فرشاد تجاری

پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد احساس نوستالژیک در هواداران تیم ملی فوتبال ایران طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر از جمله پژوهش های آمیخته (کیفی-کمی) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی تمامی صاحب نظران حوزه پژوهش بودند که بر اساس انتخاب هدفمند تعداد 12 نفر به عنوان نمونه پژوهش در بخش کیفی مشخص گردیدند. همچنین جامعه آماری پژوهش در بخش کمی شامل تمامی هواداران تیم ملی فوتبال ایران بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبه و پرسش نامه بود. مطابق با نتایج بخش کیفی مشخص گردید که احساس نوستالژیک در هواداران تیم ملی فوتبال ایران دارای سه بُعد کلی شامل آشنایی نوستالژیک، تأثیرپذیری نوستالژیک و برانگیختگی نوستالژیک می باشد. این ابعاد شناسایی شده در غالب مدل پژوهش مورد بررسی و تأیید قرار گرفتند.

هدف این پژوهش آینده پژوهی پیشران های اصلی مشارکت زنان در عرصه ورزش بود. این پژوهش به لحاظ روش شناسی از نوع آمیخته (کیفی و کمی) و طرح آن از نوع همزمان بود. در بخش کیفی راهبرد پژوهش پویش محیطی و در بخش کمی آینده پژوهی روش تحلیل آثار متقابل بود. جامعه آماری این پژوهش خبرگان و مرور منابع بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند و به ترتیب بر مبنای اشباع نظری و منابع ثانویه با 14 نفر از صاحب نظران حوزه ورزش زنان که شامل مدیران، مسئولان و کارشناسان ورزش زنان بودند مصاحبه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و چک لیست و در بخش کمی پرسشنامه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری و در بخش آینده پژوهی از روش تحلیل ساختاری با کمک نرم افزار میک مک استفاده شد. یافته ها نشان داد آینده مشارکت زنان در عرصع ورزش متأثر از 22 متغیر می باشد اما پنج متغیر سبک زندگی سالم، تصدی پست های مدیریتی، نقش و کارکرد رسانه ها، عدالت جنسیتی و سرمایه گذاری در ورزش بانوان پیشران های هستند که آینده مشارکت زنان در عرصه ورزش را دستخوش تغییر می کنند. به عنوان یک نتیجه گیری راهبردی باید در نظر داشت که تحقق سناریوی مطلوب برای آینده مشارکت زنان در عرصه ورزش نیازمند توجه و تمرکز سیاست گذاران و برنامه ریزان به متغیرهای اثرپذیری است که تغییر آنها می تواند به تغییر و ارتقای هدفمند سیستم، یاری رساند.

هدف از این مطالعه، شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه ورزش قهرمانی جودوی ایران بود. تحقیق حاضر بر اساس نوع هدف، کاربردی و به لحاظ روش، کیفی بود که با استفاده از تحلیل مضمون انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران فدراسیون ملی جودو، مربیان و اعضای تیم ملی و صاحب نظران حوزه جودو بود. روش نمونه گیری  هدف مند و ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختار یافته بود. مصاحبه ها طی یک فرایند 4 ماهه به صورت غیرحضوری (با توجه به پاندمی کووید 19) انجام گرفت. درنهایت محقق پس از 15 مصاحبه با 15 متخصص به نقطه اشباع نظری رسید. پس از ارزیابی و تجزیه وتحلیل کامل مصاحبه ها، نتایج این مطالعه به شناسایی 82 مفهوم پایه در 13 شاخص فرعی و 4 تم اصلی- عوامل محیطی، عوامل مدیریتی، عوامل زیرساختی و عوامل سیاسی- منجر شد. با توجه به نتایج تحقیق جهت توسعه ملی جودو ایران می توان با تقویت دیپلماسی ورزشی و شرکت مداوم در مسابقات منطقه ای و جهانی زمینه ارتقای جایگاه کشور در سطح بین المللی و همچنین توجه به استعدادهای برتر ورزش جودو همراه با ارتقای کیفی آموزش مربیان در رده های سنی مختلف فراهم آورد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تجربه بازیکنان بسکتبال بانوان ایران از سوءرفتار در رابطه مربی- ورزشکار و تاثیر آن بر ادراک ورزشکاران از اثربخشی مربیگری است. این مطالعه به روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام ورزشکاران زن تیم های شرکت کننده در مسابقات لیگ دسته یک و سوپرلیگ بسکتبال  با تعداد ۲۳۰ نفر از ۲۱ تیم (۱۱ تیم در لیگ برتر و ۱۰ تیم در لیگ دسته ۱) بود و نمونه گیری به شیوه در دسترس و تمام شمار انجام شد. به منظور بررسی و مطالعه اهداف پژوهش، از سه پرسشنامه- «پرسشنامه سوءرفتار» بلوری زاده (۲۰۱۳) با ۱۶ گویه (۸۸/۰ =α)، «پرسشنامه رابطه مربی- ورزشکار» جووت و تومانیس (۲۰۰۴) با ۱۱ گویه (۸۸/۰ α=) و «مقیاس ادراک اثربخشی مربیگری» کاواسانو و همکاران (۲۰۰۸) با ۲۴ گویه (۹۲/۰ =α)- و در تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری  (SEM) استفاده گردید. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که سوءرفتار مربیان اثرات منفی بر ابعاد ساختاری رابطه مربی- ورزشکار و ادراک ورزشکاران از اثربخشی مربیگری می گذارد (۵۹/۰-= β) و  (۴۹۲/۰-= β). بااین حال، تاثیر متقابل دو مؤلفه رابطه مربی- ورزشکار و ادراک ورزشکاران از اثربخشی مربیگری بر سوءرفتار مربیان تایید نگردید. همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای رابطه مربی- ورزشکار بر روی ادراک ورزشکار از اثربخشی مربیگری (۷۸/۰= β) تاثیر مثبت دارد. این مطالعه بینشی را برای مربیان در مورد حفاظت از ورزشکاران در مقابل سوءرفتار فراهم می آورد که بتوانند ارتباط خود را با ورزشکاران بهبود بخشند و ورزشکاران نیز درک مثبتی از اثربخشی مربیگری داشته باشند.

مقدمه: امروزه بیشتر ورزشکاران در جوامع با برند شخصی خود تداعی می شوند که نتیجه رشد محبوبیت از طریق ورزش است. روش پژوهش: هدف تحقیق حاضر، ساخت و اعتباریابی مقیاس اندازه گیری تصویر برند ورزشکاران در ایران است. 302 دانشجوی رشته علوم ورزشی، داوطلبانه به مقیاس محقق ساخته که بر اساس پیشینه پژوهش و مصاحبه نیمه ساختاریافته با مدیران عامل باشگاه ها، ورزشکاران حرفه ای، هواداران و دانشجویان رشته علوم ورزشی طراحی شده است، پاسخ دادند. یافته ها: یافته های تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد مقیاس تصویر برند ورزشکار دارای 49 عامل آشکار و 12 عامل پنهان سطح دوم و 4 عامل پنهان سطح سوم است. تصویر فردی برند ورزشکار شامل جذابیت ظاهری (4 گویه) و زندگی فردی (5 گویه)، تصویر اجتماعی برند ورزشکار شامل اسطوره (4 گویه)، جذابیت اجتماعی (5 گویه)، ارتباطات ورزشکار (3 گویه) و مسئولیت اجتماعی (7 گویه)، تصویر فرهنگی برند ورزشکار شامل آداب و رسوم (3 گویه) و مذهب (3 گویه) و تصویر ورزشی برند ورزشکار شامل تناسب بدنی (3 گویه)، موفقیت های ورزشی (3گویه)، تخصص ورزشکار (5 گویه) و سبک مسابقه (6 گویه) است. یافته های آزمون آلفای کرونباخ، پایایی مقیاس را بین ۷۴/۰ تا ۹۱/۰ نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد مدل مفهومی پیشنهادی دارای برازش است و تصویر برند ورزشکار در ایران می تواند دارای زیر مقیاس های  فرهنگی، اجتماعی، فردی و ورزشی باشد و این یافته با نتایج تحقیقات قبلی همخوانی دارد. نتایج نشان از پردازش خوب مدل تصویر برند ورزشکار است. جنبه های فرهنگی، اجتماعی ، فردی و ورزشی، تصویر مطلوبی از برند ورزشکار ایرانی ایجاد می نمایند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی برازش مدل ارائه شده در زمینه ارتباط علّی نگرش دینی با اثربخشی سازمانی با نقش میانجی عدالت سازمانی، اعتماد سازمانی و رضایت شغلی در مدیران ورزش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و ارتباط علّی(معادله ساختاری ) بود. جامعه آماری شامل، مدیران ورزش سازمان های نیروهای مسلح، به تعداد (N= 560 ) نفربود. تعداد نمونه ها (n=234) نفر و به روش نمونه گیری تصادفی طبقاتی، به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. برای سنجش واندازه گیری نگرش دینی از پرسشنامه نگرش دینی گلاک و استارک ، ابعاد عدالت سازمانی از پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن ، اعتماد سازمانی از پرسشنامه اعتماد سازمانی الونن و همکاران و رضایت شغلی از پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا (MSQ) استفاده گردید.برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار های AMOS 23 و SPSS 23 استفاده شد. با توجه به مشخصه های تکوینی برازندگی مدل و شاخص های بدست آمده معلوم شد برازش مدل در سطح مطلوبی قرار دارد در نتیجه مدل مفهومی پیش بینی شده تأیید گردید. برخورداری از اعتقادات مذهبی انسان را برای کار و فعالیت توأم با ایثار و فداکاری برمی انگیزاند در نتیجه وجود نگرش دینی ، باعث افزایش اثر بخشی در سازمان می گردد. بدین معنا که تقویت مبانی اعتقادی و نگرش های دینی افراد می تواند به گسترش عدالت و اعتماد در سازمان کمک نماید که این تقویت ها می تواند به صورت مثبت و مستقیم منجر به افزایش اثر بخشی در سازمان گردد.

یکی از مهم ترین شیوه هایی که می توان محصولات و خدمات ورزشی را به مصرف کنندگان معرفی کرد ترویج است. از اینرو، هدف پژوهش مدل سازی ساختاری تفسیری مؤلفه های صحه گذاران ورزشکار بود. روش پژوهش آمیخته (کیفی- کمی) و از نظر هدف کاربردی بود. ابتدا شاخص ها و مولفه های صحه گذاری ورزشکاران بر اساس مطالعه ادبیات و تحلیل محتوایی و مقایسه ای پژوهش های مرتبط و مصاحبه با خبرگان و متخصصین شناسایی و سپس با استفاده از متدولوژی تحلیل نوین مدل سازی ساختاری-تفسیری (ISM) روابط بین شاخص ها و مولفه-های صحه گذاری ورزشکاران تعیین و به صورت یکپارچه تحلیل شد؛ در نهایت با استفاده از تحلیل میک مک (MICMAC) نوع متغیرها با توجه به اثرگذاری و اثرپذیری بر سایر متغیرها مشخص شد. نتایج تحلیل نشان داد که مؤلفه تیپ شخصیتی نقش اثرگذار، مؤلفه قابلیت اعتماد، نقش اثرپذیر و مؤلفه های شخصیت دوست داشتنی، داشتن آراستگی مطلوب، توانایی برقراری ارتباط، توانایی ویژگی های فردی مناسب، داشتن مقبولیت لازم، مسئولیت پذیر بودن، صداقت حرفه ای، نگرش، انگیختگی و همدلی هم نقش اثرگذار و هم نقش اثرپذیر را بازی می کنند. در تبیین این نتایج می توان گفت که صحه گذاری بیشتر به مولفه تیپ شخصیتی بستگی دارد. مؤلفه تأثیرگذار تیپ شخصیتی بحرانی ترین مؤلفه است، زیرا که تغییرات صحه گذاری وابسته به مولفه تیپ شخصیتی است؛ لذا میزان کنترل بر این متغیر بسیار مهم است. از طرف دیگر، این متغیر، به عنوان متغیرهای ورودی سیستم می باشد. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود که شرکت ها، سازمان ها از افراد مشهوری در بحث صحه گذاران ورزشکار استفاده کند که از تیپ شخصیتی بالایی برخوردار باشد تا اثرگذاری بیشتری در صحه گذاری داشته باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط گرایش به ورزش، شخصیت و محبوبیت ورزشکار با برند ورزشی در باشگاه های ورزشی ایران طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و از روش علی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش مصرف کنندگان باشگاه های ورزشی می باشند که شامل کلیه مشتریان باشگاه های ورزشی سطح شهر تهران (ورزشکاران) اعم از زن و مرد بود که جهت اجرای فعالیت های ورزشی به باشگاه مراجعه و دارای کارت بیمه ورزشی بودند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه محقق ساخته و روش آماری مورد استفاده شامل روش معادلات ساختاری بود. جهت تحلیل داده های پژوهش حاضر از نرم افزار اس.پس.اس.اس نسخه 20 و ایموس استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد گرایش به ورزش، شخصیت و محبوبیت ورزشکار بر برند ورزشی در باشگاه های ورزشی ایران تاثیر معناداری دارد. به عبارتی بهبود وضعیت گرایش به ورزش، شخصیت و محبوبیت ورزشکاران می تواند زمینه بهبود برند ورزشی باشگاه های ورزشی را فراهم نمود.

مقدمه: مصرف کنندگان نقش حیاتی در سیستم اقتصادی یک ملت ایفا می کنند؛ زیرا در غیاب تقاضای مؤثری که از آن ها نشات می گیرد، اقتصاد عملاً فرو می ریزد. هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط ویژگی های روانشناختی و شخصیتی با عوامل رفتاری مصرف کنندگان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش مصرف کنندگان باشگاه های ورزشی سطح شهر تهران در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. با توجه به نامحدود بودن جامعه تحقیق و براساس جدول مورگان، ۳۵۶ نفر به روش خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه استاندارد ویژگی شخصیتی کاستا و مک کری (۱۹۹۲)، رفتار مصرف کننده ژو (۲۰۰۹) و پرسشنامه محقق ساخته ویژگی های روانشناختی بودند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS و Amos نسخه ۲۳ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد مدل ارتباطی ویژگی های روانشناختی و شخصیتی با عوامل رفتاری مصرف کنندگان دارای برازش مطلوبی است. همچنین مطابق با نتایج آزمون همبستگی، بین شاخص های ویژگی شخصیتی (برون گرایی، انعطاف پذیری، سازگاری و وظیفه شناسی) و شاخص های ویژگی های روانشناختی (ادراک، انگیزش، یادگیری، نگرش، سلامت، روان و هوش شناختی) با عوامل رفتاری مصرف کنندگان ارتباط مثبت (۰/۰۵≥ P ) و بین روان نژندی با عوامل رفتاری مصرف کنندگان (۰/۰۰۱= P و ۰/۵۸۶-=rh o )، ارتباط منفی معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد ویژگی شخصیتی و روانشناختی بر روی رفتار مصرف کنندگان تأثیر معنی داری دارد. از این رو به نظر می رسد که بایستی متغیرهای روانشناختی و شخصیتی مرتبط با رفتار مصرف کنندگان مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: افزایش بی تحرکی در همه اقشار جامعه بخصوص گروه کودک و نوجوان به عنوان یکی از نگرانی های مهم در وضعیت سلامت این گروه سنی تبدیل شده است. هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر تماشای مدل های آموزش مفاهیم فعالیت بدنی بر مولفه های شناختی- حرکتی و شایستگی جسمانی کودکان بود. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر ۸ تا ۱۰ ساله پسر شهرستان خوی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. ۳۰ پسر ۸ تا ۱۰ سال به طور داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از ابزار ارزیابی سواد بدنی کانادایی (CAPL)، مقیاس شایستگی جسمانی، آزمون آمادگی هوازی پیشرونده، آزمون آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و آموزش مفاهیم اولیه فعالیت بدنی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مجازی با استفاده از مشاهده مدل های ویدئویی و آموزش مفاهیم اولیه فعالیت بدنی بر بعد شایستگی جسمانی و بعد شناختی- حرکتی کودکان ۸ تا ۱۰ ساله تأثیر مثبت معنی داری دارد (۰/۰۵>P). همچنین نتایج نشان داد اثر گروه معنی دار است (۰/۰۰۱=P، ۰/۷۰=مجذور اتا، ۵۶/۶۵=F) لذا میزان بعد شناختی- حرکتی در پس آزمون در گروه کنترل و گروه آزمایش دارای تفاوت معنی داری است. نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده آموزش مجازی با استفاده از مشاهده مدل های ویدئویی و آموزش مفاهیم اولیه فعالیت بدنی باعث افزایش عملکرد شناختی- حرکتی، سواد بدنی و فعالیت بدنی کودکان می شود. لذا به محققان، معلمان و والدین کودکان پیشنهاد می شود از این روش آموزش جهت ارتقای سطح فعالیت بدنی و مولفه های شناختی- رفتاری کودکان استفاده نمایند.

