امیرحسام رحیمی

بهره مندی از فواید فعالیت بدنی مستلزم داشتن سبک زندگی فعال و مشارکت مستمر در انواع فعالیت بدنی به خصوص فعالیت بدنی اوقات فراغت و نهایتاً نهادینه شدن آن در افراد است. از این رو، هدف تحقیق حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر نهادینه سازی فعالیت بدنی اوقات فراغت و ارائه الگو بود. روش انجام تحقیق آمیخته از نوع اکتشافی بود که در دو بخش کیفی و کمی و به روش میدانی اجرا گردید . جامعه آماری در بخش کیفی و کمی کلیه افرادی بودند که به مدت 5 سال در اوقات فراغت خود فعالیت بدنی مداوم داشتند که با 16 نفر به روش گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری در بخش کیفی مصاحبه شد و طبق جدول مورگان 384 نفر برای اجرای بخش کمی به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار تحقیق در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسش نامه حاصل از مصاحبه بود که روایی و پایایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و روش های آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد در مجموع 27 عامل بر نهادینه سازی فعالیت بدنی اوقات فراغت تأثیر دارند که با شناخت، برنامه ریزی و ایجاد سازوکارهایی برای عملیاتی سازی این عوامل می توان روند نهادینه سازی فعالیت بدنی اوقات فراغت را در افراد جامعه تسهیل کرد و شاهد جامعه ای سالم و پویا بود.

مقدمه: بهره مندی از فواید فعالیت بدنی مستلزم داشتن سبک زندگی فعال و مشارکت مستمر در انواع فعالیت بدنی است. بنابراین هدف از این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر در نهادینه شدن فعالیت بدنی اوقات فراغت مبتنی بر نظریه نهادینه سازی بود. روش پژوهش: روش تحقیق کیفی از نوع اکتشافی و به لحاظ هدف از نوع کاربردی بود و به شکل میدانی اجرا شد. مشارکت کنندگان پژوهش حاضر (16 نفر)، افرادی بودند که حداقل پنج سال فعالیت بدنی مستمر (سه جلسه در هفته) داشتند و این رفتار در وجود آنها نهادینه شده بود و از طریق روش نمونه گیری هدفمند و به شیوه گلوله برفی تا رسیدن به نقطه اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و برای تحلیل داده های از روش کدگذاری استفاده شد. روایی و پایایی مصاحبه ها از طریق روش های معتبر بررسی شد. یافته ها: نتایج تحقیق منجر به کشف 21 عامل از جمله کسب پاداش های درونی و بیرونی و ارضای حس رقابت طلبی در مرحله عادت سازی، ترویج فعالیت بدنی و نتایج آن برای دیگران و تشکیل و رهبری گروه های ورزشی در مرحله عینی سازی و کسب محبوبیت اجتماعی و الگو شدن برای دیگران در مرحله رسوب گذاری فرایند نهادینه شدن فعالیت بدنی اوقات فراغت شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان با شناخت، برنامه ریزی و ایجاد سازوکارهایی برای عملیاتی سازی عوامل کشف شده و همچنین اتخاذ راهکارهایی برای تجربه این موقعیت ها توسط افراد جامعه روند نهادینه شدن فعالیت بدنی اوقات فراغت را در افراد و در نهایت کل جامعه تسهیل کرد و شاهد جامعه ای سالم و پویا بود.

