بی شک هر رفتار آدمی را منطقی است و بر آن منطق پاداشی مترتب این پاداش گاه می تواند کاملا مادی باشد ، و زمانی می تواند فقط به رضایت درونی فرد بیانجامد.مطالعات عدیده ای که دراین زمینهانجام شده اند ، بر این نتیجه اند که انسانهایی که دارای نگرشهای یکسان هستند یا تشابهات مشهودی دارند، بیشتر به تقویت یکدیگر می پردازند تا کسانی که تشابهات کمی نسبت به یکدیگر دارند. یکی از نظریه پردازان ارتباطات به چنین نتیجه ای رسیده است : (پاداش باید کاملا از نظر دریافت کننده پیام تعریف وتشریح شود.)
"هر چه این امکانات و وسایل ارتباطی پیشرفته تر شد ، پروپاگاندا از ارج و قرب بیشتری برخوردار گردید، به نحوی که امروزه جز با استفاده ازآن نمی توان از حصول یک موفقیت سیاسی ، اطمینان داشت.
"
آنچنان که مطالعات ارتباط شناسی در سه دهه اخیر روشن و تبیین کرده است ارتباطات رسانه ای را به دشواری می توان فارغ از بنیادهای فرهنگی و اجتماعی جوامع به مطالعه و تحقیق در آورد.