 شواهد حاکی از این است که در سال های اخیر فوتبال به عنوان رشته ای پر طرفدار شناخته شده است از این رو مدیران به دلیل دردست نداشتن طرحی جامع برای دوره حرفه ای فوتبال و توسعه منابع انسانی در این حوزه با چالش هایی مواجه می گردند. هدف از انجام این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر در طراحی الگوی جامع دوره حرفه ای در ایران است. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی است و به روش ک یفی با اس تفاده از نظریه پردازی داده بنیاد نجام پذیرفته است. هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر در طراحی الگوی دوره حرفه ای فوتبال بود. به این منظور برای شناسایی عوامل اصلی ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مطالعه مقالات مرتبط زوایای اصلی روشن شد، سپس با استفاده از مصاحبه عوامل اصلی شناسایی گردیدند. جامعه ی آماری تحقیق متشکل از 7 مربی، 7داور و 16 بازیکن بود. شرکت کنندگان به گونه ای انتخاب شدند تا طیف وسیعی از اطلاعات مربوط به تجربه دوره حرفه ای در فوتبال قابل شناسایی و استخراج باشد.  این افراد با استفاده از روش غیر تصادفی، گلوله برفی انتخاب شدند و به صورت تک تک در محل کار افراد مورد مصاحبه قرار گرفتند. تعداد افراد  انتخابی بر اساس اشباع نظری ادامه یافت  و از نفر 21 به بعد با موارد تکراری برخورد شد و مصاحبه تا نفر 30 به منظور اطمینان از یافته های  مصاحبه ادامه پیدا کرد. سپس  داده ها با استفاده از کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی تجزیه و تحلیل شدند. در نهایت 7 مقوله (عوامل سازمانی، عوامل دولتی، عوامل فردی، عوامل رفتاری، عوامل انگیزشی، روابط میان منابع انسانی، پیامد)، 12 مفهوم (امکانات و تسهیلات، منابع انسانی، ساختار مالی، برنامه ریزی و مدیریت، نقش دولت مردان، نقش خانواده، نقش فرد، رفتارهای اکتسابی در طول دوره، ایجاد انگیزه در طول دوره حرفه ای، ارتباط افراد با یکدیگر، پیامدهای منفی، پیامدهای مثبت) 114 عامل مهم در ارائه الگوی جامع فوتبال حرفه ای یافت گردید. پیشنهاد می شود که به منظور طراحی الگوی دوره حرفه ای فوتبال عوامل یافت شده در نظر گرفته شوند و مسئولان در جهت بهبود و توسعه وضعیت منابع انسانی و شرایط دوره حرفه ای گام بردارند.

هدف مطالعه حاضر، تعیین الگوی توانمندی دولت الکترونیک بر ارتقاء اعتماد سازمان و نقش تعدیل گر مسئولیت پذیری اجتماعی در کارشناسان وزارت ورزش و جوانان می باشد. این مطالعه توصیفی - همبستگی بر روی 110 نفر از کارشناسان وزارت ورزش و جوانان که بصورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه های جمعیت شناختی، دولت الکترونیک، اعتماد سازمانی و مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان بوده است. روایی صوری محتوا به روش کیفی و همگرایی پرسشنامه ها و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ به مقدار 8/0 و پایایی مرکب تایید شد. داده های جمع آوری شده، در نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 18، و پی ال اس نسخه 23 تحلیل شد. مقادیر آماره t برای ارتباط دولت الکترونیک با اعتماد سازمانی با نقش تعدیلگر مسئولیت پذیری اجتماعی به مقدار 34/18 مثبت بوده و معنادار گزارش شد. مقادیر ضرایب استاندارد مسیر دولت الکترونیک بر مسئولیت پذیری اجتماعی، مسئولیت پذیری اجتماعی بر اعتماد سازمانی و دولت الکترونیک بر اعتماد سازمانی با واسطه مسئولیت پذیری اجتماعی514/0 مثبت گزارش شد. همبستگی مثبت و معنادار بین توانمندی دولت الکترونیک بر ارتقاء اعتماد سازمانی وجود دارد. متغیر مسئولیت پذیری اجتماعی در رابطه بین توانمندی دولت الکترونیک بر اعتماد سازمانی نقش تعدیلگر نسبی را ایفا می کند.

پژوهش حاضر با هدف تأثیر عشق به ورزش بر رضایت مندی داوطلبان رویدادهای ورزشی طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بود و به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه نیروهای داوطلب شرکت کننده در تورنمت دوچرخه سواری دور آذربایجان بودند که تعداد آنان 50 نفر بود. به دلیل پایین بودن حجم جامعه آماری، بر اساس روش نمونه گیری تمام شمار، تمامی جامعه آماری به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردید. در نهایت، تعداد 43 پرسش نامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد عشق به ورزش بر رضایت مندی داوطلبان رویدادهای ورزشی تأثیر معناداری دارد. این مسئله بیانگر این مهم است که عشق به ورزش سبب بهبود و ارتقاء رضایت مندی داوطلبان رویدادهای ورزشی می گردد. از این رو جهت بهبود رضایت مندی داوطلبان رویدادهای ورزشی می بایستی عشق به ورزش در میان داوطلبان را بهبود داد.

هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر وفاداری زنیان شرکت کننده در فعالیت های تفریحی-ورزشی بود. روش : روش پژوهش ازنوع پیمایشی و به لحاظ هدف، کاربردی بود۳۶۱نفر از دانشجویان استان بوشهر که در ورزش های تفریحی شرکت داشتند، بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری  انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود که در چهار بخش عوامل ورزشی (۱۳ سؤال)، عوامل تفریحی (۱۴ سؤال)، عوامل فرهنگی (۷ سؤال)، عوامل هنری (۸ سؤال) و وفاداری (۱۳ سؤال) تنظیم شد. پرسش نامه ها پس از تأیید روایی محتوا و سازه آن از طریق تحلیل عاملی، در اختیار نمونه آماری قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری در محیط نرم افزار پی.ال.اس. تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها : نتایج نشان داد که عوامل ورزشی، تفریحی و فرهنگی به ترتیب با ضریب مسیر (۴۷۸/۰)، (۲۸۵/۰) و (۳۹۰/۰) بر وفاداری دانشجویان مشارکت کننده در ورزش های تفریحی اثر مستقیم و معناداری داشتند. همچنین مشخص شد که عوامل هنری بر متغیر وفاداری تأثیر معناداری ندارد.

