شهره شکرزاده

هدف این پژوهش پیش بینی خستگی روانی بر اساس سبک دلبستگی اجتنابی و خودگردانی و عملکرد مختل در زوجین مراجعه کننده به درمانگاه های شهر تهران بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ روش توصیفی_ همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه زوج های مراجعه کننده به درمانگاه های روانشناسی و مشاوره منطقه 6 و 7 شهر تهران در سال 1401 بودند که از میان آنها 186 زوج به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل فرسودگی زناشویی پاینز (CBM، 1996) پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید (RAAS، 1990) پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ-SF، 2005) بود. روش تحلیل داده ها، تحلیل رگرسیون به روش همزمان بود. یافته ها نشان داد که بین سبک دلبستگی اجتنابی و خودگردانی با خستگی روانی رابطه معنارای جود دارد (05/0>p). و 1/17 درصد از واریانس خستگی روانی را تبیین می کنند. از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که دلبستگی اجتنابی، خودگردانی و عملکرد مختل در پیش بینی خستگی روانی نقش اساسی دارد.

هدف از مطالعه حاضر پرداختن به این موضوع از طریق بررسی و شناسایی ترجیحات استراتژیک مدیریت تعارض نسبت به و نتایج تیم بر اثربخشی تیم (برد و باخت، پلی آف، رتبه بندی، و ماندگاری تیم) بود. شرکت کنندگان شامل مربیان زن از 41 تیم در بسکتبال زنان بودند که ترجیحات آنها در سه سطح مسابقات لیگ جمع شده بود. داده ها از طریق پرسشنامه چندبخشی برای ارزیابی متغیرهای مطالعات جمع آوری شد. و در مطالعه جمعیت شناسی از طریق تکمیل فرم در خواستی از مربیان کسب گردید و در بخش مطالعه اثربخشی اطلاعات آماری از سایت رسمی فدراسیوان بسکتبال ایران داده ها بدست آمد . از آمار استنباطی و مدل های آمار پارامتریک رگرسیون چندمتغیری جهت پیش بینی فرضیه ، استراتژی های مدیریت تعارض مربیان بر اثربخشی تیم های بسکتبال بانوان موثر است استفاده شد . «اثربخشی» از طریق مولفه های «استراتژی مدیریت تعارض» در مربیان تیم های بسکتبال بانوان با تأکید بر میزان F بدست آمده ، می توان مطرح نمود که ارتباط معنی داری بین مؤلفه های «استراتژی های مدیریت تعارض» با «اثربخشی» در سطح 01/0=α مشاهده می شود. به عبارتی دیگر توان پیش بینی «اثربخشی» از طریق مؤلفه های «استراتژی های مدیریت تعارض» وجود دارد. یافته های تحقیق موارد مفیدی را برای مطالعات آینده ارائه نموده است

پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد آسیب شناسی شخصیت و توانایی های شناختی در افراد با اختلال شخصیت مرزی، انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع زمینه یابی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی افراد با اختلال شخصیت مرزی از مراکز درمانی و مراکز اعصاب و روان وابسته به بهزیستی استان البرز تشکیل می داد. روش نمونه گیری هدفمند بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی-مورگان، 120 نفر در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی سنجش ابعاد آسیب شناسی شخصیت(1392) و پرسشنامه ی سنجش توانایی های شناختی از نسخه سوم مقیاس توانایی های شناختی وودکاک جانسون(2013) استفاده شد. در نهایت داده ها با آزمون تی تک گروهی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که توانایی های «فهم کلامی» «ترکیب صدا»، «وارونه سازی اعداد»، «کلمات ناقص» و «حافظه فعال شنیداری» در افراد با اختلال شخصیت مرزی پایین تر از حد متوسط و میزان مورد انتظار است و توانایی های «یادگیری دیداری- شنیداری»، «روابط فضایی»، «شکل گیری مفهوم»، «انطباق دیداری» و «یادگیری دیداری- شنیداری تاخیری» در این افراد، در حد متوسط (میزان مورد انتظار) است

