طراحی و اعتبارسنجی الگوی برنامه درسی زمینه محور با تاکید بر ارتباط گرایی برای آموزش مطالعات اجتماعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف این مطالعه، طراحی و اعتبارسنجی یک مدل برنامه درسی زمینه محور با تأکید بر ارتباط گرایی برای آموزش مطالعات اجتماعی در دوره اول متوسطه بود. این مدل با هدف ادغام ارتباطات واقعی و ایجاد یک محیط یادگیری متصل، به منظور افزایش مشارکت دانش آموزان و تقویت مهارت های تفکر انتقادی طراحی شد. روش شناسی: این پژوهش از نوع بنیادی-کاربردی و با استفاده از روش های کیفی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه کتب، مقالات و تحقیقات مرتبط با موضوع بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. همچنین، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 20 نفر از خبرگان حوزه منابع انسانی و آموزش انجام شد. این خبرگان شامل معاونین آموزشی، معاونین پرورشی و اعضای هیات علمی بودند. برای تحلیل داده ها از تکنیک دلفی استفاده شد که در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. یافته ها: پژوهش پنج بعد اصلی با شانزده مولفه را که برای مدل برنامه درسی زمینه محور ضروری بودند شناسایی کرد: منطق و اهداف، محتوا و فعالیت های یادگیری، نقش معلم و مواد و منابع، گروه بندی و سنجش و ارزشیابی، و مکان و زمان. مولفه های کلیدی شامل دانش و یادگیری، مشارکت و درگیری، مهارت های اجتماعی، خودهدایتی و اشتیاق تحصیلی بودند. نتیجه گیری: یافته ها از توسعه یک مدل جامع و متصل برنامه درسی که تجربیات و نتایج آموزشی دانش آموزان دوره اول متوسطه را بهبود می بخشد، حمایت می کنند. ابعاد و مولفه های شناسایی شده با ادبیات موجود همخوانی دارند و اهمیت برنامه های درسی فراگیر، حساس به زمینه و مبتنی بر اخلاق را برجسته می کنند. این مطالعه چارچوبی قوی برای مربیان و سیاست گذاران برای بهبود آموزش مطالعات اجتماعی از طریق طراحی نوآورانه برنامه درسی ارائه می دهد.Design and Validation of a Contextual Curriculum Model Emphasizing Connectivity for Teaching Social Studies
Purpose: The objective of this study was to design and validate a contextual curriculum model emphasizing connectivity for teaching social studies in the first year of secondary school. This model aims to integrate real-world connections and create a cohesive learning environment to enhance student engagement and critical thinking skills. Methodology: This research employed a foundational-applied and qualitative design. The study's qualitative component involved a comprehensive review of relevant books, articles, and studies selected purposefully. Additionally, semi-structured interviews were conducted with 20 experts in the field of human resources and education, including educational assistants, student affairs assistants, and faculty members. Data were analyzed using the Delphi technique in three stages: open coding, axial coding, and selective coding. Findings: The study identified five main dimensions with sixteen components essential for the contextual curriculum model: logic and objectives, content and learning activities, teacher's role and materials/resources, grouping and evaluation, and time and place. Key components included knowledge and learning, participation and engagement, social skills, self-directed learning, and academic enthusiasm. Conclusion: The findings support the development of a comprehensive and cohesive curriculum model that enhances educational experiences and outcomes for first-year secondary school students. The identified dimensions and components align with existing literature and underscore the importance of inclusive, context-sensitive, and ethically grounded curricula. This study provides a robust framework for educators and policymakers to improve social studies education through innovative curriculum design.
تبلیغات
