هدف این پژوهش، بررسی رابطه مهارت حل مسأله با سوء مصرف مواد در مردان معتاد خود معرف شهر کرمانشاه بود. روش مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجراء، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه معتادان مرد بود که در سال 1397 جهت ترک اعتیاد به مراکز دولتی یا خصوصی شهر کرمانشاه، مراجعه کرده بودند. از میان آن ها به کمک روش نمونه گیری تصادفی در دسترس، تعداد 120 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های پژوهش توسط پرسشنامه های حل مسأله اجتماعی لیندا و البرگ و همکاران (2000) و اطلاعات شخصی سوء مصرف جمع آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج نشان دادند، بین مهارت حل مسأله با سوء مصرف مواد در مردان معتاد خود معرف رابطه وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بر اساس مهارت حل مسأله، می توان سوء مصرف مواد در مردان معتاد خود معرف را پیش بینی نمود. نتایج کلی نشان داد، بین مهارت حل مسأله با سوء مصرف مواد در مردان معتاد خود معرف رابطه وجود دارد.
ارتباط بین تاب آوری و سخت کوشی در ورزشکاران و مقایسه آن در رشته های اجتماعی (والیبال و بسکتبال) و انفرادی (شنا و دومیدانی) بر روی نمونه ای از بانوان ورزشکار قهرمانی استان فارس آزموده شد. همچنین، در این مطالعه نقش تعدیل کنندگی نوع ورزش (انفرادی یا اجتماعی بودن) در رابطه بین تاب آوری و سخت کوشی ورزشکاران مورد محاسبه قرار گرفت. نمونه این مطالعه شامل 60 نفر از بانوان ورزشکار قهرمانی استان فارس بودند (15 نفر شنا، 15 نفر دومیدانی، 15 نفر والیبال و 15 نفر بسکتبال) که به روش تصادفی انتخاب شدند. این مطالعه از روش تحقیق توصیفی-همبستگی پیروی می کند و فرضیه ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی خطی پیرسون و تی-تست گروه های مستقل آزمون شدند؛ برای تحلیل از نرم افزار SPSS ویراست 21 استفاده شد. نتایج آزمون آماری تحلیل عاملی موید اهداف و سوالات این پژوهش بودند. بنابراین، بررسی همبستگی بین متغیرها با آزمون صفر درجه پیرسون نشان داد که رابطه مثبت معنی داری بین متغیرهای تاب آوری و سرسختی ورزشکاران در کل وجود دارد. با این حال، رابطه بین این دو متغیر در ورزشکاران اجتماعی، معنی دار و در ورزشکاران انفرادی غیر معنی دار بود. لذا، نتیجه مهم این است که نوع انفرادی یا اجتماعی بودن ورزش، نقش تعدیل کنندگی در رابطه بین تاب آوری و سخت کوشی ایفا می کند. علاوه بر این، مقایسه گروه ها با آزمون تی-تست گروه های مستقل نشان داد که بین ورزشکاران انفرادی و اجتماعی به لحاظ مقیاس تاب آوری تفاوت معنی داری وجود دارد، اما تفاوت های مشاهده شده به لحاظ مقیاس سخت کوشی معنی دار نبود.
هدف: آسیب نخاعی یک ع ارضه مخرب است که برحسب وسعت و شدت، تغییرات عظیمی در سلامت و سبک زندگی فرد ایجاد می کند. این پژوهش به منظور اثر بخشی گروه درمانی شناختی -رفتاری بر افسردگی مردان مبتلا به ضایعات نخاعی انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون یک گروهی بود. جامعه پژوهش را کلیه مردان مبتلا به ضایعه نخاعی شهر اصفهان را تشکیل دادند که به مراکز توان بخشی این شهر مراجعه نمودند؛ روش نمونه گیری به شیوه در دسترس بود؛ و تعداد 15 نفر براساس معیار های ورود به پژوهش انتخاب و تحت گروه درمانی شناختی - رفتاری قرار گرفتند. ابزار های جمع آوری اطلاعات پرسشنامه افسردگی بک- ویرایش دوم(BDI-II) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t نمونه های همبسته به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه درمانی شناختی - رفتاری افسردگی افراد مبتلا به ضایعه نخاعی به طور معناداری کاهش داده است(01/0p<). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش موید تاثیر گروه درمانی شناختی-رفتاری بر کاهش افسردگی این بیماران است لذا توصیه می شود تا مداخلات روان شناختی از جمله انواع گروه درمانی جهت کاهش عوارض روانی بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی به کار گرفته شود.
