بهنام مدبری

زمینه و هدف: مطابق ماده 3  قانون پیشگیری از وقوع جرم (سال 1394)، تعیین قدرالسهم کلیه نقش های حقیقی و حقوقی، نقش به سزایی در پیشگیری از جرم سرقت دارد؛ هدف این پژوهش تدوین  راهبردهای پیشگیری از جرم سرقت با تکیه بر تسهیم نقش های حقیقی و حقوقی است.روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی، تحلیلی می باشد. جامعه آماری  تعداد 400 پرونده سرقت و بهره گیری از خبرگان حوزه پیشگیری از جرم است. نمونه انتخابی، تعداد ۳۸۴ پرونده بود که نکات مهم آن توسط پرسش نامه محقق ساخته، توسط 40 نفر خبرگان مورد بررسی قرار گرفت. روایی آن صوری و محتوایی توسط 7 نفر از نخبگان، و پایایی آن با آلفای کرونباخ 79/0 شده و اولویت بندی راهبردها بر اساس روش تصمیم گیری چند معیاره تاپسیس انجام شده است.یافته ها: مهم ترین راهبردهای پیشگیری از جرم سرقت در شهر تهران  مبتنی بر معیارهای قانونی، علمی، وظیفه ای (ساختاری و ماهیتی) و مشارکتی نقش های حقیقی و حقوقی با محوریت پیشگیری اجتماعی، وضعی و کیفری شناخته شد. از نگاه خبرگان، نقش های حقیقی و حقوقی با قابلیت فعالیت پیشگیری اجتماعی در اولویت نخست، پیشگیری وضعی در جایگاه دوم و پیشگیری کیفری در جایگاه سوم اجرای راهبردهای پیشگیری از سرقت است.نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد میزان مشارکت سایر نقش ها (به خصوص شهروندان و سازمان های مردم نهاد) در امر پیشگیری از سرقت کم شده و مطالبه گری از دستگاه عدالت کیفری افزایش یافته است. در این راستا وزارت آموزش و پرورش، وزارت راه و شهرسازی و قوه قضائیه بیشترین نقش را در پیشگیری اجتماعی، وضعی و کیفری دارند.

زمینه و هدف: فارغ التحصیلان دانشگاه پلیس با عنایت به وظایف محوله با طیف وسیعی از افراد جامعه در ابعاد مختلف در تعامل می باشند؛ ازاین رو قبل از حضور در محیط کار تحت آموزش مهارت های ارتباطی قرار می گیرند. در این پژوهش به تأثیر مهارت های ارتباطی بر جرأت ورزی، بهزیستی روان شناختی و روابط بین فردی دانشجویان دانشگاه پرداخته شد. روش: این پژوهش از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری داده ها، از نوع تحقیقات کمّی با استفاده از تکنیک نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش تمامی دانشجویان رسته اطلاعات و کشف جرائم دانشکده اطلاعات در سال 1401 (مهر تا بهمن ماه) بود. به منظور اجرای طرح پژوهشی در ابتدا از میان فهرست دانشجویان به صورت هدفمند ساده 40 نفر از دانشجویان ورزشکار انتخاب شد و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شد. پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای یک بار) تحت آموزش مهارت های ارتباطی قرار گرفتند درحالی که در گروه کنترل هیچ آموزشی صورت نگرفت. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسش نامه جرأت ورزی، پرسش نامه بهزیستی روان شناختی و پرسش نامه روابط بین فردی بود و تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) و با نرم افزار spss22 انجام شد. یافته ها: یافته نشان می دهد که متغیر جرأت ورزی در پیش آزمون 43.5 و در پس 79.6 آزمون، متغیر روابط بین فردی در پیش آزمون 54.1 و در پس آزمون 77.3 و متغیر بهزیستی روان شناختی در پیش آزمون 50.7 و در پس آزمون 75.4 در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه افزایش یافته است. نتایج: نتایج نشان داد به کمک تکنیک های مهارت های اجتماعی و ارتباطی، افراد مسئولیت رفتارهای خود را به عهده گرفته و با جرأت و جسارت کافی توانایی ابراز وجود پیدا کرده و روابط بین فردی خود را طوری تنظیم کرده تا ارتباط مؤثرتری را تجربه کنند. در مقابل چالش ها و موقعیت های نامطلوب شکست ناپذیر، و روابط مطلوبی در تعامل برقرار نموده و نهایتاً، مهارت های ارتباطی منجر به موفقیت در تعاملات اجتماعی شده و افراد می توانند ارتباطات را به عنوان وسیله ای در راستای حل مشکلات خود دانسته و در محیط شغلی به گونه ای سازگارانه تر عمل کنند و از سلامت روانی برخوردار بوده و بهزیستی روانی را تجربه نمایند.

