فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۱ تا ۸۰ مورد از کل ۱۲۹ مورد.
استراتژی نیل به قلمرو سرحدی تکنولوژی: فراتر از مزیت نسبی
حوزه های تخصصی:
این نوشته در پی آن است تا با توجه به راهبردهای (استراتژیهای) توسعه‌ای که تاکنون درایران اقتباس شده است، و با توجه به مبانی نظری این راهبردها - که عمدت! مبتنی بر نظریه‌مزیت نسبی بوده است - پیش فرضهای ضمنی و نهفته‌ای را که نبود آنها منجر به عدم موفقیت‌آن راهبردهای توسعه شده است، بنمایاند. آن گاه برای برون رفت از حلقه بسته جابه‌جاییهای‌مکرر در راهبردهای مبتنی بر مزیت نسبی، چارچوبی را پیشنهاد می‌کند که ترکیبی است از یک "نظام ملی رتبه‌بندی اولویتها" همراه با طراحی یک "نظام ملی کارآفرینی" که می‌تواند دربستری از آزادسازیهای اقتصادی و تجاری، از طریق بهره‌گیری از "مزیت عقب‌ماندگی" و جذب‌گسترده سرریزهای پژوهش و توسعه جهانی و تمرکز بر رقابت فن‌آورانه (تکنولوژیک)، اقتصادما را قدم به قدم، و طی یک فرایند تکاملی، به قلمرو سرحدی فن‌آوری جهانی نزدیک سازد.
سیاستهای تجاری بین‌المللی، صنعتی کردن و توسعه اقتصادی
حوزه های تخصصی:
طی دهه‌های 1950 و 1960، بیشتر ملت‌های در حال توسعه، به ویژه کشورهای‌بزرگتر، قویا سیاست صنعتی کردن از طریق جایگزینی واردات را پی گرفته‌اند. این امر براساس‌حمایت سنگین استوار بود و عمدتا منجر به صنایعی شد که کارایی بسیار ناچیزی داشتند. ازاوایل دهه 1970، شمار فزاینده‌ای از کشورهای در حال توسعه مقررات‌زدایی اقتصاد وآزادسازی تجاری خود را آغاز کردند ، و این امر کارایی و رشد را برانگیخت. بعضی از کشورهای‌در حال توسعه نیز سیاستهای راهبردی تجاری را دنبال کردند و رشد درون‌زا (آن‌طور که نظریه‌رشد درون‌زا فرض می‌کند) را تجربه نمودند، اما موفقیت آنها در این زمینه محدود بود. با این‌حال، تحت قوانین تجاری بین‌المللی جدید غیرممکن و غیر اصولی است که کشورهای درحال‌توسعه "معجزه" آسیای شرقی را تکرار کنند که براساس حمایت دولتی قوی از صنایع داخلی، ودر همان حال، تشویق به رقابت و کارایی در میان شرکتهای داخلی بود. با پایان یافتن‌موفقیت‌آمیز دور اوروگوئه، پیش‌بینی می‌شود که از طریق مقررات‌زدایی مداوم و دستیابی‌بیشتر به بازارهای کشورهای توسعه یافته، نفع زیادی عاید کشورهای درحال توسعه گردد.