هدف از این پژوهش، پیش بینی محتوای آشکار رؤیا ها بر اساس سبک های دلبستگی و بررسی نقش میانجی حافظه شرح حال بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان روان شناسی و علوم تربیتی د انشگاه تهران شاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی و نیمسال دوم تحصیلی 99-1398 بود. حجم نمونه 434 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. تمامی شرکت کنندگان پرسشنامه های سبک های دلبستگی (هازان و شیور، 1978)، آزمون حافظه شرح حال (ویلیامز و برودبنت، 1986)، محتوای آشکار رؤیا (موسوی پور و همکاران، 1394) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1990) را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که میان محتوای آشکار رؤیاها و سبک های دلبستگی با واسطه حافظه شرح حال رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این، حافظه شرح حال مثبت و منفی با محتواهای رؤیا با موضوع بازگشت گذشته، کابوس و مرگ و بیماری رابطه معناداری داشت. بر اساس یافته ها می توان گفت که رؤیاها ریشه در گذشته تحولی فرد داشته که محتوای آن توسط حافظه فرد از رویدادهای شخصی تعدیل می شود
طلاق به عنوان یکی از غم انگیزترین پدیده های اجتماعی، از دیرباز مورد توجه پژوهشگران بوده است. این پژوهش با هدف اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر رضایت زناشویی و احساس تنهایی زوجین متقاضی طلاق شهر تهران صورت گرفت. روش این پژوهش شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین متقاضی طلاق بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 32 نفر (16 نفر برای هر گروه) از متقاضیان طلاق مراجعه کننده به دادگاه های خانواده شهر تهران در سال 1398 انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت زوج درمانی هیجان مدار قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه رضایت زناشویی (انریچ، 1989) و احساس تنهایی (راسل و همکاران، 1980) انجام پذیرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار spss20 در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس) انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که زوج درمانی هیجان مدار در افزایش رضایت زناشویی و کاهش احساس تنهایی زوجین متقاضی طلاق نقش موثری داشته است. بنابراین بر اساس نتایج این مطالعه زوج درمانی هیجانی موجب افزایش رضایت زناشویی و کاهش احساس تنهایی زوجین متقاضی طلاق می شود. لذا انجام مداخلات روان شناختی دیگر که رضایت زناشویی و احساس تنهایی را در زوجین متقاضی طلاق افزایش دهد، پیشنهاد می گردد
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر سازش یافتگی اجتماعی و راهبردهای مقابله ای بیماران MS شهر تهران انجام شد. روش: با توجه به موضوع و اهداف پژوهش روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به بیماری ام اس مراجعه کننده به درمانگاه های مرکز تحقیقات بیماری های مغز و اعصاب وابسته به مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) در شهر تهران در سال 1398-1399 می باشد. نمونه 40 نفر از بیماران ام اس زن شهر تهران که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) جایگزین می شوند. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه راهبردهای مقابله ای بلینکزوموس (1981) و پرسشنامه رفتار سازشی لامبرت (1974). پروتکل درمان شناختی-رفتاری بسته آموزشی شناختی رفتاری حاتمی نیز شامل برنامه 10 جلسه ای بود که در مدت دو ماه در اختیار گروه آزمایش قرار گرفت. روش تجزیه و تحلیل داده ها نیز تحلیل کوراریانس بود که با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی-رفتاری بر سازش یافتگی اجتماعی بیماران MS شهر تهران موثر است(001/0 p<). و درمان شناختی-رفتاری بر راهبردهای مقابله ای بیماران MS شهر تهران موثر است (001/0 p<). نتیجه گیری: می توان توان نتجه گرفت با مداخله مداوم برنامه درمان شناختی-رفتاری می توان موجب بهبود وضعیت سازش یافتگی اجتماعی و راهبردهای مقابله ای بیماران MS شد.