زمینه و هدف: کارکنان فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران جهت برقراری نظم و امنیت در جامعه و انجام موفق مأموریت های محوله، نیازمند آمادگی بالای جسمانی و رزمی هستند. بنابراین هدف از این تحقیق اولویت بندی پیامدهای توسعه ورزش دفاع شخصی در این فرماندهی است. روش : این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر روش تحقیق آمیخته اکتشافی و از نظر نوع داده یک تحقیق کیفی- کمی است. جامعه و نمونه آماری در بخش کیفی شامل خبرگان و پیشکسوتان ورزش های رزمی ب ه صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب، که اشباع نظری با 17 مصاحبه انجام شد. در بخش کمی جامعه آماری تحقیق شامل مدیران تربیت بدنی و همچنین اساتید و مربیان ورزش های رزمی و دفاع شخصی فراجا به تعداد 1800 نفر که با استفاده از جدول مورگان تعداد 317 به عنوان حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب در نظر گرفته شده است. در این پژوهش ابزاری که جهت جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفته است عبارت است از مصاحبه و پرسش نامه، در بخش اول پژوهش از مصاحبه نیمه ساختاریافته و در مرحله کمی پرسش نامه محقق ساخته بر اساس یافته های بخش کیفی است. برای روایی پرسش نامه از روایی صوری و سازه و برای پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی (76/0=α) و (077=CR) استفاده شد. در تحقیق حاضر در بخش کیفی جهت کدگذاری از نرم افزار مکس کیودا، و در بخش کمی نیز از آزمون تی تک نمونه ای، تحلیل عاملی تأییدی و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS-v21 و Smart Pls-v2 بهره گرفته شد. یافته ها: در اولویت بندی پیامدهای توسعه ورزش دفاع شخصی در فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، با بررسی ضرایب مسیر، تأثیر پدیده محوری به ترتیب بر بعدهای افزایش بهره وری 0.791، توسعه اجتماعی 0.639، توسعه ارتباطات و تعاملات 0.514، توسعه زیرساخت ها و منابع  0.697 و فرهنگ سازی 0.533 است . نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش در صورت تدوین اهداف و چشم انداز سازمان و همچنین راهبردهای مناسب و برنامه ریزی صحیح جهت توسعه ورزش دفاع شخصی در فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران می تواند موجب  پیامدهای مطلوبی در سطح سازمان و جامعه شود.