هدف،از این تحقیق بررسی اثربخشی آموزش مدیریت هیجان به شیوه مشاوره گروهی الیس بر بهداشت روان و عملکرد ورزشی بانوان تیم ملی دوچرخه سواری ایران بوده است. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی، پیش آزمون – پس آزمون و جامعه آماری این تحقیق، شامل تمامی بانوان دوچرخه سوار بود که در حدود 700 نفر را شامل می شد؛ از بین بانوان دوچرخه سوار تیم ملی در اردو که برای شرکت در مسابقات دبی برگزیده شده بودند، با تأکید بر مفروضه تحقیقات نیمه آزمایشی، یک گروه آزمایش 15 نفری و یک گروه کنترل 15 نفری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق حاضر، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی چندوجهی مینه سوتا (MMPI-2RF) بود و برگه ثبت رکوردهای دوچرخه سواران جهت بررسی عملکرد استفاده شد. مدل آماری، تحلیل کواریانس بود که با حذف اثر پیش آزمون، اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر بهداشت روان و عملکرد ورزشی بانوان تیم ملی دوچرخه سواری ایران مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که: آموزش مدیریت هیجان منجر به کاهش نمرات گروه آزمایش در شاخص های نارسایی هیجانی/ درونی سازی، نارسایی در تفکر ضعف روحیه، شکایات جسمانی، هیجانات مثبت پایین، عقاید آزار دیدن، فعال بودن بسیار بالا و هیجانات مختل کننده شد.

هدف: هدف از انجام این پژوهش مقایسه عوامل بالینی، خانوادگی، شخصیتی و تربیتی در مصرف کنندگان و عدم مصرف کنندگان شیشه بود. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع علّی- مقایسه ای بود. جامعه آماری تمامی نوجوانان و جوانان 15 تا 29 سال بودند. تعداد300 نفر از نوجوانان و جوانان معتاد به مصرف شیشه که به کانون اصلاح و تربیت، پزشک قانونی و مراکز درمانی و ترک اعتیاد مراجعه کرده بودند و 300 نفراز نوجوانان و جوانانی که شیشه مصرف نمی کردند، به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی چندوجهی مینه سوتا-2 و پرسشنامه محقق ساخته بود. یافته ها: یافته ها نشان داد نوجوانان و جوانان مصرف کننده شیشه نسبت به نوجوانان و جوانانی که شیشه مصرف نمی کنند، دارای علائم بالینی اند، کنترل و محبت در خانواده های آن ها کمتر بوده، از لحاظ شخصیتی نیز هیجان پذیر، پرخاشگر و مضطرب هستند و مسوولیت پذیری در آن ها کمتر است. نتیجه گیری: یافته های تحقیق تلویحات کاربردی در خدمات مشاوره بالینی و آموزش خانواده ها دارد.

در این پژوهش به بررسی « روایی همزمان نسخه نوین هوش آزمای تهران- استانفورد- بینه و نسخه دوم مقیاس هوشی وکسلر کودکان » پرداخته شده است و سؤال اصلی بدین صورت مطرح گردید که به چه میزان نسخه نوین هوش آزمای تهران- استانفورد- بینه و نسخه دوم مقیاس هوشی وکسلر کودکان در دانش آموزان ناتوان یادگیری دارای روایی همزمان است؟ از آنجایی که روایی همزمان از ویژگی های روان سنجی محسوب می گردد، می توان روش پژوهش حاضر را بهره گیری از فن آوری روان سنجی در حیطه پژوهش های روش شناختی محسوب نمود.جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان ناتوان یادگیری مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توان بخشی مشکلات ویژه یادگیر ی سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور تشکیل می دهند که با استفاده از روش هدفمند، تعداد 298نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی که در سال تحصیلی 92-1391 به مراکز فوق مراجعه نموده و تشخیص اولیه ناتوان یادگیری گرفته اند ، به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از آن، نسخه نوین هوش آزمای تهران- استانفورد- بینه و نسخه دوم مقیاس هوشی وکسلر کودکان در راستای تدوین نیمرخ شناختی اجرا گردید وبه تعیین روایی همزمان دو نسخه مزبور پرداخته شد. با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مشاهده شد که بین هوشبهر کل دانش آموزان ناتوان یادگیری با دو مقیاس مذکور، روایی همزمان مشاهده می شود.

