هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین هزینه های تبلیغات و ارزش شرکت با معیار tobin’s Q در شرکت های بورس اوراق بهادار تهران است. در این تحقیق داده های مربوط به 100 شرکت به صورت ترکیبی و برای دورة زمانی 1383تا 1387 و با استفاده از رگرسیون های تلفیقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. فرضیه های اول و دوم تحقیق به ترتیب به وجود رابطه معنی دار بین نسبت هزینه تبلیغات به دارایی ها و نسبت هزینه تبلیغات به فروش با ارزش شرکت بر اساس معیار توبین پرداخته است. نتایج تحقیق نشان داد هیچ کدام از فرضیه های تحقیق تأیید نمی شوند. یعنی، بین نسبت هزینه تبلیغات به دارایی ها و نسبت هزینه تبلیغات به فروش با ارزش شرکت طبق مدل توبین رابطه معنی داری وجود ندارد.
رقابت به گونهای است که شرکتها حتی از کمترین مبالغ سرمایهگذاری صرف نظر نمیکنند. در چنین شرایطی تبلیغات یکی از ابزار نیرومندسازی توان رقابتی شرکتهاست. باتوجه به اهمیت تبلیغات در شرایط کنونی بازار رقابتی، این سؤال پیش میآیدکه آیا نشان دادن مخارج تبلیغات به عنوان هزینه دوره در صورتهای مالی صحیح است و آیا اثرات آتی مخارج تبلیغات بر ارزش بازار شرکت تأثیر دارد یا خیر. تحقیق حاضر به بررسی رابطه مخارج تبلیغات و ارزش بازار شرکت میپردازد. در این تحقیق از تحلیل رگرسیون استفاده شده است تا میزان اثر تبلیغات به عنوان متغیر مستقل بر ارزش بازار شرکت به عنوان متغیر وابسته مشخص شود. برای آزمون فرضیههای تحقیق از اطلاعات صورتهای مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1381 الی 1385 استفاده شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که افزایش مخارج تبلیغات سبب افزایش ارزش بازار شرکت میشود. بنابراین میتوان پیشنهاد کرد که مخارج تبلیغات به عنوان یکی از انواع داراییهای نامشهود (منابع شرکت) قلمداد و در صورتهای مالی گزارش شود.