نگاهی به پژوهش های گذشته درباره تأثیر آموزش ژانر- مدار بر نگارش زبان انگلیسی نشان می دهد که یافته های پیشین بی ثبات و ناهمخوان هستند. با توجه به این مسئله، هدف مطالعه فراتحلیلی حاضر مشخص کردن میزان اثرگذاری این روش جدید بر یادگیری مهارت نگارش به زبان انگلیسی است. تحقیق حاضر به منظور محاسبه میانگین اثر شیوه آموزشی ژانر-مدار بر اساس مطالعات جهانی 26 سال گذشته و بررسی تعامل آن با متغیرهای تعدیل کننده (نوع فعالیت، سطح تحصیلات و زبان اول) انجام شد. جامعه آماری پژوهش های مرتبط شامل 255 مقاله پژوهشی بود. بر اساس معیارهای روش شناختی، از این جامعه 26 اثر پژوهشی تجربی و شبه تجربی به عنوان حجم نمونه پژوهش های واردشده در فراتحلیل انتخاب شدند. با توجه به اینکه دو مقاله از این 26 مورد، هر یک شامل گزارش دو پژوهش مجزا بود، در مجموع 28 اندازه اثر برای محاسبه میانگین اثر شیوه آموزشی ژانر-مدار بررسی شد. پس از بررسی محتوایی دقیق و کدگذاری مطالعات واردشده در فراتحلیل، اندازه میانگین اثر و نقش متغیرهای تعدیل کننده با استفاده از نرم افزار CMA محاسبه شد. نتایج نشان داد که شیوه آموزشی ژانر-مدار در مجموع اثر ضعیفی بر نگارش به زبان انگلیسی دارد (Cohen’s d= 0.298) و اندازه اثر متوسط آن در سطح دبستان، برای نگارش پاراگراف ها، و برای ژاپنی ها به طور معناداری بالاتر است.
