شالیس (1982)، پروتکل روان درمانی پویشی دوانلو (1995) و مداخله تن آگاهی کبات – زین (1982، 1990) بود. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل واریانس مختلط استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل بر روی نمرات پیش آزمون و پس آزمون بین دو گروه آزمایش وکنترل نشان داد که برنامه های آموزش تن آگاهی، برنامه مداخله ای روان درمانی پویشی کوتاه مدت و تلفیق این دو باعث افزایش نمرات در هر سه گروه آزمایش در پس آزمون و پیگیری شده است و اثربخشی مداخله تلفیقی بیشتر از دو مداخله دیگر بوده است (0/05> p ). نتیجه گیری: مداخله تلفیقی بیشترین تأثیر و مداخله تن آگاهی کمترین تأثیر را بر توانایی حل مسئله آزمودنی ها داشته است. هرچند که تأثیرگذاری مداخله مبتنی بر روان درمانی پویشی کوتاه مدت بیشتر از مداخله تن آگاهی بوده است اما تفاوت بین این دو مداخله قابل توجه نبود، این در حالی است که تفاوت مداخله تن آگاهی و تلفیقی قابل توجه بود.

هدف: این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی برنامه مداخله ایISTDP ،آموزش تن آگاهی وتلفیق این دو برافزایش نمره هوش انجام شد . روش:طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون وپس آزمون با گروه کنترل بود که از مقیاس وکسلر برای سنجش هوش استفاده شداین مقیاس شش خرده مقیاس،استدلال ادراکی، حافظه ی فعال، سرعت پردازش،فهم کلامی،توانایی عمومی وچیرگی شناختی را شامل می شود ..جامعه آماری: جامعه پژوهش شامل ۲۰۷۶ نفر ازدانش آموزان دختر پایه نهم منطقه ۴ شهر تهران بود که در سال تحصیلی ۹۶-13۹۵مشغول به تحصیل بودند.نمونه آماری: در این پژوهش باز طریق فراخوان دعوت به شرکت در دوره های آموزشی، در مرحله ابتدایی ۶۰ نفر آزمودنی انتخاب که پس از مصاحبه تشخیصی اولیه ۴۵ نفر، به روش نمونه در دسترس مناسب جهت شرکت در دوره شناخته شدند در مرحله بعد افراد به صورت تصادفی در ۳ گروه آزمایش و۱ گروه کنترل جای گرفتند.به منظور تحلیل داده های جمعیت شناختی پژوهش حاضر در آمار توصیفی از شاخص هایتوصیفی(فراوانی، درصد فراوانی، فراوانی تجمعی، میانگین وانحراف معیار) با نرم افزار SPSS و در آمار استنباطی به منظور بررسی رابطه متغیرهای پژوهشی از تحلیل واریانس بااندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل برروی نمرات پیش آزمون وپس آزمون بین دوگروه آزمایش وکنترل نشان داد که برنامه های آموزش یدن آگاهی،برنامه مداخله ای istdp وتلفیق این دو باعث افزایش نمره هوش درهر سه گروه آزمایش در نمرات پس آزمون وپیگیری شده است بنابرابن از این مداخلات می توان به عنوان بهبود دهنده مهارت های شناختی در دانش آموزان بهره برد

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی (روایی و پایایی) نسخه دانشجویی مقیاس انگیزش تحصیلی بود. روش:این پژوهش یک مطالعه همبستگی از نوع روان سنجی بود. نمونه شامل ۴۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و نسخه دانشجویی مقیاس انگیزش تحصیلی والرند، پلتیر، بلایس و بریر (۱۹۹۲) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تأییدی، آلفای کرونباخ و بازآزمایی بررسی شد. یافته ها : نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد ۲۳ گویه ۷ عامل درون نگری (با مقدار واریانس تبیین شده ۸۵/۱۲)، دستاورد (با مقدار واریانس تبیین شده ۸۹/۱۱)، تمایز (با مقدار واریانس تبیین شده ۴۴/۱۰)، بی انگیزشی (با مقدار واریانس تبیین شده ۴۰/۱۰)، برون نگری (با مقدار واریانس تبیین شده ۱۹/۱۰)، تحریک (با مقدار واریانس تبیین شده ۰۹/۷) و دانش (با مقدار واریانس تبیین شده ۵۷/۶) را تبیین می کند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی، یافته های تحلیل عاملی اکتشافی را تأیید کرد. شاخص های برازش در هر دو مدل تحلیل عاملی تأییدی در سطح ۰۰۱/۰ مناسب به دست آمد. ضریب پایایی کلی مقیاس با دو روش آلفای کرونباخ (۸۸/۰) و روش بازآزمایی (۸۶/۰) در حد مطلوب به دست آمدند. نتیجه گیری:  نتایج مطالعه نشان دادند که نسخه دانشجویی مقیاس انگیزش تحصیلی از روایی و پایایی مناسبی برخوردار هستند و می توان از آن برای اندازه گیری انگیزش تحصیلی در دانشجویان استفاده کرد.

