فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۴۱ تا ۲۶۰ مورد از کل ۶۴۱ مورد.
نظریات علمای بزرگ مسلمان در باب تربیت کودک (خواجه نصیر طوسی، ابن سینا، غزالی)
منبع:
تربیت ۱۳۶۵شماره ۱۴
حوزه‌های تخصصی:
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی تاریخچه و مکاتب آراء تربیتی مکاتب فلسفی مکاتب شرق و اسلام
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی روانشناسی رشد و تحول دوره کودکی اول
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی روانشناسی رشد و تحول دوره کودکی دوم
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی حوزه های جدید روانشناسی تعامل روانشناسی و دین
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی مشاوره
روش تأویل و کاربرد آن در علوم انسانی
حوزه‌های تخصصی:
توسعه علوم انسانی و بسط مباحث درباب روش این علوم منجر به پیدایی روشهای مختلف پژوهش و تحقیق در این حوزه شده است. از متأخرترین روشهای جدید در مطالعه رفتار انسانی‘ منطق هرمنوتیک یا روش تأویل و تفهم است که پس از بروز بحران و برخی مشکلات و انتقاد از روشهای اصالت تجربه (Amprism) و مذهب تحصلی (Postitivism) در زمینه مطالعه رفتار انسانی تکوین یافته است. در این مقاله اصول و مبانی و نتایج مثبت و مشکلات این روش مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
تربیت از دیدگاه قرآن
منبع:
پیوند ۱۳۶۶ شماره ۹۷
حوزه‌های تخصصی:
نظریات علمای بزرگ مسلمان در باب تربیت کودک (ابن سینا غزالی خواجه نصیر طوسی)
منبع:
تربیت ۱۳۶۶ شماره ۱۹
حوزه‌های تخصصی:
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی تاریخچه و مکاتب آراء تربیتی مکاتب فلسفی مکاتب شرق و اسلام
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی روانشناسی رشد و تحول دوره کودکی اول
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی روانشناسی رشد و تحول دوره کودکی دوم
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی حوزه های جدید روانشناسی تعامل روانشناسی و دین
- حوزه‌های تخصصی روانشناسی مشاوره
نگرشی بر رویکردهای متافیزیکی تعلیم و تربیت در زایش تراژدی نیچه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
فردریش نیچه ، جان تازه ای به تراژدی مدرن - به ویژه با در نظر گرفتن تراژدی کهن یونان- بخشید. به یمن وجود وی، تراژدی همزمان ندایی در گوش مدرنیته و شاخصه ای طنین انداز برای تبیین ادعاها و نگرشهای دنیای مدرن در مقابل پیشینه کلاسیک به شمار می رود. او از دل زایش تراژدی به مقوله ی متافیزیک به عنوان حقیقتی محتوم و تمامیت یافته می پردازد و با تحلیل نقش تراژدی و بهره گیری از نظریه های متعدد از جمله اراده ی معطوف به قدرت، برخی اندیشه های مرتبط با تعلیم و تربیت را شکل میدهد. این مقاله جستاری است برنگرش متافیزیکی نیچه، که تلاش می کند تا با توجه به تجربه بنیادینی که تفکر نیچه به مقوله متافیزیک داشته به تعمق برخیزد. در این مسیر، با رویکردی استنتاجی، با بررسی بن مایه های فلسفه ی نیچه و مبتنی بر مفاهیم مستخرج از آن، دلالتهای تربیتی مستنتج از آن ارایه می گردند و فلسفه وی در زایش تراژدی از منظر تعلیم و تربیت تفسیر می گردد. بر این اساس، با بهره گیری از آرای وی در زایش تراژدی، به تفسیر متافیزیک نیچه پرداخته، دیدگاه های ابراز شده از سوی وی در حوزه تعلیم و تربیت بررسی می گردد. آنچه حاصل می آید این است که از منظر نیچه هدف غایی تربیت، احراز مقام انسان برتر بوده و در این راستا ضمن تعارض با مفاهیم تربیتی حاصل از اخلاق مسیحیت، انسان را در مقام خلق معنا می شناسد و زندگی را زمینی می شناسد.
قدرت علم
منبع:
پیوند ۱۳۷۴ شماره ۱۸۶
حوزه‌های تخصصی:
مبانی متافیزیکی اندیشه اسلامی بنیانی برای تکوین نظریه های روانشناختی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
تعلیم و تربیت از دیدگاه اقبال
منبع:
تربیت ۱۳۷۴ شماره ۹۹
حوزه‌های تخصصی:
"پایگاه تعلیم و تربیت در اسلام: مراکز دیگر آموزش در قرن های نخستین اسلام "
منبع:
مکتب مام ۱۳۵۵ شماره ۸۴
حوزه‌های تخصصی:
امام و تعلیم و تربیت
هدفهای تعلیم و تربیت در اسلام: اساس تقسیم بندی هدف های تربیت (2)
منبع:
پیوند ۱۳۶۱ شماره ۴۰
حوزه‌های تخصصی:
نگاهی دوباره به ارشاد اسلامی: رویکردی تربیتی
حوزه‌های تخصصی:
هرچند می توان ادعا نمود که مفاهیم اساسیِ دینی معنای حقیقی و ثابتی دارند اما همواره، معانیِ واژه ها، در طی زمان، دستخوش تغییرات فراوان می شود و یک واژه، در همة حالات به یک معنا به کار برده نمی شود. به عبارت دیگر این، نحوة ادراک آدمی است که نحوة حضور مفاهیمی از این دست را در عرصة حیات او رقم می زند.
این مقاله نه در پی بررسی تحول تاریخی مفهوم رشد و ارشاد است و نه مدعی دستیابی به معنای حقیقی آن در فرهنگ اسلامی است؛ بلکه تنها سعی دارد فهم خود را به معنای حقیقی و ثابت این مفاهیم نزدیک کند و از این رهگذر به پیشنهاد یک منظومة معنایی و یک صورت بندی نظری و طرح یک دیدگاه نظری تربیتی بپردازد. به بیان دیگر، صرف نظر از تحول تاریخی و کاربردهای امروزین ارشاد اسلامی، در پیِ آن است که از طریق مقایسة این واژه با سایر مفاهیم متقارب، در یک فضای نظری خاص، به تبیین معنای ارشاد اسلامی و یک صورت بندیِ نظری برای تعیین نسبت این مفهوم با سایر مفاهیم مجاور اقدام کند. این معناکاوی با رویکردی تربیتی و در راستای نظریه ای که نگارنده در حوزة تعلیم وتربیت اسلامی ارائه کرده است (نظریة بصیرت) انجام می شود؛ بنابراین صرفاً از نوع روایی و قرآن پژوهی به شمار نمی آید.
این مقاله بر آن است که با تکیه بر دیدگاهی تربیتی، تا آنجا که مقدور است به گونه ای پدیدارشناسانه و براساس برداشتی از متون موثق دینی، به تعبیری جدید از ارشاد اسلامی دست یابد، با این امید که این تعبیر، از طریق تغییر نگرش ها، در حوزة سیاست گذاری نیز وارد شده و در آن جاری گردد.
پایگاه تعلیم و تربیت در اسلام: تنبیه شاگردان و رابطه با محیط مدرسه از نظر علمای صدر اسلام (6 صفحه - از 12 تا 17)
منبع:
مکتب مام ۱۳۵۶ شماره ۹۶
حوزه‌های تخصصی: