زینت نیک آیین

هدف از این مطالعه بررسی قوانین مرتبط با فعالیت های ورزشی زنان ایران است. مطالعه حاضر از نوع توصیفی و منبع اصلی مورد مطالعه قوانین جمهوری اسلامی ایران است که از ابتدای انقلاب اسلامی تا سال ۱۳۹۵ وضع شده است. مطالعه قوانین نشان می دهد که در حوزه وضع قوانین در قانون اساسی و برخی قوانین دیگر به شکل مستقیم به فعالیت های ورزشی زنان اشاره نشده و قانونگذار تنها به حوزه اجتماعی پرداخته و از آنجا که تفکیک جنسیتی انجام نگرفته است، این قوانین برای همه مردم عمومی بوده و برای زن و مرد یکسان و به شکل برابر وضع شده است. اما تفکیک جنسیتی در برخی قوانین دیگر و به نفع زنان وضع شده است که در برداشت نخست به نظر می رسد این قوانین به سبب کمبود ضمانت اجرایی قوانین دیگر و اعمال تبعیض در اجرای قوانین، وضع شده اند. بنابراین در حوزه وضع قوانین می توان گفت دست کم با مشکل جدی روبه رو نیستیم، ولی در اجرای قوانین به سبب کمبود ضمانت اجرایی، ناکارامدی مشاهده می شود که حتی وضع قوانین جدید و به نفع زنان نیز نمی تواند بهبود جدی در وضعیت فعالیت های ورزشی زنان ایجاد کند.

هدف از این پژوهش، ارائه الگوی بهره وری برنامه های تخصصی ورزش بانوان در کانال ورزش ایران با رویکرد نظریه داده- بنیاد بود. روش پژوهش حاضر، کیفی و از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری این پژوهش را مجموعه ای از متخصصان رسانه دارای سابقه تدریس دانشگاهی یا فعالان حوزه ورزش و رسانه، متخصصان ترویج ورزش در رسانه و آشنا با آن، صاحب نظران و صاحب منصبان ورزش، برنامه سازان ورزشی، سیاست گذاران و مشاوران ورزشی سازمان صدا و سیما تشکیل می دادند.روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری غیر احتمالی، با انتخاب هدفمند و با حداکثر تنوع یا ناهمگونی بود. اندازه نمونه در این پژوهش برابر با 16 نفر بود. ابزار اندازه گیری، مصاحبه باز بود که داده ها بر مبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی مورد تحلیل قرار گرفتند. بر مبنای تحلیل داده ها 114 مفهوم اولیه (کدهای باز)، 25 کد محوری و 5 کد گزینشی شناسایی شد. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که الگوی تدوین شده بر مبنای نظر کارشناسان وافراد صاحب نظر می تواند در بهره وری برنامه های ورزشی بانوان اثرات مثبتی داشته باشد.

