امیر ندری

مقدمه: تحقیق حاضر باهدف ارزیابی عملکرد نهادها و سازمان های تربیت بدنی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با استفاده از رویکرد ترکیبی EFQM-DEA طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر از نوع پیمایشی بود که به ارزیابی عملکرد شاخه ها و سازمان های تربیت بدنی نیروهای مسح پرداخته شده است. جامعه آماری شامل 4 بخش تربیت بدنی در نیروهای مسلح شامل ستاد کل نیروهای مسلح، ارتش، نیروی انتظامی و وزارت دفاع بود. بدین صورت که هدف ارزیابی عملکرد این 4 بخش با استفاده از الگوی ترکیبی EFQM و DEA بود. جامعه آماری این تحقیق را تمامی مدیران، متولیان و کارشناسان تربیت بدنی نیروهای مسلح در سال 1400 به تعداد 2500 نفر تشکیل بودند. برای تعیین و تخمین حجم نمونه آماری تعداد 340 نفر بر اساس انتخاب دردسترس به عنوان نمونه تحقیق مشخص شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر شامل پرسشنامه محقق ساخته بود که با توجه به روش های و شاخص های  EFQM و DEA طراحی گردیده بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های تحقیق حاضر نیز از روش آماری تحلیل پوششی داده ها استفاده گردید یافته ها: . با توجه به نتایج مشخص گردید که تربیت بدنی نیروهای مسلح با نمره کارایی 413/1 بهترین عملکرد در حوزه تربیت بدنی در مقایسه با سایر سازمان های موردبررسی را داشتند. نتیجه گیری: به صورت که نمره این سازمان در حوزه تربیت بدنی در شاخص های 9 گانه بیشتر از سایر سازمان های موردمطالعه بود.

هدف از این پژوهش، طراحی مدل ساختاری تفسیری دلایل حمایت نکردن رسانه ها از مدیریت استعداد در فوتبال ایران با رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری بوده است. پژوهش حاضر از نوع آمیخته (کیفی و کمی) است. در گام اول، روش پژوهش کیفی با استفاده از تحلیل مضمون و در گام دوم روش کمی بر اساس مدل سازی ساختاری تفسیری به کار گرفته شده است. جامعه آماری را در هر دو بخش کیفی و کمی، با توجه به خبره محور بودن رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری، گروهی از خبرگان، شامل استادان حوزه مدیریت ورزشی و رسانه های ورزشی، مدیران فدراسیون فوتبال و هیئت های استانی تشکیل داده اند که همگی مورد مصاحبه قرار گرفته اند. از دو روش تحلیل مضمون (نرم افزار مکس کیودی ای) و مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) (نرم افزار اکسل) برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. 5 مضمون اصلی برای دلایل حمایت نکردن رسانه ها از مدیریت استعداد در فوتبال ایران شناسایی شده اند: ماهیتی، مدیریتی، انسانی، امکانات و اقتصادی. عوامل ماهیتی و امکانات، متأثر از عوامل دیگرند و بر این عوامل، تأثیر اندکی دارند. عوامل مدیریتی و اقتصادی بر سایر عوامل تأثیرگذارند و خود نیز از آنها تأثیر می گیرند و در نهایت عامل انسانی، خود بر عوامل دیگر تأثیر زیاد دارد اما تأثیر عوامل دیگر بر آن اندک است.

هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل کیفی عوامل موثر بر توسعه شرکت های دانش بنیان ورزشی بود. روش پژوهش از نوع کیفی و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد می باشد. جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی، دانشجویان دکتری مدیریت ورزشی، مدیران شرکت های دانش بنیان، پارک های علم و فناوری، مراکز رشد ورزشی و غیر ورزشی بود. روش نمونه گیری در ابتدا هدفمند و در ادامه به صورت گلوله برفی بود. 14 مصاحبه اکتشافی عمیق و نیمه ساختاریافته اجرا شد و تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش استراوس و کوربین(1998) صورت گرفت. با استفاده از تکنیک کدگذاری باز، 205 مفهوم اولیه تعئین شد. با دسته بندی این مفاهیم، 86 مقوله فرعی شکل گرفت. در مرحله کدگذاری محوری، 28 مقوله نهایی در قالب مدل پارادایمی داده بنیاد یکپارچه شد. در قالب مدل پارادایمی، شرایط علّی(نیروی کار آموزش دیده، فرصت کارآفرینانه ورزشی، ویژگی های فردی، منابع مالی، ارتباطات محیطی)، عوامل زمینه ای(فرهنگ عمومی، نظام اداری کشور، شرایط اقتصادی، سیاسی، دانشگاه ها)، عوامل مداخله گر(ماهیت صنعت ورزش، نابسامانی ورزش کشور، وضعیت بازار هدف، فضای کسب و کار، توانمندی تولیدی و فنی)، راهبردها(جهانی سازی، واگذاری باشگاه ها به بخش خصوصی، اصلاح قوانین، توانمندسازی پارک های علم و فناوری، ارتقای توانمندی بازاریابی و برندسازی)، پیامدها(توسعه پایدار، توسعه صنعت ورزش کشور، رشد اقتصادی) شناسایی شدند. پیشنهاد می شود از طریق آشناسازی و هدایت فارغ التحصیلان تربیت بدنی و مربیان ورزشی به مراکز رشد و پارک های علم و فناوری و جلب حمایت دولت، موجبات توسعه شرکت های دانش بینان ورزشی فراهم گردد، تا از این رهگذر با توسعه صنعت ورزش رشد اقتصادی کشور نیز ارتقاء یابد.

هدف این پژوهش تحلیل محتوای برنامه های ورزشی صدا و سیمای مرکزخوزستان بود. این پژوهش از نظر روش و استراتژی، توصیفی از نوع  تحلیل محتوا و از نظر هدف و ماهیت، کاربردی بوده که  به صورت موردی، محتوای برنامه های ورزشی صدا و سیمای مرکزخوزستان را مطالعه و تحلیل نموده است. جامعه و نمونه آماری این پژوهش شامل دو برنامه سیما (ورزش خوزستان و برنامه فوتبال خوزستان) و دو برنامه رادیویی (ورزش خوزستان و فوتبال خوزستانی) در بازه زمانی پنج ساله از سال 94 تا پایان سال 98 بود به طوری که در مجموع تعداد 529 برنامه مورد تحلیل محتوا قرار گرفت. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده و کلیه برنامه های پخش شده در این 5 سال به عنوان نمونه آماری مورد بررسی و تحلیل محتوا قرار گرفته است. داده ها در بخش تحلیل محتوا به صورت کیفی جمع آوری شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که بر اساس مدت زمان پخش برنامه های ورزشی از صدا و سیمای مرکز خوزستان از لحاظ ساختار چهارگانه ورزش، جنسیت، رده سنی، نوع پخش، سطح رویداد ورزشی، رشته ورزشی (فوتبال و غیر فوتبال) و نوع رویداد (تیمی و انفرادی) تفاوت معناداری وجود دارد. براساس یافته ها می توان گفت که در پخش برنامه های ورزشی از ابعاد مختلف هنوز شکاف عملکردی وجود دارد و بایستی به برنامه های ورزش همگانی/تفریحی، برنامه های مرتبط با حضور بانوان در ورزش، برنامه های غیر فوتبالی، ارتباط گروه های کودک و نوجوان با ورزش و برنامه های ورزشی در سطح استان و شهرستان توجه بیشتری صورت گیرد. دستاوردهای این پژوهش نگاهی جامع و بلندمدت به مقوله مدیریت پخش برنامه های ورزشی صدا و سیمای مرکز خوزستان دارد و راهگشای مدیران در تدوین استراتژی میان مدت و بلند مدت در حوزه تولید محتوا و پخش برنامه های ورزشی از ابعاد مختلف خواهد بود.