در این تحقیق، به بررسی ارتباط بین نیمرخ هوشی، نیمرخ بهداشت روانی و نیمرخ پرورشی در بین دانشآموزان پایه پنجم دبستان پرداخته شده و سؤال اصلی تحقیق بدین ترتیب مطرح شد آیا نیمرخ هوشی بر نیمرخ بهداشت روانی و نیمرخ پرورشی دانشآموزان پایه پنجم دبستان مؤثر است؟ جامعه آماری تحقیق حاضر را تمامی دانشآموزان پایه پنجم مقطع دبستان تشکیل میدهند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، تعداد 70نفر از این دانشآموزان ) 40نفر پسر و 30تا دختر( از منطقه 6شهر تهران انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری در تحقیق حاضر پرسشنامه نیمرخ بهداشت روانی و نیمرخ پرورشی میباشد که هر دو پرسشنامه از روایی و اعتبار مطلوبی )بالاتر از (0/85برخوردار میباشند. لازم به ذکر است، پس از جمعآوری پرسشنامهها با استفاده از مدل آماری تحلیل واریانس چندمتغیری، به آزمون سؤالهای تحقیق پرداخته شد و در نهایت یافتههای تحقیق نشان داد که ارتباط معنیداری در سطح α=0/01بین نیمرخ هوشی با نیمرخ بهداشت روانی و نیمرخ پرورشی وجود دارد. بدین ترتیب که در بررسی ارتباط بین نیمرخ هوشی با نیمرخ بهداشت روانی مشخص گردید که دانشآموزان باهوش از میزان افسردگی و اختلالات روانی بالاتری برخوردارند. همچنین، در بررسی ارتباط بین نیمرخ هوشی با نیمرخ پرورشی نیز ملاحظه شد که دانشآموزان باهوش از میزان همیاری، مسئولیت پذیری، همدلی، انضباطگرایی و خودشکوفایی بالاتری نسبت به دیگر دانش آموزان با سطوح هوشی )متوسط پایین و متوسط(، برخوردارند

در این تحقیق به بررسی اثرات فشار آورهای تحصیلی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشگاه های شهر تهران و حومه آن پرداخته شده و سوال های اصلی تحقیق بدین شرح مطرح گردید که آیا فشارآورهای تحصیلی پایین تر از حد متوسط است؟ آیا انگیزش تحصیلی دانشجویان پایین تر از حد متوسط است؟ و آیا فشارآورهای تحصیلی بر انگیزش تحصیلی موثر است؟ با تاکید بر اینکه فشارآورهای تحصیلی به عنوان متغیر مستقل در سه حیطه آموزشی، محتوای دروس و اجرای برنامه های آموزشی و انگیزش تحصیلی به عنوان متغیر وابسته و متغیر جنسیت به عنوان متغیر تعدیل کننده عنوان گردید، ساختار پژوهش طراحی شده و از بین جامعه آماری دانشجویان دانشگاه های استان تهران، تعداد 1600 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری طبقه ای از یک دانشگاه دولتی، آزاد، پیام نور و علمی -کاربردی انتخاب شدند. در نهایت با استفاده از مدل های آماری t تک گروهی، رگرسیون، تحلیل واریانس یکطرفه و t دو گروه مستقل به تحلیل داده های تجربی بدست آمده از دو پرسشنامه معتبر فشارآور های تحصیلی و انگیزش تحصیلی که بصورت میدانی جمع آوری شده بود، پرداخته شد. در نهایت مشخص شد با افزایش فشارآورهای تحصیلی، انگیزش تحصیلی کاهش می یابد و رابطه منفی معنی داری بین فشارآورهای آموزشی، محتوای دروس و اجرای برنامه های آموزشی با انگیزش تحصیلی وجود دارد. همچنین، میزان فشارآورهای تحصیلی بیشتر از حد متوسط ولی میزان انگیزش تحصیلی پایین تر از حد متوسط است. از این رو، پیشنهاد می شود که فشارآورهای تحصیلی کاهش یابد تا از این طریق بتوان شاهد افزایش انگیزش تحصیلی بود.