پژوهش در آموزش معارف و تربیت اسلامی

هدف پژوهش حاضر بررسی مبانی نظری توحید ذاتی و صفاتی با روش فلسفه صدرایی در فرمایشات امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه و سایر آثار ایشان است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که دعاهای صحیفه سجادیه می تواند آینه حق نمایی باشد تا دوست داران معرفت ناب، باورها و اندیشه های خود را با آن محک زده و عیار درستی آن را معلوم کنند. اگرچه اطلاق نام فیلسوف بر معصومین(ع) نشاید، ولی به دلیل بهره مندی از عقل پاک وحیانی، عقلانیت دینی را برتر از عقل فیلسوفانه و به بهترین وجه بیان نموده اند. عقل فلسفی محض، عقل بشری بوده، در حالی که عقل انسان کامل، عقل وحیانی و الهی است؛ به همین دلیل از قداست و نزاهت ویژه ای برخوردار می باشد که جایگزینی در میان عقول بشری ندارد. امام سجاد(ع) با عقل فطری، با زبانی رسا و دور از پیچیدگی معارف را به مخاطبش ارائه می دهد.

هدف پژوهش حاضر ارزیابی میزان رضایتمندی دانشجویان از کیفیّت برنامه های فرهنگی است. روش تحقیق آمیخته کمّی و کیفی بوده و برای گردآوری داده ها از دو ابزار مصاحبه نیمه ساختارمند و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد .جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجو معلمان دوره کارشناسی پیوسته به تعداد 980 نفر بود. حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد 289 نفر تعیین گردید. برای برآورد روایی محتوای ابزار، از روش گروه مرجع و برای محاسبه ضرایب پایایی پرسشنامه، از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد. ضرایب پایایی در هر چهار زیرمقیاس(ساحت اعتقادی و اخلاقی، ساحت اجتماعی و سیاسی، ساحت زیبایی شناختی و هنری و ساحت علمی، حرفه ای) بالاتر از میزان ملاک، یعنی از 70/0 به بالا بوده و بین ضریب 79/0 تا 86/0 در نوسان می باشد و ضریب پایایی کل مقیاس 87/0 بدست آمد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که میزان رضایتمندی دانشجو معلمان در ساحت تربیت اعتقادی و اخلاقی با میانگین 49.06 درصد، پائین تر از میانگین جامعه، در ساحت اجتماعی و سیاسی، با میانگین 50.74 درصد، در حد میانگین جامعه، در ساحت زیبایی شناختی و هنری با میانگین 42.57 درصد، پائین تر از میانگین جامعه و در ساحت علمی، حرفه ای با میانگین 47.40 درصد، پائین تر از میانگین جامعه است. معنی داربودن این یافته ها، از طریق آزمون t تک نمونه ای، تأیید شد.

هدف پژوهش حاضر بررسی مولفه های بنیادین فلسفی در تحلیل عقلانی معاد جسمانی بود. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و یافته ها حاکی از آن است که برخی مولفه ها از قبیل تحریر محل نزاع، ثبوت عالم مثال، تفاوت مراتب انسان با مراتب عالم حقیقی خارج، مفهوم جسمانیت و مادّیت، عینیّت یا مثلیّت ابدان أخروی با ابدان دنیوی، نقش قوّه خیال در آفرینش و خلق ابدان، تفاوت دو عالم دنیا و آخرت و تبیین بدن مثالی، نقش اساسی در اثبات یا انکار معاد جسمانی دارند.

هدف پژوهش حاضر بررسی اصول و روش های تعلیم و تربیت اسلامی مبتنی بر اندیشه های مولانا در مثنوی معنوی با توجه به آیات و روایات می باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که اصول و روش های تعلیم و تربیت به دلیل اهمیت آن از دیدگاه قرآن و عترت، بسیار مورد توجه مولانا بوده و آن را از ضروریات جامعه اسلامی برای تعالی و ترقی فرد و جامعه می داند. در بسیاری موارد نه تنها این دیدگاه ها و نظریات برگرفته از متون دینی، کارایی خود را حفظ نموده اند، بلکه نظریات بسیاری از علمای تعلیم و تربیت پس از وی تحت تاثیر و منبعث از نظریات مولانا بوده است. گرچه میان حوزه فعالیت علم اخلاق و تعلیم و تربیت، قرابتی متصور است، ولی بدون تردید اصول موضوعه علم اخلاق و تعلیم و تربیت اسلامی از هم جدا بوده و نباید این دو با هم اشتباه گرفته شوند. اما آنچه مسلم است، اینکه مفاهیم اخلاقی به عنوان مطلوب های تربیتی، کارایی خود را در تعلیم و تربیت اسلامی پیوسته حفظ کرده اند.

هدف پژوهش حاضر بررسی دگردیسی نهاد خانواده در دوران پیش از ظهور امام زمان(عج) است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و براساس روایاتی که تحولات عصر ظهور را در خانواده و جامعه بازگو می کنند، تحولات منفی دامن گیر خانواده در پیش از عصر ظهور عبارتند از: از میان رفتن اخلاق به علت عدم تعقل در خانواده، دنیا گرایی در خانواده ها که منجر به اضمحلال جایگاه و شخصیت افراد خانواده می شود، آزادی زنان و گسترش تفکرات فمینیستی، دگردیسی منفی در ساختار ظاهری خانواده ها از شکل سنتی به مدرنیته، کوتاهی در آموزش و پرورش دینی و معنوی فرزندان. همچنین در مورد تحولات منفی نهاد خانواده در دوران ظهور می توان به این موارد اشاره کرد: دور شدن از فرهنگ و آموزه های مهدویت به دلیل عدم آموزش و پرورش فرزندان در خانواده ها و مادی گرایی افراطی، چیرگی احساسات دنیوی یا فقر شدید خردورزی و تعقل در خانواده ها. با توجه به رابطه دمینویی رذائل اخلاقی، اگر در تربیت فرزندان دقت به عمل آید، سایر رذیلت ها از خانواده و اجتماع، رخت برمی بندد و فضیلت ها، یکی پس از دیگری از راه می رسند.

هدف پژوهش حاضر بررسی نگرش سید اشرف الدین حسینی، ملقب به نسیم شمال نسبت به دین اسلام و مهم ترین منبع آن یعنی قرآن کریم بود. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و یافته های پژوهش نشان داد که سید اشرف الدین حسینی با تکیه بر مشیء اعتدال و میانه روی در روزنامه خود (نسیم شمال) در زمینه اعتلای فرهنگی به دارایی های بومی و اسلامی تأکید داشت و بر این باور بود که با توجه به بحران های داخلی و خارجی که با وقوع مشروطه بر ایران حاکم شده بود، تنها راه گریز از این بحران ها  -که به زعم وی بخش اعظم آن دور شدن مردم از اسلام راستین و رهنمودهای ارزشمند قرآن کریم بود-  بازگشت به قرآن و اسلام ناب است. موضوعی که دغدغه های این مرد دلسوز را به همراه داشت و با انعکاس آن در سطح جامعه توانست تا حدود زیادی به بازگشت مردم به قرآن و دین اسلام تأثیرگذار باشد.