مقدمه:این پژوهش باهدف تبیین خودشناسی براساس مولفه های باورهای معرفت شناختی و صفات شخصیت انجام گرفت. روش: طرح تحقیق در این پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه های (سراسری، آزاد، علمی-کابردی و غیرانتفاعی) شهرتهران درسال تحصیلی97- 1396بود. بدین منظور، تعداد 400 نفرازدانشجویان، به  شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودشناسی (قربانی، واتسن و هارگیس، 2003)، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت فرم کوتاه (مک کری و کاستا، 1985) و پرسشنامه باورهای معرفت شناسی (شومر، 1993) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بررسی نتایج پژوهش نشان داد که بین خودشناسی با صفات شخصیت (توافق پذیری و وظیفه شناسی) و باورهای معرفت شناختی (توانایی ذاتی و توانایی وقوف بر همه چیز) همبستگی معنادار مستقیم وجود دارد (05/0P<). همچنین متغیرهای صفات شخصیت (توافق پذیری و وظیفه شناسی) و باورهای معرفت شناختی (توانایی وقوف بر همه چیز) با ضریب بتاهای 260/0، 156/0 و 150/0 توانستند خودشناسی را تبیین و پیش بینی نمایند. نتیجه گیری:از آنجایی که باورهای معرفت شناختی (توانایی وقوف بر همه چیز) و صفات شخصیت (توافق پذیری و وظیفه شناسی) می توانند خودشناسی را تبیین و پیش بینی نمایند، به نظر می رسد که می توان با ارتقاء چنین ویژگی هایی میزان خودشناسی دانشجویان را افزایش داد.

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر آموزش بهوشیاری بر ارتقاء امید و شادکامی زنان نابارور انجام گرفته است. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان 25 تا 40 سال بود که با تشخیص ناباروری، در سال 1394 به کلینیک نازایی در شهر تهران مراجعه کرده بودند و 30 نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند. روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. آموزش بهوشیاری در 8 جلسه 150 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه گردید. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه امید اسنایدر (1991) و شادکامی آکسفورد (1989) بودند. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که تفاوت دو گروه در جامعه متغیرهای وابسته معنادار است (0/05>P). همچنین نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نیز نشان داد که آموزش بهوشیاری بر افزایش امید و شادکامی زنان نابارور در مرحله پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل موثر بوده است (0/05>P). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که آموزش بهوشیاری تاثیر معناداری در افزایش امید و شادکامی زنان نابارور دارد.

هدف: دستیابی کانال های اضطراب در مدل درمانی روان درمانی فشرده و کوتاه مدت در مراجعان روندی طولانی است، و هدف از این پژوهش ساخت آزمونی جهت شناسایی کانال های اضطراب ناهشیار در بیمار با روش روان درمانی فشرده و کوتاه مدت است. روش کار: این آزمون برای اولین بار بر اساس بنیان های نظریه ISTDP ساخته شد و توانایی مشخص کردن کانال های سه گانه اضطراب ناهشیار را دارد. نحوه نگارش و مقیاس بندی این آزمون با طیف لیکرت است.جامعه آماری، دانشجویان شهر تهران بوده که با روش نمونه گیری غیر تصادفی در سال ۱۳۹۵ انجام شده است، نوع پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی می باشد. یافته ها : این آزمون به درستی می تواند هریک از کانال های اضطراب را در بین گروه نمونه مشخصکند. در این روش اعتبار پرسش نامه سنجش اضطراب از طریق آلفای کرونباخ برابر 80/0 به دست آمده. روایی سازه پرسش نامه با تحلیل عاملی بررسی شد، مقدار کفایت نمونه برداری(kmo) برابر 833/0 بود. بحث و نتیجه گیری: برای ساخت این آزمون سه گویه در نظر گرفته شد،آشوب شناختی، عضلات صاف، عضلات مخطط که در راستای اجرای تحلیل عاملی و بررسی همبستگی درونی آزمون، عامل یکم: ۴ سوال شامل سؤال های ۱۹ ۲۰، ۲۱، ۲۲ با این عامل همبستگی بالا داشته که بیانگر آشوب شناختی است. عامل دوم: ۷ سؤال شامل سؤال های ۱، ۴، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۱۵ همبستگی بالایی با این عامل دارند که اضطراب ناهشیار در عضلات صاف است. عامل سوم: ۵ سؤال شامل سؤال های ۲، ۵، ۶، ۷، ۱۷ با این عامل همبستگی بالا داشته، بیانگر اضطراب ناهشیار در عضلات مخطط است. طبق تحقیقات که در این مورد به عمل آوردیم و میزان دسترسی که به مقالات داخلی و خارجی داشتیم تا کنون آزمونی با این عنوان ساخته نشده است.