هدف از این مطالعه بررسی قوانین مرتبط با فعالیت های ورزشی زنان ایران است. مطالعه حاضر از نوع توصیفی و منبع اصلی مورد مطالعه قوانین جمهوری اسلامی ایران است که از ابتدای انقلاب اسلامی تا سال ۱۳۹۵ وضع شده است. مطالعه قوانین نشان می دهد که در حوزه وضع قوانین در قانون اساسی و برخی قوانین دیگر به شکل مستقیم به فعالیت های ورزشی زنان اشاره نشده و قانونگذار تنها به حوزه اجتماعی پرداخته و از آنجا که تفکیک جنسیتی انجام نگرفته است، این قوانین برای همه مردم عمومی بوده و برای زن و مرد یکسان و به شکل برابر وضع شده است. اما تفکیک جنسیتی در برخی قوانین دیگر و به نفع زنان وضع شده است که در برداشت نخست به نظر می رسد این قوانین به سبب کمبود ضمانت اجرایی قوانین دیگر و اعمال تبعیض در اجرای قوانین، وضع شده اند. بنابراین در حوزه وضع قوانین می توان گفت دست کم با مشکل جدی روبه رو نیستیم، ولی در اجرای قوانین به سبب کمبود ضمانت اجرایی، ناکارامدی مشاهده می شود که حتی وضع قوانین جدید و به نفع زنان نیز نمی تواند بهبود جدی در وضعیت فعالیت های ورزشی زنان ایجاد کند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش احساس نوستالژی ورزشی بر تمایل هواداران تیم ملی فوتبال به حضور در ورزشگاه طراحی و اجرا گردید. این پژوهش به لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و به لحاظ روش اجرا میدانی و به لحاظ نوع تحلیل، توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی هواداران تیم ملی فوتبال ایران بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در متغیر احساس نوستالژیکی ورزشی، برانگیختگی، تأثیرپذیری و آشنایی به طور معناداری تبیین کننده این متغیر بودند. بنابراین احساس نوستالژی ورزشی بر تمایل هواداران تیم ملی فوتبال به حضور در ورزشگاه تأثیر معناداری در جهت مثبت دارد. از این رو با بهبود احساس نوستالژی ورزشی می توان، به بهبود تمایل هواداران جهت حضور در ورزشگاه اقدام نمود.

تحقیق حاضر از نظر روش، توصیفی است که به شکل میدانی اجرا شده است. 760 مرد ۱۸ تا ۶۵ سال تماشاگر مسابقات فوتبال تیم های پرسپولیس و استقلال در لیگ برتر به صورت تصادفی و داوطلبانه مقیاس اندازه گیری میزان مشارکت (Beaton, Funk, Alexandris, (2009 را تکمیل نمودند. یافته ها بر اساس ابعاد مشارکت (لذت، مرکزیت و نشان) و در قالب مدل پیوستار روانی، نشان داد که در تیم های فوتبال استقلال و پرسپولیس، کمترین و بیشترین سطوح مشارکت به ترتیب مربوط به سطوح وفاداری (۲/۱۷%) و جذابیت (۲/۳۲%) می باشد. همچنین یافته های تحلیل عاملی تاییدی نشان داد، مدل چند بعدی مشارکت، ابزاری سودمند برای بخش بندی تماشاگران در مراحل نظری مختلف است. بنابراین مدیران رویدادها می توانند با طراحی استراتژی های بازاریابی مناسب، نیازها و خواسته های هر بخش را ارضاء کنند و حرکت در امتداد زنجیره به سمت وفاداری را تسهیل نمایند. نتیجه کلی تحقیق نشان می دهد، مدل پیوستار روانی می تواند به عنوان معیاری برای بخش بندی تماشاگران ورزشی جهت راهنمایی محققان و بازاریابان ورزشی برای طراحی استراتژی های بازاریابی هدفمند مورد استفاده قرار گیرد.

هدف: تجربه برند نقش مهمی در ایجاد مزیت رقابتی برای سازمان دارد. بنابراین، هدف این مطالعه ارائه مدل توسعه یافته عوامل علّی تجربه برند تیمی و تجربه برند حامی بود.روش: مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش کارشناسان حوزه بازاریابی ورزشی به ویژه فوتبال، مسئولان و اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال و باشگاه های لیگ برتر و بازیکنان و مربیان شاغل در سطوح حرفه ای فوتبال بودند که 400 نفر از آنها با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های محقق ساخته تجربه برند تیمی و تجربه برند حامی بودند که به صورت آنلاین توسط نمونه ها تکمیل و روایی صوری و محتوایی آن با نظر خبرگان تایید و پایایی آنها با روش های آلفای کرونباخ و ترکیبی مناسب ارزیابی شد. داده های با روش های تحلیل عاملی اکتشافی و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS26 