هدف از انجام پژوهش حاضر، مدل ساختاری پیش بینی خودشکوفایی بر اساس بخشودگی با میانجیگری تنظیم هیجانی در زوجین مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران بود. روش تحقیق همبستگی با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوج های با روابط آشفته مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران در سال 1397 تشکیل دادند، که از میان آن ها، تعداد 410 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: بخشودگی (رای و همکاران، 2001)، خودشکوفایی (جونز و کراندال، 1968) و تنظیم هیجانی (گراتز و رومر، 2004) که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. به طور کلی نتایج پژوهش حاکی از آن بود که تنظیم هیجانی در رابطه بین بخشودگی با خودشکوفایی در زوجین مراجعه کننده به مراکز شورای حل اختلاف شهر تهران، نقش میانجی دارد.
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای کمک خواهی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر گناوه بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 1359 نفر از دانش آموزان متوسطه دوم شهر گناوه بود. حجم نمونه پژوهش 30 نفر بود که به روش خوشه ای جایگزینی تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت 10 جلسه (هر هفته یک جلسه) در معرض آموزش راهبردهای کمک خواهی قرار گرفتند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (١٩٨٩) بود. به منظور تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید. پایایی پرسشنامه سازگاری تحصیلی بر اساس آلفای کرونباخ 87/0 گزارش شد. همچنین روایی این پرسشنامه در پژوهش حاضر با استفاده از ضرایب همبستگی هر سوال با نمره کل محاسبه گردید و نشان داد که همه سوالات با نمره کل همبستگی معنی داری دارند. یافته ها نشان داد که میانگین نمره تعدیل شده سازگاری تحصیلی آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون بطور معناداری بیشتر از آزمودنی های گروه کنترل است که نشان از تاثیر آموزش راهبردهای کمک خواهی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر گناوه دارد.
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداحلات مبتنی بر واقعیت درمانی بر بهبود سازگاری زناشویی در بین زوجین دچار طلاق عاطفی بود. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی با گروه پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را نیز کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده یه مراکز مشاوره ی منطقه 5 شهر تهران تشکیل دادند که با استفاده از پرسش نامه طلاق عاطفی گاتمن (1998)، زوجینی که طلاق عاطفی در آنان مشهود بود انتخاب شدند. نمونه آماری تعداد 30 نفر از این زوجین که با رضایت شخصی حاضر به همکاری در فرایند پژوهش بودند انتخاب شدند و به منظور جمع آوری داده های پژوهش از پرسش نامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1989) در دو بخش پیش آزمون ، پس آزمون و به منظور مقایسه نمرات متغیرها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده اثرات آموزش واقعیت درمانی را در متغیرهای پژوهش نشان می دهد. بر اساس نتایج به دست آمده آموزش های واقعیت درمانی بر مولفه های سازگاری زناشویی در میان زوجین تاثیر معناداری دارد.
