رضا سپهوند

انتخاب مسیر شغلی صحیح به دلیل اهمیت آن در زندگی کاری و شخصی، رضایت، انگیزه، پیشرفت و توسعه، بهره وری فردی و سازمانی، همواره از مهم ترین دغدغه های کارکنان و مدیران سازمان ها است. با توجه به این مطلب هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مدیریت استعداد آینده محور بر کشف مسیر شغلی با در نظر گرفتن نقش میانجی معماری دانش سازمانی است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی و ازنظر روش تحقیق، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی استان کرمانشاه بود. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 278 نفر برآورد گردید که این افراد به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. به منظور بررسی و آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل معادلات ساختاری و از طریق نرم افزار لیزرل استفاده شده است. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که مدیریت استعداد آینده محور دو متغیر معماری دانش سازمانی و کشف مسیر شغلی را به طور مثبت و معناداری تحت تأثیر قرار می دهد. به علاوه، معماری دانش سازمانی بر کشف مسیر شغلی تأثیر مثبت و معناداری دارد. نهایتاً نقش میانجی معماری دانش سازمانی در تأثیر مدیریت استعداد آینده محور بر کشف مسیر شغلی مورد تأیید قرار گرفت.