کنفرانس تهران نقطه اوج همکاریهای انگلیس – آمریکا – شوروی بود. این اتحاد که در سال 1941 شکل گرفت، با وجود چند مورد اختلاف نظر و مجادله، به تدریج قوی تر شد. در آغاز این سه قدرت تنها می توانستند در مورد مسایل نظامی با هم توافق کنند، اما بعدها توافقهای سیاسی نیز دست یافتند.
این متن به بررسی علل تصمیم ویلسون، رئیس جمهور امریکا، پس از پایان جنگ جهانی دوم در مورد مداخله در جنگ داخلی روسیه از 1918 تا 1920 میپردازد که عدهای آن را اشتباه کوچکی در سیاست خارجی آمریکا با وجود نادیده گرفته شدن آن میدانند.