معماری اورارتو
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۴۰ مورد از کل ۱۰۹ مورد.
نگاهی دیگر به نقشمایه های جام زرین «افسانه زندگی» در مارلیک
حوزه های تخصصی:
هنر سفالگری عصر آهن در گورستان مسجد کبود تبریز
حوزه های تخصصی:
ماهیت مبادلات بازرگانی در پیش از تاریخ(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
مقالات جمعیت پیش از تاریخ ایران (نتایج مقدماتی پژوهشهای دیرین انسان شناسی ایران در منطقه یزد، دماوند
حوزه های تخصصی:
نظام آبیاری اورارتو(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
گزارش های باستان شاسی: گزارشی از بررسی باستان شناسی محوطه گسل بم (افراز)
حوزه های تخصصی:
سفال دوره اوروک در تل بلادیه بر پایه کاوش های ترانشه C6N(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
مسئله معماری عصر برنز قدیم ماورای قفقاز(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
نوسنگی در ایران
حوزه های تخصصی:
دستاوردهای تحقیقات باستان شناسی در تل بندو، نورآباد فارس(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
شوش و ایلام
حوزه های تخصصی:
- حوزه‌های تخصصی تاریخ ایران باستان تمدن های کهن
- حوزه‌های تخصصی تاریخ ایران باستان ایلام
- حوزه‌های تخصصی تاریخ گروه های ویژه جغرافیای تاریخی
- حوزه‌های تخصصی تاریخ گروه های ویژه باستان شناسی یاستان شناسی آثار هنری و بومی ملل
- حوزه‌های تخصصی تاریخ گروه های ویژه آثار و آرای تاریخ پژوهان و باستان شناسان جهان
غار شانه در (مکانی از دوران سنگ در کردستان عراق و تداوم مستمر دوران سنگ در عراق)
حوزه های تخصصی:
آموزش کودکان و نوجوانان در آغاز تاریخ ایران
منبع:
فرهنگ ۱۳۶۷ شماره ۲ و ۳
حوزه های تخصصی:
ارزیابی تاریخ های پیشنهاد شده برای گورستان مارلیک
حوزه های تخصصی:
کهن ترین میهن پارسیان در ایران: بررسی دیدگاه ها(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هرچند نام پارس از دوره هخامنشی به سرزمینی در جنوب ایران گفته می شود، ولی بر پایه پژوهش های زبانی در مدارک آشوری، پیش از آن چندین ناحیه در ایران به این نام یا صورت های دیگر آن(پارسوا، پارسواش، پارسوماش) خوانده می شدند.از این نواحی احتمالاً باید از پیرامون دریاچچه اورمیه، پیرامون کرمانشاه، و پیرامون ایلام یاد کرد.حتی پژوهش های نو، نشان داده اند که واژه پارت، نام کهن خراسان، گونه دیگری از همین نام و هم ریشه آن، و همه آن ها به یک معنی و آن «مرز» یا «پهلو» است.نخستین بار که این نام در تاریخ می آید، به گونه پارسوا در گزارش های آشوریِ سده 9 پ.م است و از آن پس پیوسته در نوشته های دیگر آشوری از آن هم چون سرزمینی فرمان بردار یاد می شود.از آن جا که نام نخستین پارسوایِ تاریخ در گزارش های مربوط به لشکرکشی های آشوریان به زاگرس شمالی و مرکزی می آید و در کنار آن نام جاهایی در شمال غربی ایران نیز ذکر می شود، از این رو پژوهندگان از دیرباز جایگاه این پارسوا را جایی در پیرامون دریاچه اورمیه شناسایی کرده بودند.هرچند پژوهندگان بعدی پارسوا را در زاگرس مرکزی شناسایی کرده اند، ولی پذیرش این فرضیه نمی تواند به معنی مستثنی دانستن دامنه پارسوا تا دریاچه اورمیه باشد و از این رو، شماری از پژوهندگان امروزی، پارسوا را سرزمینی گسترده می دانند نه یک واحد جغرافیایی خاص.در کنار این دیدگاه، هنوز هم شماری از تاریخ دانان هم چنان سرزمین کنونی جنوب آذربایجان یا شمال کردستان را یکی از نخستین زیست گاه های پارسیان در ایران می دانند.