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر ورزش های الکترونیکی و ورزش های غیرالکترونیکی بر کیفیت زندگی و شاخص های وابسته به مهارت های آمادگی جسمانی انجام شد. دانش آموزان دختر پایه دوازدهم مقطع متوسطه دوم ناحیه دوی شهر ری به تعداد 900 نفر جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. از بین آن ها 60 نفر به شکل نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و برحسب میزان فعالیت ورزشی و ورزش الکترونیکی به چهار گروه پانزده نفری دسته بندی شدند. روش پژوهش از نوع توصیفی و نیمه تجربی بود که به صورت میدانی اجرا شد. برای سنجش میزان کیفیت زندگی آزمودنی ها و بررسی تأثیر این مطالعه بر آن، از فرم کوتاه پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی-36 سؤالی استفاده شد. از طریق اساتید متخصص حوزه تربیت بدنی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به دست آمد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 83/0 تعیین شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون آماری تحلیل کواریانس در نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین و انحراف استاندارد پس آزمون متغیر کیفیت زندگی در گروه های کنترل 37/0 ±90/2، ورزش 31/0 ± 83/2، بازی های الکترونیکی 20/0 ± 03/3 و ورزش و بازی های الکترونیکی 25/0 ± 88/2  بود. از سوی دیگر، تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون متغیر کیفیت زندگی وجود نداشت (05/0 P > ,02/1 = F). درباره متغیرهای آمادگی جسمانی نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای چابکی(01/0≤  P، 922/7 = F) ، پرتاب توپ(01/0≤  P، 044/10 = F) ، عکس العمل دارد (05/0≤  P، 33/5 = F)، بالابردن شانه و بارفیکس(01/0≤  P، 769/13 = F) مشاهده شد. به نظر می رسد بهترین حالت تمرین را ترکیب دو نوع تمرین ورزش سنتی و بازی های الکترونیکی تشکیل می دهد؛ چراکه در اغلب یافته ها نتایج گروه ترکیبی بهتر از سایر گروه ها بود؛ ازاین رو پیشنهاد می شود دانش آموزان متوسطه شهرستان شهر ری به منظور توسعه آمادگی جسمانی خود و نیز بهبود کیفیت زندگی شان بهتر است از برنامه های تمرینی ترکیبی استفاده کنند تا بتوانند بهترین نتیجه ممکن را کسب کنند.

قوانین برنامه های پنج ساله ایران در جهت هموارسازی توسعه کشور در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تدوین می شوند. این قوانین بیانگر و منعکس کننده دغدغه های قانون گذار در امر توسعه کلان ایران می باشد؛ به این معنا که موضوعاتی که در این قوانین طرح شده اند، هم فراگیر و هم از درجه بالایی از اهمیت برخوردار هستند. هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه ورزش در شش قانون برنامه پنج ساله کشور است. این پژوهش از نوع توصیفی و بر پایه مطالعه اسناد قوانین برنامه های پنج ساله ایران بود که بر اساس روش تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی شش قانون برنامه توسعه کشور در حوزه ورزش نشان می دهد که روند میزان توجه به مقوله ورزش در قانون دوم افزایش زیادی داشته، سپس در قانون برنامه سوم کاهش یافته و تا برنامه پنج ساله ششم روندی تاحدودی یکنواخت را در پیش گرفته است. توجه نسبتاً کافی به مخاطبان نوجوان و جوان در برنامه های توسعه انجام گرفته، اما این میزان توجه به افراد کمتر برخوردار از امکانات و تسهیلات ورزشی مشاهده نمی شود. همچنین اگرچه در بیشتر موارد تفکیک جنسیتی صورت نگرفته، اما در برخی مواد و تبصره ها بر ایجاد امکانات ورزشی خاص برای دختران و زنان در برنامه های پنج ساله توسعه تاکید گردیده است. بعلاوه، میزان توجه قانون گذار در امر ورزش همگانی سیر یکنواخت داشته، در حالی که به مقوله ورزش قهرمانی و حرفه ای توجه بسیار کمتری معطوف شده است. به طور کلی با توجه به میزان توجه قانون گذاران به مقوله ورزش در برنامه های پنج ساله کشور، رویکرد نظام مندی جهت تدوین و توسعه قوانین در این زمینه مشاهده نمی شود.

