مدیران ناجا

زمینه و هدف: در عصر بی اعتمادی و تلاطم شدید محیطی اتکای صرف به دانش و تجربه مدیریتی راهی به مقصود نخواهد برد. مدیریت رویدادهای غیرمنتظره به چیزی بیش از علم و تجربه نیاز دارد. مطالعه مدیریت در عصر کنونی نوعی رجعت به یکی از اندیشه های فیلسوف بزرگ یونانی (ارسطو) به نام حکمت عملی یا دوراندیشی را نشان می دهد. این مقاله بر آن است تا بنا به ماهیت ذاتی کارویژه های ناجا، عوامل کلیدی شکل دهنده حکمت عملی در مدیریت (حکمت مدیریتی) را واکاوی کند و نوعی اولویت بندی از آن را ارائه دهد. حکمت مدیریتی اشاره به اتخاذ تصمیمی دارد که در آن پیوند عقلانیت و اخلاق، صلاح عامه یا خیر همگانی را رقم می زند. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف «توسعه ای»، از نظر طرح پژوهش «توصیفی» و از نظر روش پژوهش از نوع «همبستگی» به حساب می آید. در این پژوهش از ابزار پرسشنامه برای بررسی نگرش 100 نفر نمونه از مدیران و فرماندهان ناجا استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های دوجمله ای و فریدمن استفاده گردید. یافته ها: در بین مدیران و فرماندهان برداشت مشترکی از حکمت مدیریتی وجود دارد؛ کلیه عناصر شناسایی شده در تشکیل حکمت مدیریتی نقش دارند و در نهایت اینکه میزان اهمیت عناصر شناسایی شده در رابطه با حکمت مدیریتی با یکدیگر متفاوت می باشد. نتیجه گیری : بر مبنای نتایج حاصله می توان حکمت مدیریتی را یک مفهوم چندبعدی دانست که با تکیه بر عناصر تشکیل دهنده آن پاسخگوی مسائل سازمانی و امور انسانی می باشد.

زمینه و هدف: در عصر بی اعتمادی و تلاطم شدید محیطی اتکای صرف به دانش و تجربه مدیریتی راهی به مقصود نخواهد برد. مدیریت رویدادهای غیرمنتظره به چیزی بیش از علم و تجربه نیاز دارد. مطالعه مدیریت در عصر کنونی نوعی رجعت به یکی از اندیشه های فیلسوف بزرگ یونانی (ارسطو) به نام حکمت عملی یا دوراندیشی را نشان می دهد. این مقاله بر آن است تا بنا به ماهیت ذاتی کارویژه های ناجا، عوامل کلیدی شکل دهنده حکمت عملی در مدیریت (حکمت مدیریتی) را واکاوی کند و نوعی اولویت بندی از آن را ارائه دهد. حکمت مدیریتی اشاره به اتخاذ تصمیمی دارد که در آن پیوند عقلانیت و اخلاق، صلاح عامه یا خیر همگانی را رقم می زند. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف «توسعه ای»، از نظر طرح پژوهش «توصیفی» و از نظر روش پژوهش از نوع «همبستگی» به حساب می آید. در این پژوهش از ابزار پرسشنامه برای بررسی نگرش 100 نفر نمونه از مدیران و فرماندهان ناجا استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های دوجمله ای و فریدمن استفاده گردید. یافته ها: در بین مدیران و فرماندهان برداشت مشترکی از حکمت مدیریتی وجود دارد؛ کلیه عناصر شناسایی شده در تشکیل حکمت مدیریتی نقش دارند و در نهایت اینکه میزان اهمیت عناصر شناسایی شده در رابطه با حکمت مدیریتی با یکدیگر متفاوت می باشد. نتیجه گیری : بر مبنای نتایج حاصله می توان حکمت مدیریتی را یک مفهوم چندبعدی دانست که با تکیه بر عناصر تشکیل دهنده آن پاسخگوی مسائل سازمانی و امور انسانی می باشد.

زمینه و هدف: توانمند سازی مدیران در جهان در حال رشد و غیر قابل پیش بینی امروز در حال تبدیل شدن به یک موضوع اساسی است که درجه خاصی از استقلال و مسئولیت پذیری را به مدیران اعطا می کند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و تبیین عوامل مدیریتی موثر بر توانمندسازی فرماندهان و مدیران ناجا انجام شده است. روش: این پژوهش از نظر هدف،کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه فرماندهان و مدیران لایه عالی، میانی و عملیاتی ناجا بوده که تعداد 401 نفر به عنوان حجم نمونه آماری به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده برای مطالعه، از پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا(آلفای85/0) استفاده شده و داده ها با کمک تکنین تحلیل عاملی، پردازش شدند. یافته ها و نتایج: نتایج نشان داد که داده های این پژوهش با ساختار عاملی و زیربنای نظری تحقیق برازش مناسبی دارد و این بیانگر همسو بودن سؤالات با سازه های نظری است. همچنین پاسخ افراد، از سنوات خدمت افراد، تحصیلات، جایگاه شغلی و دوره های گذرانده شده آن ها مستقل است. علاوه بر این نتایج حاکی از این است که هر چهار استراتژی عوامل مدیریتی(تفویض اختیار، آزادی عمل، سهیم شدن در اطلاعات و سبک مدیریتی) در توانمندسازی فرماندهان و مدیران ناجا نقش مؤثری دارند.

هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر توانمندسازی فرماندهان و مدیران میانی ناجا است. جامعه آماری تحقیق شامل فرماندهان و مدیران میانی ناجا است که تعداد 589 نفر از آنان با روش نمونه گیری طبقه ای به عنوان نمونه های تحقیق تعیین شدند. گردآوری داده ها با استفاده از دو پرسشنامه محقق ساخته انجام شد که با استفاده از روش اعتبار محتوا و محاسبه آلفای کرانباخ، اعتبار و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفت. پرسشنامه اول برای تعیین عوامل مؤثر بر توانمندسازی توسط نمونه هایی از فرماندهان و مدیران میانی ناجا و پرسشنامه دوم برای تعیین ضریب اهمیت و سهم هر عامل در توانمندسازی فرماندهان و مدیران میانی ناجا توسط خبرگان ناجا تکمیل شد. با استفاده از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، فریدمن و کروسکال و الیس داده های گردآوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که 27 عامل با میانگینی حدود 60 تا 90 در مقیاس 100 درجه ای بر توانمندسازی فرماندهان و مدیران ناجا تأثیر دارد. این عوامل در قالب سه بعد و هشت گروه عبارت است از : بعد فردی شامل گروه عوامل روانشناختی، اسلامی، انقلابی و حرفه ای بعد سازمانی شامل راهبردهای مدیریتی، ساختاری و ماهیت سازمانی بعد محیطی شامل محیط حقوقی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی ، اجتماعی در بین 27 عامل ، سه عامل ایمان، ظلم ستیزی و مردم داری بیشترین تأثیر را دارد و سه عامل ساختار، محیط اجتماعی، سیاسی و سبک رهبری کمترین تأثیر را داشته است.

در این مقاله تلاش گردیده تا عوامل مؤثر بر تصمیمگیری مدیران و فرماندهان ناجا شناسایی و الویتبندی گردد. پژوهش بصورت توصیفی – پیمایشی صورت گرفت. جامعه آماری شامل تمامی مدیران و فرماندهان ناجا بود که تعداد 306 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. برای گردآوری دادهها از دو شیوه مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پرسشنامه شامل 68 سؤال بود که آلفای کرونباخ آن 92/0 بدست آمده که حاکی از اعتبار مناسب میباشد. نتایج نشان داد یازده عامل پیامدهای اجتماعی، مهارتهای مدیریتی، مهارتهای رفتاری، سبک تصمیمگیری، عوامل عقلانی، عوامل شخصیتی، عوامل بیرونی، خلاقیت، عوامل دینی و ارزشی، عوامل سازمانی و عوامل فرهنگی بر تصمیمگیری مدیران تأثیرگذار است. برای بررسی اولویت این عوامل از شیوه تحلیل سلسله مراتبی و نرمافزار تاپسیس استفاده شد. تحلیل دادهها نشان داد که از نظر مدیران عاملهای فرهنگی، رفتاری و پیامدهای اجتماعی به ترتیب اولویت اول تا سوم را دارد. با توجه به یافتهها میتوان گفت مواردی مانند فرهنگ مشارکت سازمانی، اعتماد محوری در سازمان، اخلاق اسلامی، امانتداری و توجه به پیامدهای تصمیم از نظر مدیران بسیار مهم است.

این مقاله با هدف تأثیر دوره های بصیرت ناجا بر تعالی رفتار فرماندهان و مدیران ناجا انجام شده است. روش جمع آوری داده ها از نوع توصیفی- پیمایشی و روش تحقیق آن )شبه آزمایشی( و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری آن فرماندهان و مدیران رده ستاد فرماندهی ناجا، دارای جایگاه های 17 بودند. برای تع یین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که 300 نفر به روش نمون هگیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داد هها پرسشنامه محقق ساخته 29 گویه ای بود. برای بررسی پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که برابر با 97/1 محاسبه شد. همچنین روایی پرسشنامه بر اساس روایی محتوایی و استفاده از نظر و دیدگاه های صاحبنظران در این حوزه به تأیید رسید. یافته ها نشان داد که دو عامل تأثیرگذار بر بعد تعمیق سطح دینی و معرفتی بصیر تجویان به ترتیب عبارت بود از داشتن سعه صدر در برخورد با کارکنان و رویارویی با مردم و اهتمام به رعایت بیت المال در سازمان. در بعد بهبود رشد اخلاقی، عوامل ترغیب کارکنان به مهربانی و مدارا با یکدیگر و مردم و تواضع و فروتنی در برخورد با کارکنان و ارباب رجوع دارای بیشترین اثرگذاری بودند. ه مچنین درباره بعد تعالی معنوی و رفتاری اتکال مضاعف به خداوند متعال در تمامی مسائل کاری و تشویق به رعایت امانتداری در کارکنان از بیشترین میزان تأثیرگذاری برخوردار بودند و سرانجام در مورد بعد بهبود سطح بینش و بصیرت سیاسی به ترتیب دشمن شناسی و پرهیز از دوستی با دشمن و تلاش به مقاومت در دفاع از حق از بیشترین میزان تأثیر برخوردار بود. نتایج یافته های تحقیق نشان داد که بیشترین میزان تأثیرگذاری ابعاد مورد نظر بر تعالی رفتار بصیرت جویان بعد تعالی معنوی و رفتاری، بهبود سطح بینش و بصیرت سیاسی، بهبود رشد اخلاقی و تعمیق سطح دینی و معرفتی را دارا است.