الگوی شهر سالم و دوستدار فعالیت بدنی زنان در تعاملات برنامه ریزی شهری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نابرابری های جنسیتی در دسترسی به فضاهای شهری و ورزشی، از چالش های اساسی توسعه پایدار شهری و ارتقای سلامت زنان محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی شهر سالم و دوستدار فعالیت بدنی زنان در تعاملات برنامه ریزی شهری است تا زمینه مشارکت فعال تر زنان در فضاهای عمومی فراهم شود. این مطالعه با رویکرد کیفی و مبتنی بر پارادایم تفسیری-برساختی، با بهره گیری از روش داده بنیاد گلیزر انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۱۵ نفر از زنان، کارشناسان و برنامه ریزان شهری و ورزشی به صورت هدفمند و تا اشباع نظری گردآوری شد. تحلیل داده ها با کدگذاری باز و محوری صورت گرفت و مدل مفهومی پژوهش استخراج شد. نتایج نشان داد تحقق شهر سالم و دوستدار فعالیت بدنی زنان، مستلزم توجه به ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، زیست محیطی، اعتقادی، تاریخی و فناوری است. عوامل کلیدی شامل دسترس پذیری فضاهای ورزشی، تأمین امنیت، طراحی زیرساخت های شهری مناسب و حمایت های اجتماعی و فرهنگی شناسایی شد. این عوامل، مشارکت زنان در فعالیت های بدنی را افزایش می دهد و پیامدهایی مانند ارتقای سلامت جسمی و روانی، تقویت تعاملات اجتماعی، افزایش هویت فردی و بهبود کیفیت زندگی شهری را به همراه دارد؛ بنابراین برنامه ریزی جامع شهری با محوریت عدالت جنسیتی، امنیت و دسترس پذیری می تواند مشارکت زنان در فعالیت های بدنی را ارتقا دهد و گامی مؤثر در جهت توسعه پایدار شهری باشد.The Model of a Healthy and Women-Friendly Physically Active City in the Interactions of Urban Planning
Sustainable urban development and the enhancement of women's health are fundamentally challenged by gender disparities in access to urban and recreation spaces. The aim of this study is to present a model for a city that is both healthful and welcoming to women. This model is designed to encourage physical activity during urban planning interactions, thereby encouraging women to engage more actively in public spaces. Using Glaser’s grounded theory method, this research was conducted using a qualitative approach that was rooted in the interpretive-constructivist paradigm. Data were gathered through semi-structured interviews with 15 women, experts, and urban and sports planners, who were deliberately chosen until theoretical saturation was achieved. Data analysis was performed using open and axial coding, and the conceptual model of the research was extracted. The results indicated that realizing a healthy and women-friendly city for physical activity requires attention to social, cultural, economic, political, environmental, religious, historical, and technological dimensions. Key factors identified include accessibility to sports facilities, safety, appropriate urban infrastructure design, and social and cultural support. The outcomes of these factors include enhanced individual identity, strengthened social interactions, improved physical and mental health, and a better urban quality of life, as a result of the increased participation of women in physical activities. Comprehensive urban planning focused on gender justice, safety, and accessibility can enhance women's participation in physical activities and serve as an effective step toward sustainable urban development.
تبلیغات