هدف از مطالعه حاضر،  بررسی تأثیر هوش سازمانی و فرهنگی بر خلاقیت کارکنان وزارت ورزش و جوانان با  نقش میانجی مهارت های ارتباطی بود. این پژوهش در زمره پژوهش های همبستگی می باشد که جامعه آماری آن را تمامی کارکنان وزارت ورزش و جوانان (898 نفر) در سال 1397 تشکیل می دادند. با استفاده از جدول مورگان، تعداد 269 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد «هوش سازمانی» آلبرخت(2003)، «هوش فرنگی» آنگ(2007)، «مهارت های ارتباطی» بارتون جی ام(1990) و پرسشنامه «خلاقیت کارکنان» رندسیپ(1979) بود. اعتبار ابزارهای اندازه گیری پس از تأیید متخصصان با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ بیشتر از ۷/0 به دست آمد. داده های گردآوری شده با استفاده از روش آماری مدل معادلات ساختاری با نرم افزار Amos و SPSS24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که هوش سازمانی و فرهنگی به صورت مثبت و مستقیم بر خلاقیت سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان تأثیر دارند. همچنین، در این پژوهش نقش میانجی مهارت های ارتباطی نیز در تأثیر هوش سازمانی و فرهنگی بر خلاقیت سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان مورد تأیید قرار گرفت. بر اساس این نتیجه، مهارت های ارتباطی با ایفای نقش میانجی می تواند شدت اثر هوش سازمانی و فرهنگی کارکنان بر خلاقیت سازمانی را به ترتیب 209/0 و 301/0 افزایش دهند. با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود بسترهای لازم برای افزایش مهارت های ارتباطی با در نظر گرفتن پیشایندهای آن یعنی هوش سازمانی و فرهنگی و سوق دادن آنها به سمت ابتکار و خلاقیت سازمانی از سوی مدیران وزارت ورزش و جوانان فراهم آید.

هدف از انجام این پژوهش بررسی و تحلیل روند تحولات مدیریت ورزش دانش آموزی کشور (از سال 1357 تا 1397) بود. روش تحقیق از نوع تحقیقات تاریخی مبتنی بر تحلیل محتوا است. جامعه آماری شامل کلیه شواهد و منابع اطلاعاتی مربوط به مدیریت در ورزش دانش آموزی بود. نمونه آماری به روش هدفمند و دردسترس (از بین مقالات، کتاب ها، اسناد و گزارش-های اجرایی، صفحات رسانه ای) انتخاب گردید. ابزار پژوهش مطالعه کتابخانه ای نظامند با استفاده از روش فیش برداری بود. روایی ابزار و چارچوب پژوهش با استفاده از نظر متخصصان ارزیابی و تایید گردید. روند تاریخی مدیریت ورزشی دانش آموزی از چند منظر مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا حوزه های مدیریتی شامل مدیریت راهبردی و اجرایی، مدیریت رویداد و مشارکت، مدیریت منابع مالی و فیزیکی، مدیریت منابع انسانی و ذینفعان و مدیریت آموزشی و علمی تعیین شد. سپس این حوزه ها با دوره های زمانی و برنامه های ملی توسعه تطبیق داده شد. بررسی روند تحولات طی شده براساس مقایسه دو حالت سیاست-گذاری و عملکرد بود. پس از شناسایی جهت گیری های کلی، چالش های جاری و قابلیت های کسب شده در طی دوره زمانی شناسایی شد. به صورت کلی پژوهش نشان می دهد که تحولات مدیریتی در تربیت بدنی مدارس و ورزش دانش آموزی از خط مشی پایدار پیروی نکرده و بیشتر تابعی از تحولات ساختاری آموزش و پرورش بوده است. از این رو لازم است تا در تقسیم کار بین بخشی و نحوی مشارکت ذینفعان و متولیان حوزه ورزش دانش آموزی بازنگری شود.

