اطلاع کافی از عملکرد گذشته، وضع موجود، و برنامههای آینده سازمان پخش مهمی از فرایند برنامهریزی و سیاست گذاری است.به عبارت ساده، برنامهریزی یعنی تصمیمگیری در مقطع کنونی برای شکل داده به آینده. از جمله مزایای برنامهریزی آن است که دشواریها و حوزه گزینشهای ممکن را به روشنی نشان میدهد و، درعین حال، برای شرایط گوناگون، گزینههای بااهمیت را جستوجو میکند.
درنتیجه، برنامهریزی منجر به روشی منطقی و نظامدار یا سیستماتیک میشود.
قدم اول در برنامهریزی تعیین اهداف دوربرد و کلی است، سپس تبیین و تعریف روشهاوچارچوب ها و چگونگیها برای نیل به اهداف. آنچه در فرایند برنامهریزی رسانههای دیداری و شنیداری مستلزم توجه و تعمق است، روشن ساختن مقاصد،امیال، نیازها، و مصلحت مخاطبان برنامهها و پیامهای رسانه است. لذا، سنجش عوامل تاثیرگذار در عملکرد هریک از این عوامل در درون محیط و خارج از محیط سازمانهای رسانهای و همچنین تحت تاثیر قراردادن این عوامل از اهم فعالیتهای مدیریت و برنامهریزی رسانه است.دراین مقاله، با برداشتی از حوزه عملکرد رسانهها، تجارب و دیدگاههای راهبردی را برای نیل به هدفگذاری نظامگرا مورد بحث و بررسی قرارمیدهیم. انتظار این است که، با مراجعه به تعامل و ارتباط سیستمی و نظامگرایانه عوامل محیطی رسانهها، راه منطقی برنامهریزان دراین بخش فراهم آید.
ویژگیهای مدیر فرهنگی چیست و مدیران فرهنگی ما چگونهاند؟ اینها دوسؤالی هستند که در کتاب خصایص مدیران فرهنگی بدان پرداخته شده است. این کتاب گزارشی پژوهشی است که آقای محمد حبیبی انجام داده و موسسه فرهنگی تبیان درسال 1379 منتشر کرده است. هدف اصلی این پژوهش شناخت، دستهبندی و سنجش برخی از صفات و قابلیتهای افرادی است که در سازمانهای فرهنگی به مدیریت میپردازند. ساختار این کتاب، باتوجه به محتوای آن، به سه بخش تقسیم شده است: دربخش نخست، در مورد بینش و رویش تحقیق، مفاهیم و ادبیات موضوع مطالبی عرضه شده است. دربخش دوم، ویژگیهای مطلوب مدیران فرهنگی و در بخش سوم ویژگیهای موجود این گروه از مدیران آورده شده است.
اداره کل موسیقی و سرودسازمان صداوسیما، تامینکننده نیازهای موسیقی در شبکهها و ایستگاههای صداوسیما وظیفه سنگینی در زمینههای تولید، آموزش و تحقیق برعهده دارد. این مرکز موسیقی هفت شبکه تلویزیونی و چندین ایستگاه رادیویی را در داخل و خارج تغذیه میکند.
صحبت من را صحبت یک متخصص رسانه تلقی نکنید، بلکه صحبت کسی تلقی کنید که دست کم سیسال تجربه دانشگاهی در توسعه علوم دارد، دراین زمینه تفنن کرده است و با این دید به رسانه نگاه میکند.
نویسنده که کارشناس سازمان صداوسیما است، ویژگیهای مدیریت رسانهای را مرور میکند. نویسنده به محدودیت منابع فارسی دراین زمینه و ارتباط احتمالی آن با انحصاری بودن رادیو و تلویزیون در ایران اشاره میکند و با بیان مقدمه فشردهای درباره انواع رسانهها و تاثیر مالکیت آنها برمدیریت رسانهای و نگاه غرب به این شکل از مدیریت، ویژگیهای مدیریت رسانهای را به اختصار شرح میدهد. در این دیدگاه، مهمترین ویژگیهای متمایز کننده این مدیریت با مدیریت سایر سازمانها عبارتاند از: حجم مخاطبان، کیفیت محصول یا برنامه، بحرانی بودن دائم حوزه سازمانی و مدیریت، تنوع بسیار وسیع سلیقه مخاطبان، ضرورت سازگاری دائم با تحولات سریع فناوری، محیط رقابتی، دشواری ارزیابی کیفی محصول و آمیختگی محتوا، کیفیت و کمیت(فرم).
تصمیمگیری، اصل اول مدیریت، ودرسازمانهای رسانهای نیز وظیفه اصلی مدیران است. هربرت سایمون، با پژوهش درباره تصمیمگیری در رسانهها، اهمیت این مهارت را با مدیریت این نهادها برابر میداند.
او، بااشاره به موارد رسانهای، چهارعامل(منابع، هدف، نیروی انسانی، محیط) را در تصمیمگیری موثر میإاند، ضمن آن که بر پیشبینی ناپذیری درهمه تصمیمگیری ها و احتمال وجود خطر در این امور تاکید دارد. او تصمیمها را به دو گروه (برنامهریزی شده و برنامهریزی نشده) تقسیم میکند و پیشبینی ناپذیری نتایج تصمیمها را به آن ها مربوط میداند. سایمون، با تشریح فرایند تصمیمگیری، پنج مرحله را برای تصمیمگیری درنظر دارد که عبارتاند از: تعریف مشکل، مشخص کردن هدف، تعیین راهحلها، انتخاب یک راه حل و اجرای آن. او توصیه میکند که درپایان این مراحل راهحل اجرا شده را کنترل کنید.
زمانی که مهندسان اولین رایانهها را به صورت آزمایشی به هم متصل میکردند، شاید هرگز تصور نمیکردند که مدتی بعد، یک شبکه پیوسته جهانی به وجود آید و از طریق آن، میلیونها رایانه در سرتاسر جهان به هم مرتبط گردند. اکنون این شبکه وجود دارد و همانطور که همه ما میدانیم، نام آن اینترنت است.
یکی از خدمات اینترنت، وب جهانی است؛ مجموعهای عظیم از صفحات بیشمار وب که هرکدام از آنها اطلاعات خاصی را ارائه میکنند.