طرحواره های ناسازگار اولیه می تواند دیدگاه افراد به مسائل و مشکلات و نحوه برخورد با اتفاقات زندگی را تبیین نماید و با توجه به ماهیت نهادینه شده این طرح واره ها در بروز بسیاری از رفتارهای در نوجوانی، جوانی و بزرگسالی نقش دارد بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و رفتارهای پرخطر در میان بیماران مبتلا به اختلال وسواس اجباری بود. روش پژوهش توصیفی همبتسگی به شیوه کاربردی بود که نمونه آماری مشتمل بر 90 بیمار بین 18 تا 50 سال با تشخیص اصلی OCD با استفاده از مصاحبه ساختاری بالینی DSM-IV-TR محور اول انتخاب شدند. همچنین به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسش نامه های طرحواره یانگ (SQ-SF) و مقیاس سنجش رفتارهای پرخطر(YBBSS) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، ضریب همبستگی پیرسون و تجزیه و تحلیل رگرسیون به کار رفت. بر اساس نتایج به دست آمده طرحواره های ناسازگار اولیه قادر است 32% از تغییرات در رفتارهای پرخطر را تبیین نماید و ضریب بتا به دست آمده نشان داد ابعاد طرد/بریدگی، محدودیت مختل و گوش بزنگی به ترتیب 0.21، 0.21 و 0.24 قادر به پیش بینی متغیر رفتارهای پرخطر هستند(Sig< 0.05). نتایج به دست آمده می تواند در بهبود کیفیت زندگی بیماران OCD کاربرد داشته باشد که به سایر محققان پیشنهاد می گردد در خصوص تاثیر پروتکل های مبتنی بر طرحواره درمانی بر بروز رفتارهای پرخطر و مکانیسم های دفاعی و ادراکی این بیماران تحقیقات بیشتری صورت دهند.
رسانه های نوین و در رأس آن ها اینترنت و شبکه های اجتماعی مجازی باعث ایجاد دگرگونی هایی در روحیات افراد شده اند و دامنه و شدت آن همچنان در حال افزایش است. این پژوهش به منظور پیش بینی سلامت روان، افسردگی و اضطراب دانش آموزان دبیرستانی بر اساس استفاده از شبکه های اجتماعی انجام شد. روش کار: روش این پژوهش از نظر شیوه اجرا، توصیفی از نوع همبستگی است. در پژوهش حاضر جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر سمنان می باشد که در نیمسال اول تحصیلی 95-94 از بین افراد در دسترس، نمونه ای با حجم 200 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده و به پرسشنامه های سلامت عمومی، اضطراب بک، افسردگی بک و پرسشنامه محقق ساخته شبکه های اجتماعی پاسخ دادند. این پژوهش از طریق ضریب آماری پیرسون و رگرسیون خطی ساده به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل انجام گرفت.نتایج: با توجه به نتایج پژوهش استفاده از شبکه های اجتماعی می تواند ابعاد کیفیت زندگی دانش آموزان را تحت تأثیر قرار دهد و در شکل دهی سلامت روان، افسردگی و اضطراب نقش دارند. بحث: شبکه های اجتماعی در شکل دهی سلامت روان، افسردگی و اضطراب نقش دارند و حتی روی ابعاد اقتصادی و اجتماعی و سیاسی جوامع هم تأثیرگذارند. لذا بایستی اقدامات آگاهی بخشی و مدیریتی در راستای میزان و محتوای مورداستفاده در شبکه های اجتماعی انجام گیرد.
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های خودآگاهی و حل مساله بر تاب آوری کارمندان زن جزیزه کیش در سال 1393 است. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون سه گروهی (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه کارمندان زن ادارات دولتی و خصوصی جزیزه کیش بودند نمونه مورد مطالعه با روش نمونه گیری در دسترس 60 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (هر کدام 20 نفر) و کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش (1) 8 جلسه تحت آموزش مهارت های خودآگاهی و گروه آزمایش (2) 8 جلسه تحت آموزش مهارت های حل مساله قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن بالای 0.7 به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار 19SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد آموزش مهارت خودآگاهی بر تاب آوری کارمندان زن موثر است. آموزش مهارت های حل مساله نیز بر تاب آوری کارمندان زن موثر بود. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های خودآگاهی در افزایش تاب آوری بیشتر از آموزش مهارت حل مساله است. بنابراین در بهبود تاب آوری آموزش مهارت خودآگاهی بیشتر از آموزش مهارت حل مساله اثربخش بود.
