محیط زیست خاورمیانه و پیمان ابراهیم: بررسی نقش عادی سازی روابط امارات متحده عربی و بحرین با رژیم اسرائیل در کاهش بحران های آب و کشاورزی این کشورها (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
خاورمیانه یکی از بزرگ ترین مناطق خشک جهان است که با پیامدهای تغییرات اقلیمی مواجه است. این شرایط باعث شده تا منابع محدود آب شیرین و وضعیت نامطلوب حوزه کشاورزی جزو چالش های بزرگ این منطقه باشد. هرچند این منطقه دارای سابقه طولانی در همکاری جمعی میان کشورها نیست اما فشارهای ناشی از بحرانهای زیست محیطی می تواند تهدیدات تغییرات اقلیمی را به فرصتی برای همکاری بیشتر بین کشورها تبدیل کند. در این فضای جدید، «پیمان ابراهیم» در سال 2020، نشانه ای از ورود منطقه خاورمیانه به مرحله جدیدی است. در این مقاله، به این پرسش پاسخ می دهیم که عادی سازی روابط امارات متحده عربی و بحرین با رژیم اسرائیل، چه نقشی می تواند در کاهش بحرانهای زیست محیطی این کشورها به خصوص در دو حوزه آب و کشاورزی داشته باشد. مقاله، ضمن بررسی شرایط زیست محیطی کشورهای عضو در زمان شکل گیری پیمان ابراهیم، به فرصت ها و مزیت های این پیمان برای آنها می پردازد. یافته های مقاله نشان می دهد که این پیمان فرصتی برای رژیم اسرائیل جهت جذب سرمایه های بیشتر در حوزه های زیست محیطی چون آب و کشاورزی و رفتن به مدارهای بالاتر نوآوری است و برای کشورهای امارات و بحرین نیز فرصتی برای کاهش دامنه بحرانهای آب و امنیت غذایی و تحقق توسعه پایدار است.The Role of the UAE and Bahrain Normalization with Israel in Reducing Their Water and Agriculture Crises
As one of the largest dry regions in the world, the Middle East faces the consequences of climate change. These circumstances have elevated the region's limited freshwater resources and the unfavorable agricultural situation to major challenges. Although the Middle East lacks a long history of cooperation among its countries, environmental crises can turn the threats posed by climate change into an opportunity for greater cooperation among them. In this new situation, "The Abraham Accords" in 2020 signal that the Middle East has entered a new stage. This article aimed to investigate the role of the UAE and Bahrain normalization with Israel in reducing their environmental crises, especially in the water and agriculture sectors. This article examined the environmental status of the UAE and Bahrain at the time “the Abraham Accords” were signed and also discussed the opportunities and advantages the Abraham Accords brought for them. The findings indicated that these agreements provided an opportunity for the Israeli regime to attract more capital in environmental domains such as water and agriculture, as well as achieve higher levels of innovation. They also provided an opportunity for the UAE and Bahrain to reduce the scope of water and security crises while achieving long-term development.
تبلیغات
