فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳٬۲۸۱ تا ۳٬۳۰۰ مورد از کل ۸٬۳۴۸ مورد.
تئاتر کارگاهی، تئاتر آزمون های مکرر (1)
حوزه های تخصصی:
نقد و تحلیل نمایش (4) جامه تأخیر برای گریز از ادراک
منبع:
صحنه ۱۳۸۲ شماره ۲۸
حوزه های تخصصی:
فیلمنامه: ساختار نه پرده ای
منبع:
نقد سینما ۱۳۸۲ شماره ۴۴
حوزه های تخصصی:
مروری بر یک سوء تفاهم
معرفی اثر-تاریخ سینمای آذربایجان
حوزه های تخصصی:
ساعتی با حسام الدین سراج
معرفی اثر-پنج فیلمنامه (آندری تارکوفسکی)
حوزه های تخصصی:
دو نمونه روایتگری کربلا
منبع:
تئاتر ۱۳۸۲ شماره ۳۴و۳۵
حوزه های تخصصی:
«هزاردستان» در «ضیافت شیطان»
منبع:
بیدار مهر ۱۳۸۲ شماره ۲۲
حوزه های تخصصی:
نمایشگری های کاروانی در ایران: پژوهشی نظریه پردازانه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پویشها - کارکنشها (فعالیتها) و پدیده های تماشاگانی (فنونهای تئاتری) در ایران را به پژوهش و نظر این پژوهشگر می توان در نه ریختار (فرم گونه) گنجاند : 1) نمایشگری آیینی (RITUALSTIC PERFORMANCE) 2) نمایشگری کاروانی (PROCESSIONAL PERFORMANCE) 3) داستانگویی نمایشگرانه (DRAMATIC STORYTELLING) 4) نمایشگری گذرگاهی (STREET AND OUTDOOR PERFORMANCE) 5) نمایش عروسکی )PUPPET THEATRE) 6) نمایش خندستانی (FARCICAL PLAY) . نمایش سوگرنجهای دین سروران (PASSION PLAY) تماشاگان باختریسان (تئاتر به سبک غرب) (WESTERNINFLUENCED THEARE) تماشاگان گزینشدر آمیزی (تئاتر التقاطی تئاتر اکلکتیک) (ECLETIC THEATRE) در پژوهش حاضر ریختار شماره دو نمایشگری کاروانی در کانون نقد و نظریه پردازی قرار گرفته و چنین نتیجه گرفته شده که این ریختار تماشاگی (فرم تئاتری) خود بر بنیاد در و نمایه به سه گونه شاخه ای بخش پذیر است (1) نمایشگریهای سورکاروانی (مانند میرنوروزی) (2) نمایشگریهای سوگکاروانی (مانند نمایش قالی شویان در مشهد اردهال کاشان) و (3) نمایشگریهای آیفتمندی) (مانند نمایشواره های تمنای باران) از میان این گونه شاخه ای ریختار نمایشگری کاروانی گونه های نمایشگریهای سورکاروانی از میان رفته اند. نمایشگریهای سوگکاروانی که در دوران پیش از اسلام در ایران رواج داشته اند - و سوگ سیاوش نمونه ی برجسته ی آن بوده است - نیز از میان رفته اند - لیکن نمونه هایی که وابسته به مذهب تشیع می باشند همه ساله برگزار می گردند. نمایشگریهای آیفتمندی که نمونه ی کلان آن نمایشهای تمنای باران بوده است به تدریج جنبه های نمایشی خود را از دست داده اند و جنبه های نیایشی به خود گرفته اند.
روایت ادوارد آلبی از رویایی آمریکایی
منبع:
صحنه ۱۳۸۲ شماره ۲۶
حوزه های تخصصی:
تراژدی، نوحه بشریت بر احوال خویش (نقد و تحلیل 6) (بخش پایانی)
منبع:
صحنه ۱۳۸۲ شماره ۳۰
حوزه های تخصصی: