اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان (EFT) بر نارضایتی از تصویر بدنی، تنظیم شناختی هیجان و تکانشگری در زنان مبتلا به اختلال پرخوری عصبی: یک مطالعه ی آزمایشی تک آزمودنی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
شماره صفحات:
۱ - ۱۹
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان در کاهش نارضایتی از تصویر بدنی، بهبود تنظیم شناختی هیجان و کاهش تکانشگری در زنان مبتلا به پرخوری عصبی بود. روش: در این پژوهش، طرح آزمایشی تک آزمودنی که شامل چهار شرکت کننده زن با سنین ۲۵ تا ۲۸ سال مبتلا به پرخوری عصبی بودند، به کار گرفته شد. هر شرکت کننده در طول سه ماه، ۸ جلسه درمان متمرکز بر هیجان را گذراند. ارزیابی ها در سه مرحله (خط پایه، در حین درمان و در پیگیری) با استفاده از ابزارهای استاندارد از جمه مقیاس پرخوری (گورمالی و همکاران، 1982)، پرسشنامه انعطاف پذیری تصویر ذهنی (ساندز و همکاران، 2013)، پرسشنامه تنظیم هیجانی شناختی (گارنفسکی و همکاران، 2006) و مقیاس تکانشگری بارت (پاتون و همکاران، 1995) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های ترسیم دیداری، شاخص تغییرپایا، درصد بهبودی و درصد دادههای ناهمپوش استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر هیجان به طور معناداری پرخوری، نارضایتی از تصویر بدنی را کاهش داده، تنظیم هیجانی شناختی را بهبود بخشیده و تکانشگری را در زنان مبتلا به پرخوری عصبی کاهش داده است، و اثرات درمانی در مرحله پیگیری نیز حفظ شده است. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که درمان متمرکز بر هیجان به طور مؤثری نارضایتی از تصویر بدنی، تنظیم هیجانی شناختی و تکانشگری را در زنان مبتلا به پرخوری عصبی بهبود می بخشد. این مطالعه پتانسیل EFT را به عنوان یک رویکرد درمانی ارزشمند برای این جمعیت برجسته می کند و نیاز به تحقیقات بیشتر با نمونه های بزرگتر برای تأیید این نتایج اولیه را مطرح می سازد.The Effectiveness of Emotion-Focused Therapy (EFT) on Body Image Dissatisfaction, Cognitive Emotion Regulation and Impulsivity in Women with Bulimia Nervosa: A Single Case Study
Introduction: This study aims to evaluate the effectiveness of emotion-focused therapy in reducing body image dissatisfaction, enhancing cognitive emotion regulation, and decreasing impulsivity in women diagnosed with bulimia nervosa. Methods: A single case study design was employed involving four female participants aged 25-28 diagnosed with bulimia nervosa. Each participant engaged in 8 sessions of EFT over three months. Assessments were performed at baseline, during treatment, and at follow-up using standardized measures: The Binge Eating Scale (Gormally et al., 1982), the Mental Image Flexibility Questionnaire (Sandoz et al., 2013), the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (Garnefski & Kraaij, 2006), and the Barratt Impulsiveness Scale (Patton et al. 1995). For data analysis, visual drawing methods, reliable change indices, percentage of recovery, and percentage of non-overlapping data were utilized. Results: The results indicated that emotion-focused therapy significantly reduced binge eating, body image dissatisfaction, enhanced cognitive emotion regulation, and decreased impulsivity in women diagnosed with bulimia nervosa (RCI ≥ 1.96), with therapeutic effects maintained during the follow-up phase. Conclusion: The findings suggest that emotion-focused therapy may effectively address body image dissatisfaction, cognitive emotion regulation, and impulsivity in women with bulimia nervosa. This study highlights the potential of EFT as a valuable therapeutic approach for this population, warranting further research with larger samples to validate these preliminary outcomes.
تبلیغات