پژوهش حاضر با هدف تعیین جایگاه روان شناسی ورزشی در رشته های المپیکی و مدال آور در ساختار ورزش کشور انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و با توجه به ماهیت، از نوع پژوهش های کیفی و از نوع نظریه زمینه ای می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه افرادی بود که در ساختار روان شناسی ورزشی و ورزش کشور صاحب نظر و تأثیرگذار بودند (500=N). حجم نمونه در بخش کیفی با توجه به روش نمونه گیری گلوله برفی و رسیدن به اشباع نظری 24 نفر بود و در بخش کمی تعداد 221 نفر با توجه به جدول مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل مصاحبه عمیق در بخش کیفی و در بخش کمی پرسشنامه حاصل از بخش کیفی بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها، ابتدا بر اساس رویکرد گروندد تئوری، داده های حاصل از مصاحبه ها تحلیل شد. سپس در بخش کمی از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که روان شناسی ورزشی ایران در مقایسه با چند کشور منتخب و پیشرو جایگاه مناسبی ندارد (98/24=t). همچنین، تشکیلات خاص مربوط به روانشناسی ورزشی (19/18=t)، ساختار مناسب روانشناسی ورزشی (36/13=t) و نیروی انسانی متخصص روانشناسی ورزشی (91/19=t) در ایران در مقایسه با کشورهای منتخب و پیشرو وجود ندارد. با این حال نسبت به گذشته تغییرات مثبتی صورت گرفته (23/15=t) و وضعیت و جایگاه روانشناسی ورزشی در ایران در مقایسه با کشورهای منتخب و پیشرو (83/8-=t) مناسب نیست (01/0=p). در همین راستا، 13 مورد شرایط علی، 10 مورد شرایط مداخله گر، 9 مورد از بسترهای حاکم و 7 مورد از پیامدهای ارتقای روانشناسی ورزشی در ساختار ورزش کشور شناسایی شد و نیز 7 راهبرد برای ارتقای جایگاه روانشناسی ورزشی در ساختار ورزش کشور پیشنهاد شد.

مقدمه: هدف این پژوهش طراحی مدل ویژگی های دموگرافیک گروه های مرجع و تأثیر آن بر فرآیند تصمیم خرید مصرف کنندگان ورزشی بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های استان گیلان بودند که نمونه آماری به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی پرسشنامه توسط ۱۲ صاحب نظر تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (95/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری و با نرم افزار PLS3 و  SPSS24 استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که متغیر ویژگی های دموگرافیک گروه های مرجع به طور مستقیم دارای رابطه  مثبت و معنی داری با تأثیر اطلاعاتی (79/0)، سودگرایانه (68/0) و بیان ارزش (74/0) داشته است؛ اما به طور مستقیم تأثیر معنی داری روی قصد خرید نداشت. همچنین متغیرهای تأثیر اطلاعاتی (10/0)، تأثیر سودگرایانه (64/0) و تأثیر بیان ارزش (22/0) با قصد خرید به طور مستقیم رابطه مثبت و معنی داری داشت.نتیجه گیری: می توان گفت که ویژگی های دموگرافیک گروه های مرجع از طریق اثرگذاری بر روی سه نوع تأثیر اطلاعاتی، سودگرایانه و بیان ارزش، می تواند تعیین کننده قصد خرید در مشتریان باشد. بنابراین فروشگاه های ورزشی در استراتژی بازاریابی و مشتری مداری خود لازم است که به عوامل و مسیرهای اثرگذار بر رفتار خرید مشتری توجه نمایند.

هدف: نظر به این که امنیت برگزاری مسابقات والیبال از اهمیت بالایی برخوردار است، پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی ارتقای امنیت سالن های والیبال ایران انجام شده است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی اکتشافی بود که تعداد 115 نفر از مدیران و دست اندرکاران سالن های والیبال ایران، رؤسا و کارشناسان هیئت های والیبال استان ها و نیز اساتید متخصص در زمینه اماکن و رویدادهای ورزشی و خشونت و پرخاشگری به پرسشنامه ی تعدیل یافته امنیت ورزشگاه (فرجی، 1393) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که الگوی امنیت سالن های والیبال ایران حول چهار محور اصلی شامل مدیریت و برنامه ریزی مسابقه، حفاظت فیزیکی ورزشگاه، زیرساختار و پرسنل و کارکنان به ترتیب با بارهای عاملی 94/0، 84/0، 84/0 و 83/0 قرار می گیرد. همچنین عامل فرعی فناوری بیشترین بار عاملی (89/0) را برای زیرساختار ، عامل فرعی کنترل مواد سمی و شیمیایی ورزشگاه بیشترین بار عاملی (91/0) را برای حفاظت فیزیکی، عامل فرعی آموزش و تمرین بیشترین بار عاملی (85/0) را برای پرسنل و کارکنان و در نهایت عامل فرعی مدیریت ریسک و بحران بیشترین بار عاملی (87/0) را برای مدیریت و برنامه ریزی مسابقه داشت.  نتیجه گیری: بر اساس نتایج باید بیان کرد که توسعه امنیت سالن های والیبال کشور در گرو مدیریت و برنامه ریزی صحیح قرار دارد. به همین دلیل توجه بر مفاهیم عملیاتی مدیریت بحران، مدیریت ارتباطات و تعاملات، کیفیت خدمات روز مسابقه و نیز اقدامات فرهنگی از الزامات مؤثر در حوزه امنیت سالن های والیبال ایران است.  