این پژوهش با هدف تعیین نقش مؤلفه های هوش هیجانی در پیش بینی اختلال های خوردن در یک طرح همبستگی انجام شد. بدین منظور 380 نفر از دانشجویان دختر شاغل به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی-واحد تهران جنوب در سال تحصیلی 98-97 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که به پرسشنامه های نگرش های خوردن (گرنر و گرفینکل، 1979) و هوش هیجانی (شرینک، 1996) پاسخ دادند. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین نشانه های اختلال های خوردن با هوش هیجانی (خودانگیزشی، خودهشیاری و خودمهارگری) رابطه منفی (001/0>P) وجود دارد. افزون بر آن، نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که مؤلفه های هوش هیجانی پیش بینی کننده معناداری (001/0>P) برای نشانه های اختلال های خوردن هستند که توانایی تبیین 10 درصد از واریانس نشانه های اختلال های خوردن را دارند. در این بین زیرمقیاس های خودانگیزشی، خودهشیاری و خودمهارگری از هوش هیجانی به صورت منفی سهم یگانه و معناداری در تبیین نشانه های اختلال های خوردن دانشجویان دختر دارند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که سطوح پایین هوش هیجانی، آسیب پذیری در برابر نشانه های خوردن بیمارگون را افزایش می دهد و نشانه های خوردن بیمارگون مانند رژیم غذایی و نارضایتی بدنی، عوامل بسیار پرخطری برای ابتلا به اختلال های خوردن هستند.
پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استرس شغلی بر اساس رضایتمندی زناشویی و سلامت روان در کادر پرستاری بیمارستان روانپزشکی رازی شهر تهران در سال 1396 صورت گرفت. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کادر پرستاری بیمارستان روانپزشکی رازی در شهر تهران بودند که از این میان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 135 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس سه پرسشنامه استاندارد استرس شغلی (گری تافت و اندرسون، 1981)، رضایت زناشویی انریچ (اولسون، 2006) و سلامت روان (گلدبرگ، 1972) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای هر سه پرسشنامه بالای 0.7 به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامه ها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین سلامت روان با استرس شغلی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که بین رضایتمندی زناشویی با استرس شغلی رابطه معناداری یافت نشد.
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی و تاب آوری با رشد پس از سانحه با میانجیگری سبک های مقابله با استرس در زنان مواجه شده با تروما در شهر اصفهان انجام شد. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنانی بود که تجربه سرطان یا سوگ داشتند که تعداد 300 نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه های رشد پس از سانحه تدسچی و کالهون، حمایت اجتماعی فیلیپس، راهبردهای مقابله ای بیلینگز و موس و تاب آوری کانر و دیویدسون بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر و بوت استراپ مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر مستقیم حمایت اجتماعی، تاب آوری، سبک های مقابله مساله مدار و هیجان مدار بر رشد پس از سانحه معنادار است. همچنین نتایج بوت استراپ در تحلیل میانجی نشان داد که نقش واسطه ای سبک های مقابله با استرس در رابطه حمایت اجتماعی و تاب آوری بر رشد پس از سانحه معنادار است. نتایج این بررسی نشان داد که تقویت حمایت اجتماعی، تاب آوری و همچنین آموزش راهبردهای مقابله ای مساله مدار، می تواند نقش موثری در رشد پس از سانحه و توانمندسازی زنان مواجه شده با تروما داشته باشد.
هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین علائم وسواس با نگرش به تصویر بدنی در دانش آموزان بود. روش مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجراء، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم پایه دهم شهر ساری بود که مجموعا 210 نفر بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 140 نفر به روش نمونه گیری دومرحله ای، خوشه ای تک مرحله ای و تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند . داده های پژوهش توسط پرسشنامه های علائم وسواس مادزلی (1977) و تصویر بدنی فیشر (1970) جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج نشان دادند، بین علائم وسواس با نگرش به تصویر بدنی دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود دارد و علائم وسواس توان پیش بینی معنادار نگرش به تصویر بدنی در دانش آموزان را داراست. این نتایج تلویحات کاربردی در حیطه کاهش مشکلات روان شناختی مرتبط با بدن به روان شناسان و مشاوران با در نظر گرفتن تاثیرات علائم وسواسی را ارائه می دهد.
