آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۳

چکیده

ایجاد ثبات در اقتصاد ملی یکی از موارد مطرح شده در سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی است. بدون شک یکی از عوامل موثر در ثبات اقتصادی، ثبات سیاسی است. از این رو مطالعه حاضر بر آن است تا رابطه ثبات سیاسی با رشد اقتصادی در ایران را به عنوان یکی از مهمترین شاخص های اقتصادی ملی مورد بررسی قرار دهد. بنا به اهمیت بخش نفت در اقتصاد ایران و تاکید سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی بر قطع وابستگی بودجه به نفت، در این راستا، اقتصاد ایران به دو بخش نفتی و غیرنفتی تقسیم شده و رابطه بین ثبات سیاسی و رشد اقتصادی در سه سطح مرتبط با تولید کل اقتصاد، تولید بخش نفتی و تولید غیر نفتی ایران بررسی شده است. بدین منظور از روش خودرگرسیونی برداری برای داده های دوره زمانی 1362-1400استفاده گردیده است. نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش ثبات سیاسی در اقتصاد کشور (بخش کلی) منجر به افزایش در مخارج دولت، صادرات و حجم سرمایه می شود. همچنین افزایش تولید در بخش نفتی منجر به افزایش حجم سرمایه، نیروی کار، مخارج دولت و ثبات سیاسی شده و وقوع شوک سیاسی در کوتاه مدت موجب تغییر در هزینه های دولتی می شود و این در حالی است که در بلندمدت بر روی صادرات نفتی و حجم سرمایه در بخش نفتی اثرگذار است. نتایج بخش غیرنفتی نیز نشان داد که افزایش تولید منجر به افزایش نیروی کار، صادرات، سرمایه گذاری خصوصی، عمومی و ثبات سیاسی می شود. در نهایت اینکه شوک های ریسک سیاسی بخش غیرنفتی در کوتاه مدت هم بر سرمایه گذاری خصوصی و هم بر سرمایه گذاری دولتی اثرگذارند و در بلندمدت این اثر بر سرمایه گذاری بخش دولتی بیش از سرمایه گذاری بخش خصوصی است.

Investigating the effect of political stability on Iran's economic growth by separating the oil and non-oil sectors (with emphasis on the general policies of resistance economy)

Establishing stability in the national economy is one of the issues raised in the general policies of the resistance economy. Undoubtedly, one of the effective factors in economic stability is political stability Therefore, the present study aims to investigate the relationship between political stability and economic growth in Iran as one of the most important national economic indicators. Considering that Iran is a country whose economy is dependent on oil, the present study seeks to examine the relationship between political stability and economic growth in Iran. In this regard, Iran's economy is divided into two parts that named oil and non-oil parts and the relationship between political stability and economic growth is surveyed in three scenarios related to the total production of the economy, oil production and non-oil production in Iran. The vector autoregressive method and the periodic data of 1984-2022 are used for this purpose. The results showed that increasing political stability in the country's economy (total part) leads to an increase in government expenditures, exports and investment. While the increase in production in the oil sector has led to an increase in investment, labor, government expenditures, political stability, and the occurrence of political shock will change the government’s cost in short run; but it is affecting oil exports as well as the volume of investment in the oil sector, in the long run. The results of the non-oil model also showed that increase in production leads to an increase in labor, exports, private and public investment, and political stability. Political risk shocks in the non-oil sector will also affect both private and government investment in the short run; but this effect on public sector investment is more than private sector investment, In the long run. 

تبلیغات