زمینه و هدف : پلیس مسئولیت سنگین تأمین امنیّت و انتظام داخلی سرزمینی را بر عهده دارد. موفقیت توأم با صحت عملکرد در مأموریت های خطیر پلیسی و درگیری های اجتناب ناپذیر، ارتباط بسیار نزدیکی با توان رزمی کارکنان دارد؛ بنابراین، هدف تحقیق حاضر، شناسایی پیامدهای اجتماعی توسعه و ارتقای ورزش های رزمی پلیس بود. روش : تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، اکتشافی و از نظر نوع داده ها، کیفی بود. جامعه مشارکت کنندگان شامل استادان و خبرگان حوزه علوم اجتماعی، تربیت بدنی و همچنین فرماندهان انتظامی بود که در سال 1401 در برخورد مستقیم با مردم در انجام مأموریت های محوله مشغول به خدمت بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند انتخاب شد که با 12 نفر به اشباع نظری رسید. ابزار پژوهش شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و اعتبار پژوهش با روش گوبا و لینکلن مورد تایید قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با روش تحلیل مضمون انجام شد. یافته ها : پیامدهای اجتماعی توسعه و ارتقای ورزش های رزمی پلیس، دارای مؤلفه امنیّت اجتماعی (شامل شاخص های ثبات اجتماعی، نظم و انتظام اجتماعی، انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، نظارت اجتماعی، طرد اجتماعی مجرمین، پیشگیری اجتماعی، آرامش اجتماعی و کنترل اجتماعی) و مؤلفه سرمایه اجتماعی (شامل شاخص های مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، اقتدار اجتماعی، مقبولیت و رضایت اجتماعی، تأیید اجتماعی، جذابیت اجتماعی، اعتبار اجتماعی، تعهد اجتماعی، پذیرش اجتماعی، وجهه و شأن و منزلت اجتماعی، تعامل اجتماعی و احساس امنیّت) است. نتیجه گیری : بنابر یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت، توجه به ورزش و تقویت آمادگی جسمانی کارکنان علاوه بر تأثیر آنی در موفقیت مأموریت ها، پیامدهای انتظامی و سرمایه اجتماعی نیز برای پلیس به ارمغان آورد.

زمینه و هدف: هوش اجتماعی توانایی شناخت افراد و توانایی عمل خلاقانه در روابط انسانی است که برای نیروهای پلیس ضروری است. هدف پژوهش، تدوین مدل ارتباطی هوش اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجویان ورزشکار دانشگاه علوم انتظامی امین می باشد. روش شناسی: تحقیق حاضر از جهت هدف، کاربردی و روش پژوهش نیز توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری دانشجویان ورزشکار رشته های مختلف ورزشی دانشگاه علوم انتظامی امین 700 نفر تخمین زده شد که با نمونه گیری تصادفی و جدول کرجسی و مورگان، 248 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های استاندارد هوش اجتماعی سیلورا و همکاران (2001) و مسئولیت پذیری اجتماعی کارول (1991) بودند. روایی محتوایی آن به تأیید اساتید دانشگاه رسید و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ در تمام ابعاد بالاتر از 0/7 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و برازش مدل از روش حداقل مربعات جزئی با مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار آماری (3)Smart PLS  استفاده شد. یافته ها: بین هوش اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی و تمام مؤلفه های مسئولیت پذیری (اقتصادی، قانونی، اخلاقی و بشردوستانه) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. میزان ضریب اندازه اثر هوش اجتماعی بر مؤلفه های مسئولیت پذیری اجتماعی: بشردوستانه 0/530، قانونی 0/720، اخلاقی 0/739 و اقتصادی 0/728 از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بودند. مقدار شاخص نیکویی برازش مدل (0/718=GOF) به دست آمد. نتیجه گیری: هوش اجتماعی به عنوان مؤلفه ی مهمی از سرمایه ی انسانی بر ابعاد اخلاقی، اقتصادی و قانونی مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجویان ناجا، بسیار اثرگذار است. بنابراین تلاش ها برای شناسایی و پرورش هوش اجتماعی دانشجویان می تواند اولین اقدام برای افزایش و بهبود مؤلفه های مسئولیت پذیری اجتماعی پلیس در جامعه و افزایش کارآیی و اثربخشی نیروی انتظامی در کشور شود.

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین مهارت های روانی بر سخت کوشی روانی تیراندازان نخبه می باشد. 30 تیرانداز نخبه به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پیش و پس از هشت هفته تمرین مهارت های روانی، پرسش نامة سخت کوشی روانی توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. نتایج نشان داد تمرین مهارت های روانی در نتایج پس آزمون گروه تجربی بر برخی از خرده مقیاس های سخت کوشی روانی (کنترل عواطف، تعهد، اعتماد به توانمندی ها و اعتماد بین فردی و مبارزه طلبی) اثر معنا داری دارد. با توجه به شباهت مهارت های روانی با خرده مقیاس های سخت کوشی روانی، این امکان وجود دارد که با انجام تمرینات مهارت های روانی، خرده مقیاس های سخت کوشی و در نهایت، سخت کوشی کل افزایش یابد.