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گروس بر خودپنداره تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال 1399 بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه منطقه 2 شهر تهران بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گروس قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد خودپنداره تحصیلی (دلاور، 1372) و پرسشنامه استاندارد سازگاری فردی-اجتماعی کالیفرنیا (کلارک و همکاران، 1953) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (مانکوا) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گروس باعث بهبود خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه شده است. همچنین یافته ها نشان داد، آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گروس باعث افزایش سازگاری (شخصی و اجتماعی) دانش آموزان شده است. بر این اساس آموزش مهارت های تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گروس می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید جهت افزایش خودپنداره تحصیلی و سازگاری اجتماعی و در نتیجه کارآمدی بهتر دانش آموزان به کار رود.
این پژوهش باهدف مقایسه ی طرح واره های ناسازگار اولیه، استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله ای در نوجوانان بد سرپرست و نوجوانان عادی در سال 98-1397 بودند انجام شد. طرح پژوهش از نوع علی – مقایسه ای است. بدین منظور به روش نمونه گیری در دسترس 60 نوجوان (30 نوجوان بدسرپرست و 30 نوجوان عادی) انتخاب گردیدو پس از اجرای پرسشنامه ی طرحواره ناسازگار اولیه، استرس ادراک شده و راهبردهای مقابله ای در دو گروه یافته ها از طریق تحلیل واریانس چند متغیره و یک متغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین نوجوانان بدسرپرست و عادی در مولفه ی طرحواره های ناسازگار اولیه و استرس ادراک شده تفاوت وجود دارد به عبارت دیگر نوجوانان بدسرپرست طرحواره های ناسازگار اولیه و استرس ادراک شده ی بیشتری دارند. همچنین نتایج حاصل نشان داد که بین راهبردهای مقابله ای دو گروه تفاوت وجود دارد به عبارت دیگر نوجوانان بدسرپرست از راهبرهای مقابله ای مسئولیت پذیری و اجتناب بیشتری استفاده می کردند.
هدف این پژوهش، تعیین رابطه کمال گرایی والدین با خودپنداره و سبک هویت دانش آموزان پسر مقطع متوسطه بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر دبیرستان های فارابی، امام خمینی و شهید درزی شهر قائم شهر به تعداد 730 نفر تشکیل می دادند که تعداد 130 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسش نامه کمال گرایی اهواز با 27 سوال، پرسش نامه خودپنداره تنسی با 84 سوال و پرسش نامه سبک هویت برزونسکی (1992) با 40 سوال می باشد که روایی و پایایی ابزارها مورد تایید قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین کمال گرایی والدین با خودپنداره (457/0 ) و سبک هویت دانش آموزان (406/0-) رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بین کمال گرایی والدین با سبک های هویتی اطلاعاتی، هنجاری و اجتنابی نیز رابطه معناداری وجود دارد: نتایج نشان داد با افزایش کمال گرایی والدین، خودپنداره و سبک های هویتی دانش آموزان ارتقاء می یابد. بنابراین به مدیران و مسئولان آموزش و پرورش پیشنهاد می شود که در برنامه های انجمن اولیاء و مربیان، خانواده را نسبت به روش های تربیتی آگاه و از پیامدهای هر یک از این روش ها مطلع سازند.
