عوامل مؤثر بر شکل گیری اتحاد راهبردی ترکیه و جمهوری آذربایجان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با روی کارآمد حزب عدالت و توسعه در سال 2002 تحت تأثیر دیدگاه داوود اوغلو ارتباط گسترده با محیط پیرامونی در دستور کار مقامات ترکیه قرار گرفت. ازاین رو، ترکیه تلاش کرد تا ارتباط خود را با جمهوری آذربایجان افزایش دهد. روابط آنکارا– باکو، در جنگ 2020 قره باغ عمق بیشتری پیدا کرد و با «اعلامیه شوشی» به اوج خود رسید. اعلامیه شوشی را می توان سنگ بنای روابط ترکیه و جمهوری آذربایجان در تحولات جدید دانست. بیانیه شوشی به وضوح هماهنگی سیاست کلی در حوزه های نظامی، سیاسی و سیاست خارجی را بیان می کند. در واقع، این سند بیانگر اتحاد راهبردی بین ترکیه و جمهوری آذربایجان است. از این رو، در این مقاله با روشی توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از چارچوب نظری سه سطح سه حوزه ای محی الدین مصباحی که یک خوانش ویژه از ژئوپلیتیک است و یک دید سه جانبه از سیستم بین المللی با سه سطح داخلی، منطقه ای و بین المللی و سه حوزه مرتبط به هم و درعین حال متمایز ژئوپلیتیک، ژئواکونومیک و ژئوکالچر، ارائه می دهد، تلاش شده است به این پرسش که چه عواملی سبب تکوین و تعمیق اتحاد راهبردی بین ترکیه و جمهوری آذربایجان شده است؟ پاسخ داده شود. نتیجه کلی مقاله نشان می دهد که مجموعه ای از عوامل ژئوپلیتیکی، ژئواکونومیکی و ژئوکالچر در سه سطح بین المللی، منطقه ای و داخلی سبب تکوین و تعمیق اتحاد بین ترکیه و جمهوری آذربایجان شده است. در این پژوهش، روش گردآوری اطلاعات نیز به صورت استفاده از منابع مکتوب اعم از کتب، مقالات، اسناد و داده های اینترنتی است.Factors affecting the formation of the strategic alliance between Türkiye and the Republic of Azerbaijan
Since the Justice and Development Party assumed power in 2002, Turkish policymakers have prioritized fostering extensive engagement with the surrounding region under the influence of Davutoğlu. Therefore, the Republic of Türkiye tried to strengthen its ties with the Republic of Azerbaijan. The 2020 Nagorno–Karabakh War deepened Ankara–Baku relations, culminating in the Shusha Declaration. This declaration can be considered a cornerstone of Turkish–Azerbaijani relations, clearly outlining coordination in military, political, and foreign policy spheres. Essentially, it signifies a strategic alliance between the two countries. This paper employs a descriptive-analytical approach, using Mohiyoddin Mesbahi's three-level, three-domain theoretical framework—i.e., a unique reading of geopolitics offering a tripartite view of the international system encompassing domestic, regional, and international levels. Additionally, it introduces three interconnected yet distinct domains: geopolitics, geoeconomics, and geoculture. This framework is drawn on to address the following question: What factors have contributed to the formation and deepening of the strategic alliance between Türkiye and Azerbaijan? The hypothesis is that a combination of geopolitical, geoeconomic, and geocultural factors at the international, regional, and domestic levels have driven this alliance. The research methodology involves a review of written references, e.g., books, papers, and documents, as well as online data.
تبلیغات