هدف: هدف از این پژوهش نیازسنجی ورزشی و ارزیابی کیفی آن جهت غنی سازی شغلی در حوزه فوریت های پزشکی استان گیلان بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان فوریت های پزشکی (370≈N) و صاحب نظران در زمینه ورزش نظام بهداشت و پزشکی در استان گیلان بود. نمونه آماری به صورت تصادفی از پرسنل (201n= در فرمول کوکران) و به صورت هدفمند و در دسترس از صاحب نظران (13n=) انتخاب شد. ابزار پژوهش محقق ساخته و شامل یک پرسشنامه (6 بخش و 33 گویه) و یک رونوشت مصاحبه (ارزیابی کیفی مؤلفه ها) با مقیاس بندی مرتبط هر بخش (لیکرت، موردی یا بازپاسخ) بود. روایی نظری (۸۹/0= سیگمای شمارشی/ 10 نفر متخصص) و پایایی (۸8/0= بازآزمایی) مطلوب ارزیابی شد. تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (K-S و خی دو) در نرم افزار Excel و SPSS20 صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که امکانات ورزشی بسیار کم، فشار کاری متوسط به بالا اما فعالیت بدنی مناسب متوسط به پایین، عوارض جسمانی متنوع، رضایت بسیار کم از خدمات سازمان و فعالیت ورزشی خود و تفاوت قابل ملاحظه بین فعالیت فعلی و موردعلاقه در فعالیت های ورزشی پرسنل وجود دارد. همچنین تفاوت معنی داری بین اهمیت شاخص های نیازستجی از دیدگاه پرسنل مشاهده شد (000/0P=).در مدل کیفی ارائه شده بر اساس ضریب تأکید متخصصان، مؤلفه مدیریت و عملیات دارای بیشترین اثر در غنی سازی ورزشی حرفه فوریت پزشکی شناخته شدند. علاوه بر این الگوی ساختاری مطلوبی جهت توسعه و غنی سازی فعالیت ورزشی در محیط سازمانی فوریت های پزشکی ارائه شدنتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه وضعیت نامطلوب ارزیابی شده از نیازسنجی پرسنل، مدیریت بخش مربوط باید مداخله مناسب و متناسب اساسی در این زمینه انجام دهد. 

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین اضطراب صفتی با عملکرد ورزشکاران زن معلول در رشته های ورزشی دو و میدانی، شنا، تیراندازی و تنیس روی میز در تهران میباشد. نوع پژوهش کاربردی، توصیفی همبستگی است و داده های لازم به صورت میدانی و با ابزار پرسشنامه جمع آوری شد. در این پژوهش از 3 پرسشنامه دموگرافیک، اضطراب صفتی رقابتی (SCAT) و پرسشنامه عملکرد ورزشکاران چاربونیو(2001) استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمامی ورزشکاران زن معلول رشته های ورزشی منتخب انفرادی درتهران به تعداد 83 نفر شامل 22 نفر در رشته دو و میدانی، 18 نفر در رشته تیراندازی، 22 نفر در رشته تنیس روی میز و 21 نفر شنا می باشند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و ANOVA٬ در سطح معنی داری کمتر از 05/0 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین اضطراب صفتی با عملکرد ورزشی ورزشکاران رشته تنیس روی میز ارتباط منفی معناداری یافت شد و در سه رشته دیگر ارتباط معناداری یافت نشد. اضطراب صفتی پیش بین معنی داری برای عملکرد ورزشکاران زن معلول تهران نیستند.