و Smart PLS3 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد که پرسشنامه 16 نفر از نمونه ها به دلیل ناقص بودن از تحلیل ها حذف شد و تحلیل ها برای 384 نفر انجام شد. همچنین، نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که تجربه برند تیمی دارای 10 مولفه در 4 بعد نقش باشگاه (با 4 مولفه عملکرد باشگاه، عملکرد تیم، عملکرد بازیکن و تلاش و پیگیری مدیریت)، تصویرسازی برند تیم (با 2 مولفه توسعه وجهه مثبت باشگاه و تداعی برند باشگاه)، نقش مسئولین ورزشی (با 2 مولفه برگزاری بهتر لیگ و کیفیت ارائه خدمات) و حفظ برند تیم (با 2 مولفه وفاداری هواداران به باشگاه و توقعات هواداران) و تجربه برند حامی دارای 12 مولفه در 4 بعد معرفی برند حامی (با 2 مولفه مفهوم سازی برند حامی و فرهنگ سازی حمایت از برند)، سازماندهی برند حامی (با 3 مولفه تدوین برنامه های حمایتی، توسعه ارتباطات حامی و تطابق حامی و جامعه هدف)، ارتقای برند حامی (با 5 مولفه بازاریابی تخصصی، تبلیغات برند حامی، نقش رسانه های اجتماعی، بهره وری از فناوری اطلاعات و توسعه درآمدزایی و سهم بازار) و نهادینه سازی برند حامی (با 2 مولفه ایجاد رضایت و وفاداری و خلق ارزش برند) بود. بار عاملی همه سوال ها بالاتر از 40/0، میانگین واریانس استخراج شده همه ابعاد بالاتر از 40/0 و پایایی کرونباخ و ترکیبی همه ابعاد بالاتر از 80/0 به دست آمد. علاوه بر آن، نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که مدل توسعه یافته عوامل علّی تجربه برند تیمی و تجربه برند حامی برازش مناسبی داشت و هر دو متغیر تجربه برند تیمی و تجربه برند حامی بر مدل کلی و مولفه های مربوط به خود اثر مستقیم و معنادار داشتند (05/0P<).نتیجه گیری: مدل توسعه یافته عوامل علّی تجربه برند تیمی و تجربه برند حامی پژوهش حاضر می تواند برای متخصصان و برنامه ریزان حوزه ورزشی مورد استفاده قرار بگیرد و با استفاده از ابعاد و مولفه های آن می توان زمینه را برای ایجاد مزیت رقابتی فراهم کرد.

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه تحلیلی مدیریت ورزش کشور با تاکید برخصوصی سازی در ورزش ( تا پایان دوره سوم توسعه: سال های 1357 -1383) بود. جامعه آماری پژوهش در بخش تحلیل محتوا، مستندات موجود در مطبوعات و مراکز ورزشی مهم کشور از جمله وزارت ورزش و جوانان، ادارات کل ورزش و جوانان استان ها و فدراسیون های ورزشی بود. همچنین، در بخش توصیفی و تحلیلی، اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی به تعداد 200 نفر بودند که از آن میان، 50 تن که دارای مسئولیت های اجرایی در ورزش کشور بودند، به طور هدفمند به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در مرحله اول به صورت کتابخانه ای اقدام شد؛ به طوری که با مراجعه به مطبوعات، وزارت ورزش و جوانان، ادارات کل ورزش و جوانان استان ها و فدراسیون های ورزشی، اسناد، گزارش ها، شواهد و مدارک معتبر پیرامون خصوصی سازی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی استفاده شد. در مرحله دوم، بر مبنای اطلاعات جمع آوری شده پرسشنامه 32 سؤالی تهیه شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تایید 15 تن از متخصصان مدیریت ورزشی رسید و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی 78/0 محاسبه شد. برای تحلیل اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری توصیفی، جدول توزیع فراوانی و روش های آماری استنباطی، مجذورکای با کمک نرم افزار SPSS اقدام شد. نتایج پژوهش نشان داد بین تعداد اماکن ورزشی خصوصی کشور طی سال های 1357 الی 1367 تفاوت آماری معناداری وجود دارد. بین تعداد اماکن ورزشی خصوصی در سه دوره اول تا سوم برنامه توسعه کشور تفاوت آماری معناداری وجود دارد. بین تعداد اماکن ورزشی بخش خصوصی در دوره سوم و تعداد اماکن ورزشی دولتی واگذار شده به بخش خصوصی طبق ماده 88 تفاوت آماری معناداری وجود دارد. بین میزان سرمایه گذاری بخش دولتی و بخش خصوصی در حوزه اماکن ورزشی تفاوت آماری   معنا داری وجود دارد.