این پژوهش با هدف بررسی عوامل مؤثر در حضور هواداران فوتبال تیم ملی ایران در مسابقات جام جهانی 2018، براساس نظریه ارزش های مصرف شده انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع تحلیلی و از لحاظ هدف، کاربردی بود که به صورت میدانی اجرا شد. ﺟﺎﻣﻌه آﻣﺎری پژوهش شامل همه هواداران ایرانی حاضر در جام جهانی فوتبال 2018 روسیه بودند که با توجه به نبود آمار دقیق از تعداد آن ها، براساس جدول کرجسی و مورگان برای جامعه نامعلوم، 384 نفر به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده های پژوهش پرسش نامه پژوهشگرساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن علاوه بر بررسی دقیق متون و ادبیات پژوهش، پس از نظرخواهی از اساتید و متخصصان (10 نفر) تأیید شد. همچنین، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (84/0) محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و از روش های آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مهم ترین علل حضور هواداران در ورزشگاه، به ترتیب شامل عامل احساسی با بار عاملی 98/0، عامل اجتماعی با بار عاملی 94/0، عامل شناختی با بار عاملی 91/، عامل شرطی با بار عاملی 85/0 و عامل عملکردی با بار عاملی 64/0 بودند. درمورد عوامل حضور هواداران در مسابقات تیم ملی در سطوح جهانی نسبت به سطوح پایین تر باید گفت که ارزش های احساسی و ملی گرایی به مراتب از دیگر ارزش های مصرف شده توسط هواداران مؤثرتر بودند. این امر موجب می شود تا هواداران موانعی همچون بُعد مسافت، بُعد اقتصادی، شرایط آب وهوایی، قیمت بلیت و شرایط اسکان را نادیده بگیرند و همواره حضور در ورزشگاه برای تماشای مسابقات جام جهانی در آن ها موجب ایجاد غرور ملی و وجهه اجتماعی شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی عومل تاثیرگذار بر اشتباهات داوران لیگ یک و لیگ برتر فوتبال ایران بود. روش تحقیق این پژوهش پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی داوران فوتبال لیگ یک و لیگ برتر ایران در سال 99-1398 تشکیل دادند (165=N)، که نمونه پژوهش بصورت تمام شمار انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن با تحلیل عاملی اکتشافی و پایایی آن با آلفای کرونباخ (93/0= α) محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون پارامتریک تی تک نمونه ای و آنالیز واریانس مکرر با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که به جز عامل محیطی بقیه عوامل شامل: فردی، آموزشی، مدیریتی و اقتصادی، تأثیر معناداری بر اشتباهات داوران گذاشته و همچنین این مولفه ها با یکدیگر اختلاف معنی داری داشته اند. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که با کنترل بیشتر وضعیت جسمی و روحی داوران، برگزاری کلاسهای آموزشی بیشتر در طول فصل، متناسب کردن حقوق داوران با کل دنیا و پرداخت به موقع آن و استفاده از مدیران ورزشی و کارآزموده در حوزه داوری فوتبال ایران می توان شرایطی ایجاد کرد تا هر چه کمتر شاهد اشتباهات داوری بوده و داوران روز به روز به سطح مطلوب تری نزدیک شوند.

هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر توسعة ورزش همگانی در خوابگاه های دانشجویی بود. روش پژوهش پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعة آماری شامل دانشجویان ساکن خوابگاه، در هشت دانشگاه دولتی جنوب شرق کشور بود (16227= N ) که از این تعداد 368 نفر پسر و 375 نفر دختر، نمونة پژوهش را تشکیل دادند. نمونه گیری به صورت طبقه ای در دسترس انجام شد. ابزار پژوهش، پرسش نامة محقق ساخته ای بود که روایی آن با تحلیل عاملی، و پایایی آن با آلفای کرونباخ ( α =0/89) محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تی تک نمونه و روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که همة عوامل تأثیر معناداری بر توسعة ورزش همگانی در خوابگاه های دانشجویان داشتند. اولویت بندی عوامل به روش تحلیل سلسله مراتبی برای پسران به ترتیب عبارت بودند از: عامل ساختاری، زمان، عوامل مدیریتی، فردی و فرهنگی و برای دختران عبارت بودند از: عامل ساختاری، مدیریتی، زمان، عوامل فرهنگی و فردی. با توجه به یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که با برنامه ریزی و تمرکز روی عوامل تأثیرگذار بر توسعة ورزش همگانی در خوابگاه های دانشجویان می توان شرایطی ایجاد کرد تا دانشجویان با رغبت بیشتری به ورزش همگانی روی آورند.