هدف پژوهش حاضر، مقایسه طرحواره های ناسازگار مادران دارای فرزندان مبتلا به اختلالات خلقی، ADHD و سالم مراجعه کننده به بیمارستان روزبه تهران بود. روش پژوهش داده ها از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه ی آماری کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلالات خلقی، ADHD و سالم در سال 1399 بود. نمونه آماری شامل 120 نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلالات خلقی، ADHD و سالم در شهر تهران بودند که بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه های، ویژگی های شخصیتی (1992) بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای هر دو پرسشنامه بالای 70/. به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد که برای این منظور پرسشنامه ها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده به وسیله تحلیل واریانس یک راهه انجام پذیرفت . یافته ها نشان دادند که در هر سه ویژگی "روان رنجورخویی"، "برون گرایی" و "سازش پذیری"، بین مادران دارای فرزندان سالم با دو گروه دیگر تفاوت معنی داری وجود دارد، میانگین "روان رنجورخویی" و "سازش پذیری" مادرانی که دارای فرزند سالم هستند به طور معنی داری کمتر از مادرانی است که دارای کودک مبتلا به "اختلالات خلقی و ADHD " است. این در حالی است که در ویژگی "برون گرایی"، مادران دارای کودک سالم، نمره بالاتری نسبت به دو گروه دیگر کسب کرده اند. با این وجود بین مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات خلقی و ADHD تفاوت معنی داری مشاهده نمی شود. با این وجود بین مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات خلقی و مادران دارای فرزند ADHD تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
هدف پژوهش حاضر اثربخشی موسیقی درمانی بر هوش عملی و خلاقیت کودکان 5-7 سال شهر تهران در سال 1399 است. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش همه کودکان 5 تا 7 سال منطقه 5 شهر تهران بود 30 نفر از کودکان 5 تا 7 سال ، با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب، و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار داده شدند . گروه آزمایش 10 جلسه 45 دقیقه ای تحت موسیقی درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. جهت سنجش هوش عملی در کودکان از آزمون وکسلر کودکان ( WPPSI-R ) و پرسشنامه خلاقیت تورنس (1990) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS20 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. داده های بدست آمده با روش تحلیل کوواریانس نشان دهنده تفاوت معنادار بین میانگین نمرات هوش عملی و خلاقیت در دو گروه آزمایش و کنترل بوده است و موسیقی درمانی بر افزایش هوش عملی (05/.= α ) و خلاقیت (01/. = α ) کودکان 5 تا 7 تاثیر معنادار دارد. با توجه به اثربخشی موسیقی درمانی در هوش و خلاقیت لازم است برنامه های گسترده ای با هدف ارتقای توانایی خلاقیت و هوش کودکان طراحی گردد که محتوای آن مبتنی بر آموزش موسیقی باشد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی پروتکل آموزشی خرد بر اساس مفاهیم روانشناسی انجام شده است تا بتوان آن را در دورههای آموزشی خرد برای ارتقای سطح خرد جامعه و در نتیجه افزایش سلامت روان زنان متاهل دارای اختلاف خانوادگی توسط روانشناسان و مشاوران به کاربست. مواد و روشها: در ابتدای طرح آموزشی، مروری بر منابع و پژوهش های مربوط به خرد با هدف استخراج مولفه های خرد متناسب با مفاهیم روانشناسی صورت گرفت. نهایتاً با توجه به مطالعات صورت گرفته، کاربردیترین مولفه ها در بیش از نیمی از تعاریف خرد، استخراج گردید. سپس مفاهیم آموزشی روانشناسی متناسب با مولفه های مذکور شناسایی و به تدوین برنامه ی آموزشی پرداخته شد. سپس فهرستی از اهداف و سرفصل های آموزشی خرد بر پایهی روانشناسی طراحی و برای تایید در اختیار اساتید و متخصصین این حوزه قرار گرفت. یافته ها: چهار مولفه ی اصلی شناسایی شده و معتبر در تعریف خرد استخراج و با تلفیق سه مفهوم روانشناسی مهارت های زندگی، تحلیل رفتار متقابل و ذهن آگاهی، سرفصل ها و بسته ی آموزشی خرد بر پایه ی روانشناسی تهیه و مقبولیت و پذیرش آن تایید گردید. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که با وجود نوظهور بودن مفهوم خرد در روانشناسی و عدم ارائه ی بستهی آموزشی در جهت ارتقای سطح خرد بر پایهی روانشناسی، میتوان با استخراج مولفه های تکرارشونده در تعریف خرد و ارتباط آن با حوزه های مختلف روانشناسی، پروتکل های آموزشی برای خرد در حوزهی روانشناسی ارائه داد. این دست مطالعات می تواند به ارتقای سطح خرد در جامعه کمک کند و مسیری نو برای پژوهشگران در جهت ارائه ی پروتکل های آموزشی بیشتر در زمنیه ی ارتقای خرد با تلفیق دوره های آموزشی-درمانی روانشناسی ایجاد کند.