هوادارای یکی از ویژگی های فرهنگ عامه پسند در جوامع صنعتی به شمار می رود که برای توسعه فرهنگ مطلوب هواداری از طریق اتخاذ سیاست ها و تعیین ساختارهای مناسب و بسترهای مطلوب، بسترسازی هایی لازم است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی پیشران های نهادینه سازی فرهنگ مطلوب هواداری در فوتبال کشور ایران انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت براساس روش آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی بود. اطلاعات لازم توسط مصاحبه های کیفی عمیق نیمه ساختاریافته با 23 نفر از اساتید رشته تربیت بدنی دانشگاه، مدیران علمی (آکادمیک) و عملی (مدیران سازمانی) ورزشی، مربیان، داوران و اصحاب رسانه به عنوان خبرگان به دست آمد که شامل پنج پیشران و 36 شاخص اصلی بود. براساس این متغیر ها، پرسشنامه دلفی طراحی شد و در اختیار 13 نفر از خبرگان مدیریت ورزشی، بازاریابی و رویدادها در سطح کشور برای تأیید گویه های نهایی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ماتریس 36 در 36 اثرات متقاطع توسط نرم افزار میک مک استفاده شد. بر پایه یافته های حاصل از پژوهش، پنج دسته کلی از پیشران ها (تأثیرگذار تا تأثیرپذیر) شامل پیشران های اخلاقی، پیشران های تشویقی و قانونی، پیشران های پرورشی و آموزشی، پیشران های زیربنایی و پایه و پیشران های رسانه های اجتماعی شناسایی شدند. نهادینه سازی فرهنگ هواداری، زمان بر است و باید برای آینده آن با توجه به شاخص های کلیدی مؤثر برنامه ریزی هایی کرد تا بتوان فرهنگ مطلوب هواداری ایرانی را با کشورهای پیشرفته هم تراز کرد.

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط عوامل توانمندسازی منابع انسانی (احساس معنی دار بودن، احساس شایستگی، احساس خودتعیینی، احساس تأثیر و احساس اعتماد) و انگیزه انجام وظایف کاری در سازمان تربیت بدنی (وزارت ورزش و جوانان) است. بر این اساس، جامعه آماری این پژوهش کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی (وزارت ورزش و جوانان) کشور بود که با توجه به تعداد کم آن ها، همه به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و در نتیجه 152 نفر در پژوهش شرکت کردند. روش تحقیق استفاده شده در این پژوهش توصیفی - پیمایشی بود و برای جمع آوری اطلاعات لازم در خصوص عوامل توانمندسازی از پرسشنامه سنجش توانمندسازی اسپریتزر و به منظور سنجش انگیزه انجام وظایف کاری آزمودنی ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. همچنین، به منظور بررسی ارتباط عوامل توانمندسازی و انگیزه انجام وظایف کاری از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد بین پنج عامل کلیدی توانمندسازی که شامل: احساس معنی دار بودن، احساس شایستگی، احساس خودتعیینی، احساس تأثیر و احساس اعتماد است و انگیزه انجام وظایف کاری همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (به ترتیب 51/0=r، 33/0=r، 43/0=r، 52/0=r، 47/0=r) که این رابطه در سطح 01/0=α معنی-دار بوده است؛ بدین معنی که هر چه کارشناسان از نظر عوامل توانمندسازی نمرات بهتری داشته باشند، انگیزه آنان برای انجام وظایف کاری بیشتر است. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد بیشترین نمره کارشناسان زن و مرد مربوط به احساس شایستگی است. سایر عوامل توانمندسازی شامل احساس معنی داری، اعتماد و احساس تأثیر به ترتیب در رتبه های بعدی قرار دارد و احساس خودتعیینی با میانگین 39/12 و 97/11 به ترتیب برای کارشناسان مرد و زن در پایین ترین سطح قرار دارد.