مقدمه: این تحقیق باهدف اثربخشی روش آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب امتحان و سبک های حل مسئله در دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با گروه پیش آزمون و پس آزمون بود. ابزار مورداستفاده پروتکل ذهن آگاهی، پرسشنامه ذهن آگاهی خدایی، پرسشنامه حل مسئله کسیدی و لاین و اضطراب امتحان معنوی پور بود. نمونه آماری 24 نفر از دانشجویانی بود که در سال 93 به کلینیک معنوی پور به منظور گذراندن دوره کارورزی مراجعه کرده بودند انتخاب شدند که از این تعداد در هر گروه تعداد 3 نفر پسر و 9 نفر دختر انتخاب شد. پس از گمارش تصادفی 12 نفر آزمودنی در گروه آزمایشی که در معرض آموزش فنون مبتنی بر ذهن آگاهی و 12 نفر در گروه کنترل، به روش طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. در پژوهش حاضر جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی اضطراب امتحان گروه آزمایش را به صورت معنی داری از گروه کنترل کاهش داد اما تفاوت معنی داری بین نمره های دو گروه در سبک های حل مسئله مشاهده نشد.

مقدمه: باتوجه به اینکه زنان جانبازان، آسیب پذیرترین افراد بین مراقبین و نزدیکان آنان می باشند، آموزش و درمان مشکلات روان شناختی در این زنان که از پایه های اصلی خانواده به شمار می روند، یک ضرورت است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش روانی در بهبود سلامت روان همسران جانبازان مبتلا به روان پریشی مزمن استان تهران بود. روش: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون بین خانواده های مراجعه کننده به بیمارستان روان پزشکی صدر تهران انجام شد. 22 نفر از همسران جانبازان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایشی و شاهد وارد شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس سنجش سلامت عمومی (GHQ 28) و مشخصات دموگرافیک و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: باتوجه به داده های حاصل از پژوهش، آموزش روانی در ارتقای سلامت روان و متغیرهای وابسته به آن در شرکت کنندگان در پژوهش اثربخش بوده است (P

پژوهش حاضر به منظور اعتبار و رواسازی پرسشنامه قاطعیت (گمبریل و ریکی) و رابطه آن با رضایت از زندگی در بین دانش آموزان پسر شهر تبریز که در سال تحصیلی 91-90 مشغول به تحصیل بودند صورت گرفت. به همین منظور تعداد 416 نفر دانش آموز پسر به روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شد .و با استفاده از پرسشنامه 40 سوالی قاطعیت و 5 سوالی رضایت از زندگی در مورد آنها اجرا و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پس از اجرای تحلیل عاملی ضریب اعتبار 84/0 به دست آمده است که یک اعتبار مورد قبولی است. برای بررسی روایی سازه و پاسخ به این سؤال که مقیاس قاطعیت از چند عامل اشباع شده است از روش تحلیل مؤلفه های اصلی (pc) استفاده شده است. با استفاده از شیوه چرخش متمایل و با توجه به مفروضه های تحلیل عاملی، درصد تبیین واریانس و شیب نمودار در نهایت 7 عامل (بیان احساسات، قدرت نه گفتن، انعطاف پذیری، محترم شمردن حقوق خود، جرأت ورزی، احساس راحتی در ارتباط با دیگران، انتقادپذیری) استخراج گردید .که روی هم 036/40 درصد واریانس را تبین می کند. ماتریس عاملی نشان داد که عامل یکم دارای بیشترین بار عاملی و سهم آن نیز از سایر عامل ها بیشتر بود. همینطور برای اطمینان از روایی ابزار پژوهش از روایی همزمان استفاده شد و نشان داد که رضایت از زندگی با هیچ یک از خرده مقیاس ها و خود پرسشنامه قاطعیت همبستگی معناداری نداشت بجز خرده مقیاس احساس راحتی در ارتباط با دیگران (عامل6). و در آخر هنجار درصدی برای پرسشنامه تهیه شد.