«از آستارا تا استارباد»، مجموعه ای ارزشمند در تاریخ و شناخت آثار و ابنیه شمال ایران
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴٬۵۴۱ تا ۴٬۵۶۰ مورد از کل ۷٬۷۶۲ مورد.
دولت عباسیان
کارلوگینز بورگ تاریخدان معاصر
حوزه های تخصصی:
بررسی نقش کارکردی شهر نهاوند
حوزه های تخصصی:
تازه های ایرانشناسی (2)
مغلطای و کتاب سیره او
دلایل نگاری در سیره نبوی
نقدی بر ادعاهای اریک فن دانیکن
حوزه های تخصصی:
ده فرمان از عصر فتحعلی شاه
منبع:
تاریخ پاییز ۱۳۸۱ شماره ۳
حوزه های تخصصی:
اردستان نامه
حوزه های تخصصی:
ایران نامک
مصر باستان
لقب و لقب گذارى در ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
لقب (پاژنام) اسمیست غیر از نام اصلى که حاوى مدح یا ذمى باشد, مثل حکیم الممالک. لقب گذارى درایران پیش از اسلام نیز رایج بود. به عقیدهء هندوشاه نخجوانى این روش نامگذارى در دوران آل بویه و سلجوقیان در میان عربها هم رواج یافت و بعدها در ایران جانشین کینه گذارى که شیوه اى عربى بود گردید. لقب گاهى عام است وهمانند عنوان و منصب به اشخاص گوناگون داده مى شو د. مانند ""امیرالشعراء"" و گاهى خاص است مثل ""ذوالریاستین "" که ""فضل بن سهل سرخسى "" بدان شهرت یافت. بیشتر لقبها از نظر ساختمانى، مرکب اضافى ""ال "" دار ""ذواللام "" هستند که در دستور فارسى، آنها را باید صفت مرکب وابستگى غیر فعلى اسنادى گرفت. اگر لقب پیش از اسم اصلى قرارگیرد، شاخص یا شبه بدل اسم است. لقب گاهى جانشین نام اصلى میگرددکه میتوان آن را ""نام فرعى "" نامید.